تحول آفرین

موضوع مورد بررسی در این تحقیق بررسی رابطه بین سبک های مدیریتی تحول آفرین با رضایت شغلی کارکنان در اداره بازرگانی شهرستان بوکان می باشد. جامعه آماری نیز کارمندان ادره بازرگانی شهرستان بوکان که از بین انها 60 نفر هستند که به روش تصادفی انتخاب شده اند. موضوع مورد بررسی از نوع همبستگی می باشد و مقیاس های به کار رفته نیز فاصله ای می باشند در این پژوهش از پرسش نامه رضایت شغلی و رهبری تحول آفرین (باس و آولیو 1997) استفاده شده است. و در جمع آوری و طبقه بندی اطلاعات از روش آماری توصیفی و آمار استباطی استفاده شده است. نتایج نشان داد که بین سبک های رهبری تحول آفرین با رضایت شغلی در سطح معنی داری 05/0 معنی دار بود و فرضیه اصلی تایید شد در حالی که بین فرضیه های فرعی از 3 فرض موجود دو فرض مورد تایید واقع گشت و یک فرض رد گردید.

مقاله حاضر درصدد است به طراحی مدل رهبری تحول آفرین در دانشگاه فنی حرفه ای بپردازد. روش تحقیق مبتنی بر روش کیفی، نظریه زمینه ای، است. همچنین با استفاده از نمونه گیری گلوله برفی و فن مصاحبه با 16 نفر از خبرگان دانشگاه فنی حرفه ای مصاحبه های عمیقی صورت گرفت. پس از کدگذاری باز، محوری و انتخابیِ داده های گردآوری شده تعداد 160 مفهوم اولیه، 29 مقوله فرعی و 5 مقوله اصلی استخراج شدند. برآیند نهایی این مطالعه طراحی مدلی 5 بُعدی است که ابعاد پنج گانه ی آن در قالب پنج رُکن استراتژی، پیامدها، شرایط مداخله گر، شرایط زمینه ساز و شرایط علی طبقه بندی شده است. یافته های این مطالعه حکایت از اثربخشی رهبران تحول آفرین و ظرفیت انطباق پذیری سازمانی دارد. در واقع، رهبران تحول آفرین در دانشگاه فنی و حرفه ای با توسل به استراتژِی انطباق پذیری بر کارایی پیروان اثر می گذارند و تحولات سازمانی را مدیریت می نمایند. بنابراین پیشنهاد می شود رهبران تحول آفرین ، سرمایه ی اجتماعی سازمانی را از طریق از سیستمپاداش مبتنی بر عملکرد، تکنیک های سازگاری با تغییرات و تحولات سازمانی برگزاری کارگاه های آموزشی تعالی رفتار و منش سازمانی به اهمیت وجدان کاری، وظیفه شناسی، بهبود تعاملات افقی بین همکاران، اعتماد سازی، جلب مشارکت و همکاری کارکنان در تصمیم گیری ها ، روحیه ی نقد پذیری را در بین خود و همکاران سازمان تقویت نمایند و با قدرت دادن به نیروی انسانی، با مشارکت دهی کارکنان در تصمیمات مهم سازمانی و در نهایت با استفاده از تکینک های توانمندسازی کارکنان را به نواوری جهت سازگاری با تغییرات ترغیب نمایند.

هدف از پژوهش حاضر، نقش میانجی تفکر استراتژیک در رابطه سبک های رهبری و فرهنگ سازمانی در ادارات ورزش و جوانان کردستان می باشد. روش پژوهش توصیفی- پیمایشی است. جامعه آماری شامل مدیران، معاونان، کارشناسان ادارات ورزش و جوانان ، روسا و نواب رئیس هیات های ورزش کردستان بود (250 نفر). جامعه به روش تمام شمار به عنوان نمونه در نظر گرفته شد. از پرسش نامه های استاندارد سبک های رهبری (MLQ) باس و آولیو (1985)، تفکر استراتژیک لیدکا (1998) و فرهنگ سازمانی هافستد (2001) استفاده شد. روایی ابزار ها توسط. 10 نفر از متخصصان و پایایی با آلفای کرونباخ به ترتیب 0/95، 0/94 و 0/83 تأیید گردید. تجزیه وتحلیل اطلاعات به کمک روش مدل سازی معادلات ساختاری (SEM) با رویکرد روش حداقل مربعات جزئی (PLS) و نرم افزار Smart PLS در دو بخش مدل اندازه گیری و بخش ساختاری صورت پذیرفت. نتایج نشان داد که سبک رهبری عدم مداخله بر فرهنگ سازمانی اثر مستقیم و معناداری دارد(0/12=t=2/09، β)). همچنین سبک رهبری تحول آفرین بر تفکر استراتژیک(0/71=t=5/94، β) و سبک رهبری عدم مداخله بر تفکر استراتژیک(0/18=t=2/56، β) اثر مستقیم معناداری دارد و تفکر استراتژیک بر فرهنگ سازمانی اثر مستقیم معناداری دارد (0/61=t=6/75,β)). رهبری تحول آفرین(0/55=t=4/48، β)و سبک رهبری عدم مداخله(0/22=t=2/41، β)) از طریق متغیر میانجی تفکر استراتژیک بر فرهنگ سازمانی اثر غیر مستقیم و معنی داری دارند. نتیجه گیری می شود که مسئولین در راستای ایجاد تحول و کنترل از تفکر استراتژیک استفاده نمایند تا بدین صورت فرهنگ موثری را در سازمان خود به وجود بیاورند.