همراستایی

عملکرد رفتارهایی را شامل می شود که مرتبط با اهداف سازمان و بر اساس مهارت فردی تنطیم شوند و به مدیران کمک می کند تا میزان تحقق برنامه ها و اهداف استراتژیک سازمان را بررسی و کنترل نمایند. تحقیق حاضر به منظور شناسایی مؤلفه های  مدیریت عملکرد منابع انسانی همراستا با اهداف سازمانی صورت گرفته است. تحقیق از نوع آمیخته بوده و برای جمع آوری داده های کیفی از مصاحبه نیمه ساختار یافته با 14 تن از متخصصین استفاده شده و برای جمع آوری داده های کمی از پرسشنامه طراحی شده  که در بین کارکنان صنعت بانکداری (504 نفر) به تصادف توزیع شده اند، استفاده شده است. برای تجزیه و تحلیل داده های کیفی از روش تحلیل تِم و برای تحلیل داده های کمی از تحلیل عاملی نوع دوم استفاده شده است. بر اساس نتایج کیفی تحقیق 4 مؤلفه اصلی متشکل از 57 گویه برای مدیریت عملکرد شناسایی شده است. نتایج تحلیل کمی نشان داده است که  این مؤلفه ها از پایایی و اعتبار بسیار بالایی برخوردار بوده است. جامعیت این مدل به نحوی است که کاربردهای نظری و عملی برای متخصصین مدیریت منابع انسانی و مدیران اجرایی سازمان ها به همراه خواهد داشت.

پژوهش حاضر با هدف بررسی همراستایی و همگرایی معماری سازمانی وضعیت موجود اداره کل ورزش و جوانان استان مازندران و ارائه الگو در وضع مطلوب انجام گرفت. امروزه معماری سازمانی یکی از مهم ترین موضوعاتی است که مدیران اجرایی و مدیران اطلاعاتی مورد توجه قرار می دهند و رویکردی برای شناخت، مهندسی، مدیریت کلیه عناصر سازمان و ارتباطات آنها است. روش این پژوهش از نوع توصیفی و پیمایشی و مبتنی بر تحلیل های کیفی و کمی با استفاده از روش اسنادی و روش دلفی بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه مدیران، معاونان و کارکنان اداره کل ورزش و جوانان استان مازندران به تعداد 148 نفر می باشند که در سال 1397 مشغول به فعالیت بودند. پس از توزیع 148 پرسشنامه، 140 پرسشنامه قابل استفاده حاصل گردید. بنابراین حجم نمونه ی آماری برابر با 140 نفر در نظر گرفته شد. جهت جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه محقق ساخته مشتمل بر 7 سوال استفاده شده است، ضریب پایایی به روش آلفای کرونباخ برابر با 88/0 به دست آمد. برای تحلیل داده ها، شیوه های تحلیل اسناد و روش دلفی، با رویکرد تطبیقی و قیاسی با استفاده از نرم افزار spss انجام شده است. نتایج نشان می دهد که وضعیت جاری در اکثر ویژگی های همراستایی و همگرایی در حد متوسط بوده و باید بهبود پیدا نماید. از این رو مدل جدیدی مبتنی بر سرویس گرایی جهت ترسیم وضعیت آتی طراحی و با استفاده از روش دلفی ارزیابی شد.

هدف: رسانه های اجتماعی به عنوان یک گزینه استراتژیک، توسعه سریع قابلیت های بازاریابی شرکت های استارت آپی را میسر ساخته اند، بنابراین ضروریست تا این قبیل شرکت ها ، استراتژی های بازاریابی خود را به گونه ای توسعه دهند تا ابزارها و تاکتیک های متنوع بازاریابی رسانه های اجتماعی را با اهداف بازاریابی همراستا و خلق مزیت های رقابتی پایدار و تحقق اهداف را امکان پذیر نمایند. هدف این پژوهش برای پاسخ به این نیاز، ارائه مدل همراستایی ابزارهای بازاریابی رسانه های اجتماعی در شرکت های استارت آپ است. روش: با توجه به پیچیدگی همراستایی ابزارهای بازاریابی رسانه های اجتماعی در سطح عملیاتی، طراحی مدل براساس روش شناسی سیستم نرم و نگاشت شناختی، در قالب یک مطالعه کیفی با رویکرد توصیفی- اکتشافی انجام شد. داده های پژوهش از طریق مصاحبه های نیمه ساختار یافته با 16نفر از مدیران 8 شرکت استارت آپی که به صورت غیر احتمالی در دسترس انتخاب شدند، جمع آوری شد. یافته ها: ساخت دهی به مساله پژوهش در چهارچوب روش منجر به شناسایی سه الگوی متداخل همراستایی ابزارهای بازاریابی رسانه های اجتماعی شامل همراستایی محتوا-محاوره، همراستایی ارتباطی و همراستایی واکنش منجر به مبادله شد که دستیابی به اهداف برنامه های بازاریابی رسانه های اجتماعی شامل افزایش آگاهی، افزایش تعاملات با مشتریان و جایگاه یابی را میسر می سازد. نتیجه گیری: توسعه و پیاده سازی استراتژی های همراستایی در چهارچوب الگوی پیشنهادی پژوهش در قالب 47 اقدام هدفمند ارائه شد که می تواند خطوط راهنمای توسعه قابلیت های بازاریابی شرکت های استارت آپی در بستر رسانه های اجتماعی را شکل دهد.

در بسیاری از شرکت ها می توان همراستایی پایین را در استفاده از استراتژی های فناوری اطلاعات و کسب و کار الکترونیک را مشاهده نمود که بروز مشکلاتی در رابطه با عدم برآورده شدن نیازهای کسب وکار با توجه به حجم بالای سرمایه گذاری در این زمینه به دنبال دارد. بر اساس اهمیت موضوع، پژوهش حاضر بر مبنای ارزیابی و بررسی همراستایی استراتژی های فناوری اطلاعات و کسب و کار الکترونیک بر ارتقای عملکرد سازمانی شرکت قرار گرفته است. جامعه آماری پژوهش را مدیران کسب وکار، مدیران فناوری اطلاعات، کارشناسان فناوری اطلاعات در شرکتهای فعال در زمینه فناوری اطلاعات تشکیل می دهد. 80 نفر به روش تصادفی ساده بوده به عنوان نمونه انتخاب شده و جمع آوری اطلاعات از طریق پرسشنامه صورت گرفته است. تحلیل داده ها نیز، باتوجه به انتخاب دیدگاه کوواریانس برای همراستایی، مدل معادلات ساختاری و اجزای آن، یعنی مدل های اندازه گیری و مدل ساختاری پژوهش بکارگرفته می شود. نتایج بیانگر این است که شرکت هایی که دارای همراستایی بین استراتژی فناوری اطلاعات و ساختار فناوری اطلاعات و کسب و کار الکترونیک می باشند، عملکرد بهتری را ارائه می کنند.

پژوهش حاضر بر مبنای ارزیابی رابطه همراستایی برنامه ریزی راهبردی منابع انسانی و حاکمیت فناوری بر ارتقای عملکرد سازمان ها در آینده کوتاه و میان مدت می باشد. روش پژوهش از نوع همبستگی بوده و جامعه آماری پژوهش را مدیران ارشد، مدیران سطوح میانی، و مدیران عملیاتی 80 سازمان در تهران تشکیل می-دهند که در فرایندهای برنامه ریزی راهبردی منابع انسانی مشارکت دارند. در هر سازمان، پرسشنامه ها به روش نمونه در دسترس بین این مدیران توزیع می شود. گرد آوری اطلاعات از طریق پرسشنامه می باشد. روایی پرسشنامه توسط خبرگان دانشگاهی و صنعت مورد تایید قرار گرفته و پایایی ابزار با کمک آلفای کرونباخ 73/0 حاصل شده است. تحلیل های آماری داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار اس.پی.اس.اس صورت گرفته است. نتایج پژوهش حاکی از آن است که همراستایی حاکمیت فناوری، پیش نیازهای ساختاری، پیش نیازهای فرهنگی و پیش نیازهای انسانی در حد زیادی بر ارتقای عملکرد سازمان در آینده کوتاه و میان مدت تأثیرگذار است.

کاهش حاشیه سود و از بین رفتن مزیت های رقابتی گذشته شرکت ها در صنایع فرایندی را به سمت نوآوری با استفاده از قابلیت های دیجیتال برده است این مهم نیازمند ایجاد همراستایی راهبردی بین قابلیت های دیجیتال و برنامه ها و تصمیمات نوآوری است. این پژوهش با هدف بررسی ابعاد همراستایی متغیرهای قابلیت دیجیتال و استراتژی نوآوری و ایجاد چارچوبی برای سنجش آن انجام گرفته است. ابتدا با بررسی پیشینه مطالعات چارچوبی برای سنجش هر یک از متغیرها شکل گرفت و در ادامه پرسشنامه ای برای تحلیل ساختاری تأییدی مفاهیم و ابعاد شناسایی شده تدوین شد. این پرسشنامه با نظر 99 نفر از متخصصان مدیریت نوآوری، فناوری های دیجیتال در صنعت و دانشگاه تکمیل شده است در نتیجه مشخص شد که برای سنجش میزان همراستایی بین قابلیت های دیجیتال و استراتژی نوآوری، می-توان خلق ارزش دیجیتال و فرایند نوآوری دیجیتال را برای استراتژی نوآوری، زیرساخت نوآوری دیجیتال و قابلیت نوآوری دیجیتال را برای قابلیت دیجیتال و همچنین مکمل بودن، موازنه و هماهنگی را برای متغیر همراستایی به عنوان ابعاد سنجش در نظر گرفت.