کسب و کار نوپا

ارزش گذاری کسب و کارهای نوپا در سرمایه گذاری خطرپذیر همواره موضوعی مهم در مذاکرات میان کارآفرینان و سرمایه گذاران خطرپذیر بوده است. نتایج تحقیقات انجام شده در خصوص ارزش گذاری کسب و کار های نوپا بیانگر این بوده که ارزش گذاری این پروژه های کارآفرینی به ویژه در مراحل ابتدایی شکل گیری آن ها به سبب وجود عدم اطمینان بالا درخصوص آینده آن ها و نیز چالش های موجود امری پیچیده و دشوار است. با بهره گیری از تجزیه و تحلیل اختیارات حقیقی در تحقیق پیش رو رویکرد جدیدی برای تعیین ارزش کسب و کارهای نوپا با در نظر گرفتن عدم اطمینان های موجود در دور اول تأمین مالی و نیز انعطاف پذیری موجود برای سرمایه گذاران خطرپذیر در اتخاذ تصمیمات سرمایه گذاری آن ها ارائه گردید. به دلیل عدم وجود پاسخ تحلیلی برای رویکرد توسعه داده شده از روش عددی شبیه سازی مونت کارلو حداقل مربعات (لانگ اشتاف-شوارتر) برای حل آن استفاده شد و براساس نتایج حاصل از شبیه سازی درصد مالکیت کارآفرین و سرمایه گذار خطرپذیر تعیین شد. علاوه بر این با مقایسه نتایج حاصل از رویکرد پیشنهادی با نتایج حاصل از روش ارزش خالص فعلی همان گونه که در ادبیات تحقیق نیز تأکید گردیده بود، چنین نتیجه گیری شد که روش های سنتی اعتبار لازم جهت ارزش گذاری این گونه کسب و کارهای نوپا را ندارند. در بخش پایانی نیز پیشنهادهایی برای توسعه مدل تحت شرایط رقابتی و یا توسعه آن برای سایر مراحل سرمایه گذاری ارائه شد.

امروزه با وجود درک اهمیت ویژگی های عاملان کسب و کارهای نوپا، تلاش چشمگیری در راستای مفهوم سازی تأثیر سرمایه های اجتماعی، انسانی، و روان شناختی کارآفرینان بر رشد و پیشرفت این گونه کسب و کارها انجام نشده است. هدف این پژوهش، تحلیل ویژگی های مختلف کارآفرینان کسب و کارهای موردحمایت کمیته امداد امام خمینی(ره) در دو استان تهران و البرز ( براساس مهم ترین ویژگی های کارآفرینان ازجمله سرمایه های اجتماعی، انسانی، و روان شناختی آنان ) است. در این پژوهش با استفاده از روش مطالعه موردی از نوع طرح پژوهشی قالبی یا همان مبتنی بر تمپلیت، با 14 کارآفرین موفق و ناموفق در استان تهران و البرز که با روش نمونه گیری قضاوتی انتخاب شده بودند، مصاحبه های عمیق نیمه ساختاریافته انجام شد. براساس نتایج پژوهش، سرمایه روان شناختی این دسته از کارآفرینان بیش از سرمایه اجتماعی و انسانی آن ها بر موفقیتشان در لایه های پایین تر سطوح اقتصادی یا اجتماعی (کارآفرینان قعر هرم) تأثیرگذار است.

بحران کووید-19، منجر به تأثیر منفی زیادی بر رشد اقتصادی کشورها و تعطیلی بسیاری از کسب وکارها شده است. این تأثیر به خصوص برای کشور ما که تحت تحریم های ناعادلانه اقتصادی نیز هستیم، دوچندان بوده است. لذا نظر به چالش های اقتصادی برهه کنونی، هدف این پژوهش، تحلیل الگوی رفتاری کسب وکارهای نوپای ایرانی که در شرایط اضطرار(بحران کرونا) موفق به بقا و حتی رشد خود شده اند می باشد. این پژوهش با رویکردی کیفی و با استفاده از روش مطالعه موردی از نوع طرح پژوهش قالبی یا مبتنی بر تمپلیت ، 12 کسب وکار نوپا در صنایع مختلف را مورد مصاحبه های عمیق نیمه ساختاریافته قرار داد. نتایج نشان می دهد، اتخاذ رفتارها و استراتژی های کارآفرینانه پیشگیری محور، مساله محور و فرصت محور، پیش و حین بحران و رفتارهای اکتشافی شامل پرسشگری، مشاهده گری، شبکه سازی و آزمایشگری، احتمال موفقیت کسب وکارهای نوپا را در شرایط اضطرار افزایش می دهد. این نتایج بینش های ارزشمندی برای محققین و کارآفرینان بالقوه در ارتباط با الگوهای رفتاری کسب وکارهای نوپای موفق در شرایط بحرانی ایجاد می نماید.

پژوهش حاضر با هدف واکاوی مدل زیست بوم کارآفرینی در دانشکده های کشاورزی از دیدگاه دانشجویان رشته های کشاورزی انجام شد. این پژوهش از لحاظ هدف، کاربردی و از نظر رویکرد، جزء مطالعات آمیخته اکتشافی متوالی بود. در بخش کیفی با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند، دیدگاه 15 نفر از خبرگان حوزه کسب و کارهای نوپا تحلیل گردید. در بخش کمی، جامعه آماری شامل 3781 نفر از دانشجویان کشاورزی کشور بودند که با استفاده از فرمول کوکران نمونه ای به حجم 416 نفر به صورت نمونه گیری چند مرحله ای با انتساب متناسب انتخاب شد. برای سنجش روایی ابزار تحقیق از روایی تشخیصی با استفاده از شاخص میانگین واریانس استخراج شده ( (AVEاستفاده شد که مقدار آن برای سازه های پژوهش بالاتر از 5/0 بود. به منظور تعیین پایایی، از روش پایایی ترکیبی (CR) استفاده شد که مقدار آن برای سازه های پژوهش بالاتر از 6/0 بود. مقدار آلفای کرونباخ نیز برای سازه های مورد مطالعه، بالاتر از 7/0 محاسبه گردید. به منظور تحلیل داده ها از آماره های فراوانی و میانگین در بخش توصیفی و تحلیل عامل تأییدی در بخش استنباطی استفاده شد. مطابق یافته های بخش کیفی، مؤلفه های سرمایه انسانی، سیاست گذاری، فرهنگی- اجتماعی، حمایتی- پشتیبانی، توسعه بازار و مالی - اقتصادی به ترتیب بیشترین کدها را به خود اختصاص دادند. مطابق یافته های بخش کمی، مؤلفه های سرمایه انسانی با بار عاملی 96/0، حمایتی- پشتیبانی با بار عاملی 95/0، فرهنگی- اجتماعی با بار عاملی 94/0، سیاست گذاری با بار عاملی 92/0، توسعه بازار با بار عاملی 88/0 و مالی- اقتصادی با بار عاملی 83/0 به ترتیب در مدل زیست بوم کارآفرینی در دانشکده های کشاورزی کشور دارای اهمیت بودند. قابل ذکر است که از دیدگاه دانشجویان کشاورزی، مؤلفه سرمایه انسانی بیشترین اهمیت را در رشد زیستت بوم کارآفرینی در دانشکده های کشاورزی داشت، لذا پیشنهاد می گردد، فرصت آموزش و یادگیری تجربی در حوزه های کارآفرینی و راه اندازی کسب و کارهای نوپا در دانشکده های کشاورزی برای دانشجویان فراهم گردد.