کلاس تربیت بدنی

هدف از این تحقیق، بررسی عوامل آموزشی اثرگذار بر مدیریت کلاسهای تربیت بدنی در مدارس محروم و برخوردار از امکانات ورزشی بود. تحقیق به شیوه توصیفی انجام شد. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه مک کورماک(1997) با اعتبار 87% بود. جامعه آماری شامل 141 نفر معلم تربیت بدنی مدارس راهنمایی و دبیرستان شهر رشت بودند .. برای نمونه گیری از روش سرشماری استفاده شد.. داده ها ی گرد آوری شده با استفاده از آزمون های t مستقل، F و آزمون تعقیبی شفه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که امکانات،وضعیت همکاری، دانش آموزان، عوامل اجتماعی و معلم بر مدیریت کلاسهای تربیت بدنی تاثیر گذار است وبین مدارس برخوردار و محروم از حیث تاثیر گذاری عوامل تفاوت وجود ندارد.

پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش سبک های تدریس معلم محور، بینابینی و دانش آموزمحور معلمان تربیت بدنی بر هدفمداری (تکلیف مداری و خودمداری) ورزشی دانش آموزان در کلاس تربیت بدنی طراحی شده است. در یک پژوهش نیمه تجربی با پیش آزمون، پس آزمون و پی گیری، 66 دانش آموز پسر پایه پنجم ابتدایی و سه معلم تربیت بدنی از مدارس شهرستان کلاله به صورت تصادفی انتخاب شدند و در سه گروه سبک تدریس معلم محور (21 نفر)، بینابینی (23 نفر) و دانش آموزمحور (22 نفر) قرار گرفتند. دانش آموزان هر گروه در سه مرحله شروع، هفته پنجم و هفته دهم به پرسشنامه استاندارد هدفمداری (کامینگ و همکاران، 2008) پاسخ دادند. آزمون اندازه گیری مکرر نشان داد که تکلیف مداری و خودمداری در دانش آموزان آموزش دیده به سبک تدریس معلم محور کاهش معنی داری داشتند. در مقابل، دانش آموزانی که از معلم خود به سبک تدریس دانش آموزمحور آموزش دیده بودند، خودمداری آنها افزایش یافت در حالی که بعد از ده هفته تکلیف مداری رو به افول رفت. تغییرات در مکانیسم هدفمداری در هر یک از محیط های ورزشی (باشگاه در مقابل مدرسه)، نوع افراد (حرفه ای در مقابل مبتدی) و سایر عوامل کلیدی متفاوت است. یافته های تحقیق به صراحت نشان داد که بهترین سبک تدریس برای هدفمداری دانش آموزان در کلاس تربیت بدنی مدارس، سبک بینابینی است.

هدف از پژوهش حاضر، بررسی ارتباط محیط زمینه ای اجتماعی، انگیزش، احساس لذت از فعالیت بدنی و رضایت مندی دانشجویان در کلاس تربیت بدنی، بر اساس نظریه خودمختاری بود. روش پژوهش توصیفی- همبستگی می باشد. تعداد 393 دانشجو (200 مرد، 193 زن) از دانشجویانی که در نیم سال اول 94-95،  درس تربیت بدنی عمومی داشتند، به روش نمونه گیری خوشه ای، انتخاب و پرسش نامه های محیط حامی خودمختاری و کنترل کننده، جهت گیری انگیزشی، احساس لذت از فعالیت بدنی، و رضایت مندی از کلاس تربیت بدنی را تکمیل کردند. نتایج تحلیل همبستگی و تحلیل مسیر، نشان داد محیط حامی خودمختاری در کلاس تربیت بدنی پیش بین کننده جهت گیری انگیزشی خودمختار دانشجویان نیست و تنها ارتباط مستقیمی با احساس لذت و رضایت مندی از کلاس تربیت بدنی دارد. با این وجود، محیط کنترل کننده از طریق نقش واسطه ای شاخص خودمختاری انگیزش، احساس لذت از فعالیت های بدنی، و رضایت مندی از کلاس تربیت بدنی را به طور منفی پیش بینی می کند.