درخت حوزه‌های تخصصی

یکی از سوال های مهمی که پیرامون صلح امام حسن(ع) مطرح می باشد و هر کس به زبانی آن را می پرسد،این است که حضرت مجتبی(ع) با معاویه نه تنها جنگ نکرد بلکه صلح هم نکرد و در واقع تسلیم معاویه شد. آیا کار حضرت غیرعاقلانه بوده است یا کار تمامی سلاطین در طول تاریخ،منطق صحیحی دربرندارد یا مساله دیگری وجود دارد؟ جواب به این سئوال با نگرشی جدید،موضوع اصلی این نوشته است که تلاش می شود با استفاده از آیات قرآن و امور مسلم در نزد عقل و شرع مطرح شود.

از جمله ویژگی های شاخص قیام امام حسین (ع)، خونین شدن این قیام با خون مطهر شهیدان، به ویژه حضرت علی اصغر (ع) است. بر اساس نقل مقاتل و کتاب های تاریخی و مفاد زیارت نامه ها، امام حسین (ع) در روز عاشورا خون زخم و جراحت خویش را به آسمان پاشید و صورت مبارکش را با آن رنگین کرد. همچنین خون علی اکبر (ع) و علی اصغر (ع) را نیز به هنگام شهادت به آسمان پاشید و قطره ای از آن خون ها به زمین بازنگشت. بر این خونین کردن صحنه شهادتِ بهترین عزیزان از سوی امام حسین (ع)، به ویژه علی اصغر (ع) منطق و اهدافی حاکم است. نوشتار پیش رو با روش توصیفی _ تحلیلی و شیوه کتابخانه ای، به کشف این منطق خون می پردازد.

این مقال شرحى است بر کلام امام رضا علیه السلام در باب صفات شیعیان. امام رضا علیه السلام ویژگى بارز شیعه واقعى را اطاعت محض از خداى سبحان، انجام وظایف الهى و پرهیز از محرمات و نافرمانى خدا مى دانند. همچنین ویژگى هاى شیعیان عبارتند از: خداترسى، اطاعت از او، فروتنى و خشوع، امانت دارى و یاد فراوان خدا، اقامه نماز و روزه، نیکى به والدین، مراعات حال همسایگان، مستمندان و یتیمان، راستى گفتار، تلاوت قرآن، نیکى به مردم. امانت داران واقعى شیعه، به درستکارى و امانت دارى میان خویشان و مردم شهره هستند. اگر کسى صرفا ادعاى دوستى با خدا و اهل بیت علیهم السلام داشته باشد، هیچ گاه امان نامه آزادى از جهنم نخواهد داشت. ملاک محبت و ولایت اهل بیت علیهم السلام، اطاعت از خدا و ملاک دشمنى با آنها، عصیان و نافرمانى از خداست. ازاین رو، ولایت و محبت اهل بیت علیهم السلام با عمل صالح و اطاعت خدا به دست مى آید.