پژوهش های حسابداری و حسابرسی عملیاتی و عملکرد

با گسترش روزافزون مالکیت نهادی در بازارهای اوراق بهادار، آگاهی از نقش و تاثیر مالکان نهادی اهمیت بسیاری یافته است. از طرفی با توجه به نقش تمکین مالیاتی در افزایش درآمدهای دولت و متعاقبا دستیابی به اهداف کلان اقتصادی و اجتماعی، شناخت عوامل موثر بر تمکین مالیاتی شرکت ها نیز حایز اهمیت بسیاری است. لذا این پژوهش به بررسی نقش و تاثیر مالکیت نهادی بر تمکین مالیاتی شرکتی می پردازد. شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران، جامعه آماری پژوهش حاضر را تشکیل می دهند. در این پژوهش برای بررسی تاثیر مالکیت نهادی، از دو معیار سطح و تمرکز مالکیت نهادی و برای سنجش میزان تمکین مالیاتی شرکتی، از معیاری مبتنی بر تفاوت مالیات ابرازی و قطعی شرکت ها استفاده شده است. در نهایت تعداد 220 سال-شرکت طی دوره زمانی 1390 الی 1394 بررسی و فرضیه های پژوهش با استفاده از رگرسیون خطی چندگانه مورد آزمون قرار گرفتند. نتایج بیانگر تاثیر معنادار و مثبت حضور مالکان نهادی بر تمکین مالیاتی شرکت هاست به گونه ای که در شرکت های با مالکیت نهادی بالاتر، تمکین مالیاتی بیشتری وجود دارد.

وجود یک فضای اطلاعاتی نامتقارن می تواند بستر ساز زمینه ای برای ایجاد مدیریت سود باشد(ریچاردسون، 2000 و باباجانی و همکاران، 1390). همچنین از طرفی، مدیریت سود هم می تواند منجر به ایجاد فضائی با عدم تقارن اطلاعاتی بالا شود(کارمیر و همکاران، 2013 و خدادی و همکاران، 1394). بنابراین تبیین ارتباط متقابل بین این رفتارها و چگونگی ارتباط بین این دو متغیر می تواند درخور توجه باشد. بر این اساس، هدف پژوهش حاضر، بررسی ارتباط متقابل بین عدم تقارن اطلاعاتی و مدیریت سود در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران می باشد. برای این منظور، نمونه ای متشکل از 104 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی دوره زمانی 1390 تا 1394 انتخاب شده و با استفاده از روش سیستم معادلات هم زمان (13SLS) مورد بررسی قرارگرفته است. همچنین جهت اندازه گیری، عدم تقارن اطلاعاتی از دامنه تفاوت قیمت پیشنهادی خرید و فروش و برای اندازه گیری مدیریت سود تعهدی از مدل کازنیک، استفاده شده است. یافته ها نشان می دهد که بین عدم تقارن اطلاعاتی و مدیریت سود رابطه ی متقابل و مثبتی وجود دارد.

سرمایه گذاران در هنگام تصمیم گیری های مالی، اطلاعات به موقع تر را مربوط تر می دانند، زیرا اطلاعات قدیمی تأثیر خود را بر قیمت سهام گذاشته و دستیابی سریع تر به اطلاعات حسابداری، امکان تصمیم گیری بهینه و کسب سود را افزایش می دهد. سؤال اصلی تحقیق حاضر این است که گزارش های مالی میان دوره ای تأثیر بیشتری بر ارزش بازار شرکت دارند یا گزارش های مالی سالانه؟ بدین منظور، گزارش های مالی حسابرسی شده ی سه ماهه، شش ماهه، نه ماهه و یک ساله ی 85 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در بازه ی زمانی 1391 الی 1396 (به صورت فصلی) که درمجموع مشتمل بر 2040 مشاهده می شود، بررسی شده و تأثیر ارزش دفتری حقوق صاحبان سهام و سود حسابداری بر ارزش بازار شرکت ها در پس هر مرحله از گزارش های میان دوره ای و سالانه مذکور آزمون شد. نتایج آزمون فرضیه ها نشان می دهد که سود حسابداری در تمام گزارش های میان دوره ای و سالانه ارتباط مستقیمی با ارزش بازار شرکت ها دارد؛ این ارتباط مستقیم برای ارزش دفتری در ادوار سه، شش و نه ماهه تأیید شده اما در گزارش های سالانه ضعیف است. نتیجه ی مهم تر این که تأثیر ارزش دفتری و سود حسابداری بر ارزش بازار شرکت ها در تمام گزارش های مالی میان دوره ای سه، شش و نه ماهه بیش از گزارش های مالی سالانه است. یافته های پژوهش نشان می دهند برای تصمیم گیری های مالی سود حسابداری نسبت به ارزش دفتری ارزش اطلاعاتی بیشتری دارد. در همین راستا نیز صورت های مالی میان دوره ای نسبت به صورت های مالی سالانه کاربرد بیشتری دارند؛ شاید به دلیل اینکه صورت های مالی میان دوره ای هرسال همپوشانی بالایی با صورت های مالی سالانه در سال گذشته خود دارند، از دیدگاه سهامداران مبنای مطمئن تری برای اتخاذ تصمیم گیری های مالی هستند.

هدف از این پژوهش بررسی عوامل مؤثر بر مقاومت کاربران نسبت به اجرای سیستم حسابداری تعهدی در دانشگاه های علوم پزشکی کشور می باشد. پژوهش حاضر پیمایشی و میدانی است. جامعه آماری این پژوهش شامل مدیران مالی دانشگاه های علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی کل کشور در سال 1396 است. با استفاده از جدول نمونه گیری کرجسی و مورگان، حجم نمونه پژوهش 323 نفر تعیین شد و به منظورگردآوری داده ها از پرسش نامه استفاده شده است. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS و LISREL و از روش مدل سازی معادلات ساختاری (SEM) و تحلیل عاملی استفاده شده است. از نظر مدیران مالی دانشگاه های علوم پزشکی و خدمات بهداشتی و درمانی، در اجرا و به کارگیری سیستم حسابداری تعهدی پنج عامل تفکرات مدیران ارشد، نگرش همکاران، توانمندی کارکنان، کفایت سیستم اطلاعاتی و نگرش ذی نفعان خارجی بر مقاومت کاربران تأثیر می گذارد. نتایج این پژوهش نشان می دهد که اکثریت پاسخ دهندگان از نیروهای متخصص و آشنا به نظام حسابداری دانشگاه های علوم پزشکی هستند. بنابراین با توجه به یافته های پژوهش، تقریبا 96 درصد از پاسخ دهندگان اعتقاد دارند که عوامل مؤثر بر مقاومت کاربران نسبت به اجرای سیستم حسابداری تعهدی در دانشگاه های علوم پزشکی تأثیر معناداری دارد.

هدف این پژوهش، بررسی رابطه افشای اطلاعات مسئولیت پذیری اجتماعی، حساسیت زیست محیطی و نگهداری وجه نقد است. دوره زمانی موردمطالعه شامل سال های 1392 تا 1396 و نمونه برگزیده متشکل از 128 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است. برای آزمون فرضیه های پژوهش از روش رگرسیون حداقل مربع های معمولی در نرم افزار ای ویوز و کروسکال والیس در نرم افزار اس پی اس اس استفاده شد. یافته های حاصل از آزمون فرضیه های پژوهش نشان می دهد که بین سطح افشای اطلاعات مسئولیت پذیری اجتماعی شرکت و سطح نگهداری وجه نقد شرکت رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. با توجه به یافته های پژوهش، می توان ادعا کرد افزایش سطح افشای اطلاعات مسئولیت پذیری اجتماعی شرکت، سطح نگهداری و مدیریت وجه نقد شرکت را افزایش می دهد. همچنین، دیگر یافته ها نشان داد که شرکت هایی که حساسیت زیست محیطی بیشتری دارند، نسبت به شرکت هایی که حساسیت زیست محیطی کمتری دارند سطح کمتری از اطلاعات مسئولیت پذیری اجتماعی را افشا می کنند و همچنین، وجه نقد بیشتری را نگهداری می کنند.

تامین منابع مالی از طریق بدهی ها نیاز به افزایش قابلیت اتکاء گزارش های مالی و کاهش عدم تقارن اطلاعاتی دارد، محافظه کاری از طریق شناسایی سریع هزینه ها و جلوگیری از شناسایی درآمدهای تحقق نیافته، اعتماد تامین کنندگان منابع مالی را افزایش می دهد و به این طریق امکان دستیابی به منابع مالی خارجی را برای شرکت تسهیل می نماید، لذا هدف از پژوهش حاضر، تعیین اثر محافظه کاری حسابداری بر رشد ناشی از تامین منابع مالی و ترکیب بدهی ها با توجه به ساختار حاکمیت شرکتی می باشد. در این پژوهش از اطلاعات مالی 101 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در طی بازه زمانی 1390 تا 1396 استفاده شده است، نتایج پژوهش با استفاده از الگوی رگرسیون چند متغیره و روش داده های تابلویی، نشان می دهد که محافظه کاری اثر مثبت و معنی داری بر ترکیب بدهی ها دارد و با افزایش محافظه کاری، تامین منابع مالی از طریق بدهی های بلندمدت افزایش می یابد، همچنین محافظه کاری اثر مثبت و معنی داری با رشد از محل منابع داخلی و رشد از منابع کوتاه مدت دارد. علاوه بر این با آزمون فرضیه های پژوهش در دو گروه شرکت های با راهبری شرکتی قوی و ضعیف، نتایج نشان داد که تنها در صورت وجود ساختار راهبری شرکتی قوی، محافظه کاری اثر مثبت و معنی داری بر ترکیب بدهی ها، رشد شرکت از طریق منابع مالی داخلی و نیز رشد از طریق منابع مالی کوتاه مدت دارد.