مدیریت تعارض

با توجه به اهمیت حفظ مشتریان و استفاده از بازار یابی رابطه مند در سازمانهای سراسر جهان،تحقیق حاضر برای شناسایی تاثیر بنیان های بازار یابی رابطه مند بر وفاداری مشتریان به صورت موردی در آژانس مسافرتی کرمان بالان انجام شده است.در این تحقیق،از مدلRE(بازار یابی رابطه مند دوییسی،2005) برای بررسی بنیانهای بازار یابی رابطه مند در آژانس مزبور در قالب اعتماد،تعهد،مدیریت تعارض و ارتباطات استفاده شده است.پرسشنامه بین 80 نفر از مشتریان آژانس کرمان بالان توزیع و جمع آوری شده است.این تحقیق از نوع پیمایشی است که بر اساس آن،ارتباط متغیرهای مستقل و متغیرهای وابسته با توجه به داده های پرسشنامه بررسی شده است:همچنین،به منظور انجام دادن تحلیل ها،از آمار توصیفی و آمار استنباطی استفاده شده است.با اجرای آزمون کای-مربع،نرمال بودن فراوانی پاسخ های ارائه شده تایید و لذا از تحلیلهای آماری پارامتریک در این تحقیق بهره گرفته شده است.با آزمون ضریب همبستگی اسپیرمن،رابطه معنادار بین 4 بنیان و بیشترین همبستگی بین تعهد و اعتماد به دست آمده است.با آزمون فریدمن،بنیانها بر اساس اهمیت به این ترتیب رتبه بندی است:1-اعتماد2-ارتباطات3-تعهد4-مدیریت تعارض

هدف از این پژوهش بررسی نقش استراتژی برد – برد مدیریت تعارض و هوش سیاسی بر ادراک کارکنان از عدالت سازمانی در فدراسیون های(بسکتبال، وزنه برداری، کشتی، قایق رانی، تیر اندازی) است. پژوهش حاضر از نظر هدف، پژوهشی کاربردی و از نظر روش جمع آوری دادهها، پیمایشی است همچنین از نظر روش، توصیفی-پیمایشی است. با استفاده از ابزار پرسشنامه و به روش میدانی برای جمع آوری داده ها از حجم نمونه که 97 نفر با استفاده از جدول مورگان بدست آمده است داده ها جمع آوری شد و با استفاده از نرم افزار SPSS22 و AMOS22 داده ها تجزیه و تحلیل شده است. که یافته های پژوهش حاکی از آن است که بین هوش سیاسی و عدالت سازمانی با ضریب مسیر (12/0)، هوش سیاسی و استراتژی برد- برد با ضریب مسیر(07/0) و استراتژی برد- برد با عدالت سازمانی با ضریب مسیر (08/0)، در سطح معناداری (01/0) اثر مثبت و معناداری دارند. در نتیجه مدیران آگاه به هوش سیاسی با استفاده از استراتژی برد- برد باعث افزایش ادراک کارکنان از عدالت سازمانی در فدراسیون های منتخب میشود.

حضور بازیگران گوناگون در عرصه برنامه ریزی شهری وعدم توجه و اهتمام کافی برنامه ریزان در امر برنامه ریزی بهینه کاربری اراضی به صورت بالقوه منجر به ایجاد تعارض بین کنشگران و از پی آن عدم تحقق برنامه های کاربری اراضی می شود. در واقع نظام برنامه ریزی و به تبع آن طرح های توسعه شهری در ایران در خصوص شناخت منافع کنشگران مختلف، تعارضات میان آن ها و جهت دهی و مدیریت منافع فوق در فرآیند تدوین برنامه ریزی کاربری اراضی واجد کاستی های اساسی می باشد. هدف از انجام پژوهش حاضر ارائه مدل مفهومی مدیریت تعارض کنشگران در فرآیند برنامه ریزی کاربری اراضی شهری است. پژوهش حاضر در زمره تحقیقات کیفی است وبا رویکرد نظریه داده بنیاد انجام شده است. روش جمع آوری اطلاعات، مطالعه اسنادی و مصاحبه نیمه ساختارمند است. تحلیل داده های کیفی با استفاده از روش فراترکیب و روش بنیادی به صورت توأم انجام و کدگذاری داده ها با استفاده از نرم افزار Nvivo صورت پذیرفته است. مبتنی بر سوالات مطرح شده در فرایند مصاحبه، 467 ارجاع ارائه گردید. با بازبینی متعدد و ادغام کدها براساس تشابه در طی چندین مرحله تلخیص داده ها، 40 کد اولیه استخراج گردید. براساس نتایج تحقیق پیش رو ابتدا مدل مفهومی اولیه تعارض منافع کنشگران شهری در فرآیند برنامه ریزی کاربری اراضی متشکل از 6 مؤلفه تعارض ارزشی، تعارض اقتصادی، تعارض رویه ای (برهم افزایی بین سازمانی)، تعارض منافع عمومی و خصوصی، مشارکت گریزی و تعارض سازمانی تدوین گردید. سپس مبتنی بر داده های برگرفته از نظرات کنشگران دخیل در فرآیند برنامه ریزی کاربری اراضی و رویکرد داده بنیاد، مدل مفهومی اولیه تدقیق و مؤلفه های مدل نهایی تعارض منافع کنشگران شهری مشتمل بر 6 مؤلفه مدل اولیه و 19 زیرمؤلفه مرتبط ارائه گردید.