مهارت فراشناختی

دنیای امروز، دنیای غلبه فناوری های اطلاعاتی و ارتباطی و دنیای رشد و گسترش علم و دانش است و همین موضوع بهره مندی از سواد اطلاعاتی را بر همگان بویژه دانشجویان در کنار مهارت های فراشناختی و پرورش خلاقیت ضروری ساخته است. هدف اصلی از پژوهش حاضر، بررسی رابطه سواد رسانه ای و سواد اطلاعاتی با مهارت های فراشناختی و خلاقیت دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد اسلامشهر بوده است. این پژوهش، از نظر هدف، در زمره پژوهش های کاربردی، از نظر روش گردآوری داده ها، کمی و از نظر ماهیت و نوع مطالعه، توصیفی از نوع پیمایشی است. جامعه آماری، تمامی دانشجویان مقطع کارشناسی دانشگاه آزاد اسلامشهر را شامل می شود که تعداد آنها برابر با 11289 نفر بوده که از این میان تعداد 385 نفر به عنوان افراد نمونه انتخاب شده اند. ابزار جمع آوری داده ها در زمینه سواد رسانه ای و سواد اطلاعاتی پرسشنامه محقق ساخته بوده است. همچنین برای سنجش مهارت فراشناختی از پرسشنامه آگاهی فراشناخت اسکرا و دنیسون و برای سنجش خلاقیت از پرسشنامه خلاقیت عابدی بهره گرفته شده است. بر اساس یافته ها، رابطه بین سواد رسانه ای و سواد اطلاعاتی با مهارت فراشناختی مثبت و معنادار است، همچنین بین سواد رسانه ای و سواد اطلاعاتی با مؤلفه های خلاقیت یعنی؛سیالی، ابتکار، انعطاف پذیری و بسط رابطه مثبت و معناداری وجود دارد.

مقدمه: هدف پژوهش حاضر تبیین اثربخشی تدریس بر اساس مهارت های فراشناختی در میان اعضاء هیأت علمی دانشکده علوم پزشکی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز در سال تحصیلی 1396-1395 بوده است. روش: روش پژوهش توصیفی-همبستگی و جامعه آماری شامل اعضای هیأت علمی زن و مرد دانشکده علوم پزشکی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز می باشند که به طور تمام وقت و مدعو به تعداد 150 نفر در این دانشکده مشغول به تدریس بوده اند. حجم نمونه پژوهش 108 نفر بوده که بر اساس جدول مورگان و کرجسی و با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای نسبی، انتخاب شده اند. برای جمع آوری داده ها، از پرسشنامه مهارت های فراشناختی ( MAI ) که بین اعضاء هیأت علمی توزیع شد و پرسشنامه نشانگرهای کیفیت تدریس اثر بخش که به ازای هر هیأت علمی سه نفر از دانشجویان که به صورت تصادفی انتخاب شده بودند به ارزیابی اثربخشی تدریس اساتید خود پرداخته اند، استفاده گردید. یافته ها: نتایج استفاده از آزمون آماری همبستگی پیرسون و رگرسیون نشان داد که اثربخشی تدریس بر اساس مهارت های فراشناختی در میان اعضاء هیأت علمی قابل پیش بینی می باشد. نتیجه گیری: ارتقاء مهارت های فراشناختی و آموزش آن به اعضاء هیأت علمی آموزش پزشکی، می تواند به ارتقاء اثربخشی تدریس آنان منجر شود.

از آنجایی که کیفیت آموزش به عنوان یکی از مهمترین عوامل مؤثر بر نتایج آموزشی دیده می شود، اثربخشی برنامه های درسی در بسیاری از زمینه های سیاست ملی به کانون توجه تبدیل شده است در این راستا پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین نوآوریهای برنامه های درسی و مهارت فراشناختی در معلمان دوره ابتداییانجام شد. روش تحقیق مورد استفاده در این نوع پژوهش از نوع همبستگی و جامعه آماری شامل 1969 نفر از معلمان ناحیه های 1، 3 و 4 اصفهان بود که تعداد 170 به عنوان نمونه مورد مطالعه از طریق فرمول حجم مورگان و به صورت نمونه گیری متناسب با حجم انتخاب شده اند. داده های پژوهش از طریق پرسشنامه گردآوری گردید. ابزار جمع آوری اطلاعات، پرسشنامه محقق ساخته نوآوری برنامه درسی با 33 گویه و پرسشنامه مهارتهای فراشناختی (1994) و همچنین برای تعیین روایی پرسشنامه از روایی محتوا، و برای برآورد پایایی پرسشنامه از ضریب آلفای کرانباخ استفاده شد. یافته های پژوهش بر این امر دلالت داشت که بین نوآوریهای برنامه های درسی با مهارت فراشناختی(دانش و تنظیم شناختی) و ابعاد آن در بین معلمان دوره ابتدایی رابطه معنی دار وجود دارد. میزان مهارت فراشناختی معلمان بالاتر از سطح متوسط بود.