اطلاعات حسابداری

گزارشگری شهروند شرکتی از جمله انواع شیوه های گزارشگری است که به بیان ایفای نقش بنگاه ها در قبال جامعه، می پردازد. این نوع گزارشگری به دلیل قرابت مفهومی آن با ماهیت صنعت بانکداری به خصوص در کشور های توسعه یافته، بسیار مورد توجه بانک ها قرار گرفته است. با این حال، درک مناسبی از مفهوم این نوع گزارشگری وجود ندارد و شاخص های آن به خوبی تدوین و یا بومی سازی نشده است. از این رو، هدف این پژوهش بررسی اطلاعات حسابداری (مالی و غیر مالی) در تعیین ابعاد مرتبط با شاخص سازی گزارشگری شهروند شرکتی بانک ها است. بدین منظور، برخلاف بسیاری از پژوهش ها در این پژوهش از دیدگاه قیاسی استفاده شده و با تمرکز بر رویکرد قانون گذاری، ابعاد نهفته در قوانین و رهنمودهای منتشر شده توسط 11 نهاد قانون گذار استخراج شده است. بررسی کتابخانه ای برای یافتن نهادهای قانون گذار، تحلیل محتوای متون رهنمودها و قوانین، تحلیل محتوای ماهیت هر یک از ابعاد و در نهایت استخراج ابعاد مشترک، چهار گام این پژوهش را تشکیل داده اند. از این رو، روش پژوهش حاضر، روش شناخت تاریخی در چارچوب مطالعات کتابخانه ای و از نوع پژوهش های نظری مبتنی بر قوانین است. از سوی دیگر، این پژوهش را می توان جزء پژوهش های مبتنی بر تحلیل محتوا طبقه بندی کرد. یافته های پژوهش بیانگر استخراج 22 مولفه از قوانین و رهنمود ها است که با تحلیل محتوای مربوط به ماهیت آن ها به 4 بعد اقتصادی، اجتماعی، محیطی و راهبری طبقه بندی شدند. این پژوهش به دلیل معرفی گزارشگری شهروند شرکتی و استخراج ابعاد مشترک نهادهای قانون گذار و اثرگذار بر افشاء اطلاعات حسابداری، نوآور و در عین حال کاربردی است.

در پارادایم مالی رفتاری، فرضِ انسان به عنوان موجودی منطقی که همواره در بهینه سازی منافع اش کامیاب است، موردتردید قرار می گیرد. طرفداران دانش مالی رفتاری اعتقاد راسخی دارند که آگاهی از "تمایلات روانشناختی" در عرصه سرمایه گذاری، کاملاً ضروری و نیازمند توسعه جدی دامنه مطالعاتی است. بر همین اساس، هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین نسبت های مالی به عنوان معیاری از اطلاعات حسابداری بر الگوی رفتار و عملکرد معاملاتی سرمایه گذاران و همچنین بررسی تأثیر توانایی مدیران بر این رابطه بوده است. به منظور دستیابی به هدف پژوهش، تعداد 105 شرکت از میان شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران ، به روش حذف سیستماتیک انتخاب و با استفاده از نرم افزار ایویوز و استاتا آزمون گردید. نتایج حاصل از آزمون فرضیه ها نشان داده است که از بین مؤلفه های نسبت های مالی؛ بین نسبت جاری، نسبت آنی، نسبت سود ناخالص، نسبت کل بدهی ها به حقوق صاحبان سهام، نسبت کل بدهی ها به کل دارایی ها، نسبت بازده دارایی ها و نسبت سود هر سهم با رفتار و عملکرد معاملاتی سرمایه گذاران رابطه معنادار وجود داشته است. نتایج حاضر نشان داد که در محتوای اطلاعات حسابداری به ویژه با استفاده از برخی نسبت های مالی می توان رفتار و عملکرد معاملاتی سرمایه گذاران را پیش بینی نمود. از طرفی یافته ها حاکی از تأثیر معنادار توانایی مدیران بر رابطه بین نسبت های مالی (نسبت جاری، نسبت آنی، نسبت سود ناخالص و نسبت سود هر سهم) و رفتار و عملکرد معاملاتی سرمایه گذاران بوده است

هدف این پژوهش بررسی ارتباط بین اطلاعات حسابداری سرمایه انسانی بر ارزش بازار شرکت ها با تاکید بر نقش هوش مصنوعی می باشد. پژوهش حاضر ازلحاظ هدف کاربردی بوده و از بعد روش شناسی از نوع تحقیقات علی (پس رویدادی) است. جامعه آماری پژوهش، شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران می باشد و با استفاده از محدودیت های در نظر گرفته شده، تعداد 141 شرکت در بازه زمانی 1396 -1402 به عنوان نمونه پژوهش انتخاب گردید. نتایج پژوهش نشان داد اطلاعات حسابداری سرمایه انسانی از بعد پاداش مدیریت ، بازنشستگی و مزایای بازنشستگی بر ارزش بازار شرکت تاثیر معنادار دارد. از طرفی هوش مصنوعی بر رابطه این دو متغیر با ارزش بازار شرکت تاثیر معنادار دارد. دیگر نتایج حاکی از آن است که هزینه های بهداشت و ایمنی و هزینه تعویض نیروی کار بر ارزش بازار شرکت تاثیر معنی داری ندارد اما هوش مصنوعی بر رابطه این دو متغیربا ارزش بازار شرکت تاثیر معنادار دارد.

تحقیق حاضر به بررسی ارتباط ارزشی در بازار سهام ایران و مقایسه ارتباط ارزشی معیارهای حسابداری در دوران نوسانات اساسی بازار بورس اوراق بهادار پرداخته است. نمونه آماری ، شامل شرکت های پذیرفته شده در بورس و اوراق بهادار تهران که در صنعت شیمیایی فعالیت دارند، می باشد. در تحقیق فعلی، از مدل اولسان(1995) طی سال های 1384 تا 1394 و نرم افزارهای ایویوز و استاتا استفاده شده است. نوآوری تحقیق این است که، ارتباط ارزشی اطلاعات حسابداری را در دوران نوسانات اساسی بازار بورس اوراق بهادار بررسی نموده است. یافته های تحقیق نشان می دهد ، در دوران نوسانات اساسی افزایشی، ارتباط ارزشی سودخالص بیشتر از ارتباط ارزشی ارزش دفتری حقوق صاحبان سهام و ارتباط ارزشی جریانات نقدی حاصل از عملیات است. همچنین،در دوران نوسانات اساسی کاهشی ارتباط ارزشی سودخالص بیشتر از ارتباط ارزشی ارزش دفتری حقوق صاحبان سهام و ارتباط ارزشی جریانات نقدی حاصل از عملیات است. علاوه بر این، در دوران نوسانات غیراساسی، ارتباط ارزشی سودخالص بیشتر از ارتباط ارزشی ارزش دفتری حقوق صاحبان سهام و ارتباط ارزشی جریانات نقدی حاصل از عملیات است.

سرمایه گذاران در هنگام تصمیم گیری های مالی، اطلاعات به موقع تر را مربوط تر می دانند، زیرا اطلاعات قدیمی تأثیر خود را بر قیمت سهام گذاشته و دستیابی سریع تر به اطلاعات حسابداری، امکان تصمیم گیری بهینه و کسب سود را افزایش می دهد. سؤال اصلی تحقیق حاضر این است که گزارش های مالی میان دوره ای تأثیر بیشتری بر ارزش بازار شرکت دارند یا گزارش های مالی سالانه؟ بدین منظور، گزارش های مالی حسابرسی شده ی سه ماهه، شش ماهه، نه ماهه و یک ساله ی 85 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در بازه ی زمانی 1391 الی 1396 (به صورت فصلی) که درمجموع مشتمل بر 2040 مشاهده می شود، بررسی شده و تأثیر ارزش دفتری حقوق صاحبان سهام و سود حسابداری بر ارزش بازار شرکت ها در پس هر مرحله از گزارش های میان دوره ای و سالانه مذکور آزمون شد. نتایج آزمون فرضیه ها نشان می دهد که سود حسابداری در تمام گزارش های میان دوره ای و سالانه ارتباط مستقیمی با ارزش بازار شرکت ها دارد؛ این ارتباط مستقیم برای ارزش دفتری در ادوار سه، شش و نه ماهه تأیید شده اما در گزارش های سالانه ضعیف است. نتیجه ی مهم تر این که تأثیر ارزش دفتری و سود حسابداری بر ارزش بازار شرکت ها در تمام گزارش های مالی میان دوره ای سه، شش و نه ماهه بیش از گزارش های مالی سالانه است. یافته های پژوهش نشان می دهند برای تصمیم گیری های مالی سود حسابداری نسبت به ارزش دفتری ارزش اطلاعاتی بیشتری دارد. در همین راستا نیز صورت های مالی میان دوره ای نسبت به صورت های مالی سالانه کاربرد بیشتری دارند؛ شاید به دلیل اینکه صورت های مالی میان دوره ای هرسال همپوشانی بالایی با صورت های مالی سالانه در سال گذشته خود دارند، از دیدگاه سهامداران مبنای مطمئن تری برای اتخاذ تصمیم گیری های مالی هستند.

هدف اصلی سرمایه گذاران کسب ثروت است که این امر از طریق کسب بازده سهام تحقق می یابد.بنابراین ارزیابی بازده سهام،مهم ترین مساله ای است که سرمایه گذاران بازار سرمایه با آن مواجه اند.بر این اساس یکی از اهداف گزارشگری مالی فراهم نمودن اطلاعات لازم برای تفسیر وضعیت و ارزیابی توان سودآوری واحدهای تجاری است که در این رابطه صورتهای مالی و یادداشتهای همراه آن ،از مهمترین منایع اطلاعاتی سرمایه گذاران می باشند.هدف این تحقیق بررسی ارزش اطلاعات صورتهای مالی میان دوره و پایان دوره در تشریح بازده سهام است.در این تحقیق سعی شده است که روابط بین نسبت های مالی،اندازه شرکت و جریانهای نقدی عملیاتی با بازده غیر عادی سهام مورد بررسی قرار گیرد تا در صورت احراز روابط بین آنها،معیاری برای پیش بینی بازده غیر عادی میان دوره و پایان دوره در اختیار سرمایه گذاری را برای آنها تسهیل نماید.به طور کلی نتایج این تحقیق بیانگر این است که صورتهای مالی میان دوره نقش مهمتری در اطلاع دهندگی بازده سهام نسبت به صورتهای مالی سالانه دارند.