احمدرضا ظهرابی

این تحقیق با هدف مدل یابی نقش میانجی مدیریت دانش در رابطه بین آموزش ضمن خدمت و توانمندسازی مدیران نیروی زمینی ارتش جمهوری اسلامی ایران انجام شد. از نظر هدف کاربردی و از نظر روش توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل 560 نفر از مدیران نیروی زمینی ارتش جمهوری اسلامی ایران بوده اند. روش نمونه گیری به صورت تصادفی- طبقه ای به ازای 62 سوال پرسشنامه، هر سوال 5 نفر، مجموعاً 310 نفر به عنوان نمونه نهایی انتخاب شد. ابزار پژوهش از پرسشنامه آموزش ضمن خدمت سیار(1393)، پرسشنامه مدیریت دانش نیومن و کنراد (1999) و پرسشنامه توانمندسازی مدیران اسپریتزر (1995) استفاده گردید که در طیف لیکرت تنظیم شد. تجزیه و تحلیل داده ها از طریق رگرسیون خطی، تحلیل مسیر و روش حداقل مربعات جزئی با استفاده از نرم افزارهای spss 26 و Smart Pls 4 انجام شد. نتایج تحقیق حاکی از آن بود که رابطه آموزش ضمن خدمت و توانمندسازی مدیران مثبت و معنادار بود و همچنین نقش میانجی مدیریت دانش بر رابطه آموزش ضمن خدمت و توانندسازی مدیران نیز مستقیم و معنادار بود به گونه ای که با افزایش مدیریت دانش، تاثیر آموزش ضمن خدمت بر توانمندسازی مدیران افزایش و با کاهش مدیریت دانش میزان این تاثیر کاهش پیدا می کند.

هدف این تحقیق تدوین چهارچوب مفهومی سرمایه فرهنگی در وزارت ورزش و جوانان بود. این پژوهش از روش تحقیق آمیخته کمی کیفی به روش اکتشافی متوالی انجام شد. نمونه بخش کیفی 14 نفر از اساتید گروه مدیریت ورزشی دانشگاه و مدیران اجرایی وزارت ورزش و جوانان بودند که به روش گلوله برفی انتخاب شدند، مصاحبه ها تا رسیدن به حد اشباع نظری ادامه پیدا کرد. در بخش کمی نمونه آماری شامل 378 نفر از مدیران، مسئولان و کارشناسان وزارت ورزش و جوانان بوده اند. پرسشنامه محقق ساخته شامل 76 سوال که روایی محتوایی آن از طریق نظر خواهی از چند تن از اساتید دانشگاه تایید شد و پایایی آن از طریق آزمون آلفای کرونباخ محاسبه و تایید شد. جهت تحلیل داده ها از مدل معادلات ساختاری استفاده شده است. با توجه به نتایج مدلی با 7 بعد مشتمل بر 76 گویه طراحی شد که با توجه به بار عاملی به ترتیب اولویت، شامل ابزارهای معنویت (973/0)، تغییرات مثبت زندگی (969/0)، ارزشمندی زندگی (962/0)، تعامل با دیگران (962/0)، هویت یابی (948)، مدیریت بدن،(896/0) و سرمایه اجتماعی (883/0) بودند. نتایج این پژوهش و عوامل شناسایی شده، نشان دهنده یک مدل جامع و فراگیر است که به عنوان چهارچوبی جامع در وزارت ورزش و جوانان قابلیت کاربرد دارد و استفاده از آن می تواند باعث شناسایی نقاط قوت کارکنان و توانمندسازی و بهبود عملکرد آنان و در نتیجه باعث افزایش بهرهوری سازمان شود.

اضطراب رقابتی و اعتمادبه نفس عواملی هستند که باعث پاسخ های فیزیولوژیکی مختلفی در بدن می شوند. هدف از پژوهش حاضر، تعیین تغییر فاکتورهای فیزیولوژیک، روانی و عملکرد تیراندازی بعد از یک دوره تمرینات تصویرسازی ذهنی در دانشجویان نظامی بود. روش: پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی بود که جامعه آماری آن، کلیه دانشجویان افسری دانشگاه افسری امام علی (ع) بودند که از بین آن ها، 30 نفر براساس معیارهای ورود و خروج وارد مطالعه شده و در دو گروه آزمایش (15) و کنترل (15) قرار گرفتند. گروه آزمایش 6 هفته (سه روز در هفته) تمرینات تصویرسازی دریافت کردند. اضطراب شناختی، اضطراب جسمانی و اعتمادبه نفس ازطریق پرسش نامه،  کورتیزول از بزاق و عملکرد تیراندازی ازطریق تیراندازی اندازه گیری شدند. یافته ها: یافته های مطالعه حاضر نشان داد بعد از تصویرسازی ذهنی در گروه آزمایش نسبت به پیش آزمون و گروه کنترل،  اضطراب شناختی (006/0=p)، اضطراب جسمانی (001/0=p)، کورتیزول (002/0=p) کاهش معنادار و اعتمادبه نفس (001/0 =p) و عملکرد تیراندازی (001/0 =p) افزایش معناداری دارند. نتیجه گیری: به طور کلی می توان نتیجه گرفت که تمرین تصویرسازی می تواند راهبردی برای کاهش پاسخ های روانی، فیزیولوژیکی و بهبود اعتمادبه نفس باشد.

این پژوهش با هدف شناسایی شاخص های سلامت محور مؤثر بر سرمایه فرهنگی در سازمان های ورزشی انجام شد. روش تحقیق، کیفی بود که از طریق تحلیل مضمون انجام گرفت. جامعه آماری پژوهش را 14 نفر از متخصصین حوزه رفتار سازمانی که با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شده بودند تشکیل دادند. روش گردآوری داده ها، انجام مصاحبه های عمیق و نیمه ساختاریافته با متخصصین بود. روایی پژوهش از طریق نمایش روند انجام تحلیل مصاحبه ها به متخصصین مورد تأیید قرار گرفت و در خصوص تأیید پایایی از دو نفر از افرادی که هیچ رابطه ای با پژوهش نداشتند، اما متخصص این حوزه به لحاظ روش شناختی و محتوایی بودند، درباره درستی جنبه های مختلف پژوهش از گردآوری تا تحلیل داده ها نظرخواهی شد. از طریق تأیید آنها بر رویه ها و شیوه های گردآوری و تفسیر داده ها، ممیزی بیرونی پژوهش نیز بررسی شد. پس از تحلیل داده ها از تعداد 97 کد باز، 18 منظر و 7 مضمون اصلی از کدبندی مصاحبه ها به دست آمد که شامل تعامل با دیگران، ارزشمندی زندگی، معنویت، تغییرات مثبت در زندگی، سرمایه اجتماعی، مدیریت بدن و هویت یابی بود. بر اساس یافته های تحقیق پیشنهاد می شود در جهت موفقیت الگوی سرمایه فرهنگی به شاخص های شناسایی شده متمرکز شده و در جهت موفقیت سازمانی کوشید.

هدف پژوهش، تبیین کاربردهای اینترنت اشیاء در صنعت ورزش ایران؛ رویکرد توسعه پایدار است. این پژوهش از نظر هدف، کاربردی است و از نظر روش اجرا، توصیفی - پیمایشی است. جهت وزن دهی معیارها و گزینه ها از روش تحلیل سلسله مراتبی در نرم افزار اکسپرت چویس استفاده گردید. جامعه آماری پژوهش شامل خبرگان آشنا با فناوری اینترنت اشیاء است که سابقه همکاری تجاری، ارائه خدمات یا مشاوره به مراکز ورزشی، استادیوم ها و باشگاه ها در زمینه استفاده از فناوری های نوین را داشتند، که 15 نفر از جامعه فوق به صورت هدفمند انتخاب شدند. نتایج حاصل از تحلیل سلسله مراتبی نشان می دهد که در بین کاربردهای فناوری اینترنت اشیاء در صنعت ورزش ایران بر اساس شاخص های توسعه پایدار، به ترتیب: ایمنی ورزشکاران با وزن نسبی (284/0)، ارزیابی عملکرد ورزشکاران با وزن نسبی (270/0)، تسهیل آموزش با وزن نسبی (207/0)، پیشرفت داوری در ورزش با وزن نسبی (148/0) و مشارکت و تعامل با هواداران با وزن نسبی (091/0)، بیشترین اهمیت را دارند. لذا در راستای توسعه پایدار صنعت ورزش از طریق اینترنت اشیاء باید به این عوامل توجه بسیاری داشت. چراکه استفاده از اینترنت اشیاء پیامدهای بسیار مطلوبی را به جای خواهد گذاشت.

مقاله باهدف بررسی اهمیت تربیت بدنی در سلامت و سبک زندگی کارکنان آجا از دیدگاه مقام معظم رهبری (مدظله العالی) انجام پذیرفت. از روش پژوهش کیفی با راهبرد داده بنیاد استفاده شد. با توجه به قلمروی موضوعی، ابزار گردآوری داده، مطالبه مستندات است که بر اساس آن بیانات مقام معظم رهبری کدگذاری و از طریق کدگذاری محوری مقوله ها استخراج و بر اساس آن مؤلفه های اهمیت تربیت بدنی در سلامت و سبک زندگی احصاء و در سه حوزه سلامت جسمانی، سلامت روحی - روانی و سلامت معنوی تبیین شد. در شاخصه های مورد بررسی از منظر رهبری 17 شاخص کلیدی احصاء گردید که عبارت اند از: سلامت جسمی، تقویت جسم، تندرستی، شادابی، طراوت و نشاط جامعه، نردبانی برای تکامل، رشد جسمی و روحی، تقوی، شأنی از شئون زندگی، روحیه جمع گرایی، رشد شخصیت، اعتماد به نفس، اراده ی قوی، ارزش فردی و اجتماعی، نیروی معنوی و معنویت و ارزش های متعالی. سپس نقاط اشتراک این مؤلفه ها شناسایی و در قالب 6 مفهوم دسته بندی شدند که شامل: توانایی جسمانی، تندرستی، سلامت روحی، تعالی شخصیت، اراده متعالی و تعالی روحیه معنوی. سرانجام این مفاهیم در قالب 3 در سه حوزه سلامت جسمانی، سلامت روحی - روانی و سلامت معنوی، متجلی و الگوی مفهومی استخراج گردید.

هدف این پژوهش، تبیین تاثیر سبک مدیریت با نقش میانجی گری فرهنگ سازمانی بروی سکوت سازمانی است. این تحقیق از حیث هدف کاربردی، از نظر روش اجرا توصیفی – پیمایشی و از نظر روش گردآوری کمی (میدانی) است. جامعه آماری این پژوهش را تعداد 225 نفر از کارکنان (اداری و آموزشی) دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج شامل می شود که با استفاده از فرمول کوکران 142 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه سبک مدیریت لیکرت (1961، 1967)؛ پرسشنامه فرهنگ سازمانی دنیسون (2000) و پرسشنامه سکوت سازمانی ون داین و همکاران (2003) است. روایی (محتوا، همگرا، واگرا) و پایایی (بار عاملی، ضریب پایایی مرکب، ضریب آلفای کرونباخ) پرسشنامه ها حاکی از آن هستند که ابزارهای اندازه گیری از روایی و پایایی خوبی برخوردار هستند. نتایج یافته های این تحقیق نشان داد که انواع سبک مدیریت بر سکوت سازمانی در دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج تاثیرگذار است، در بین سبک های مدیریت مورد مطالعه، سبک مدیریت آمرانه بر سکوت سکوت سازمانی تاثیر مستقیم و معناداری دارد، بدین معنا که بکارگیری سبک مدیریت آمرانه باعث افزایش سکوت کارکنان و مانع برزو رفتار های خلاقانه و نوآورانه می شود. نتایج نشان می دهد، در بین سبک های مدیریت، سبک مدیریت آمرانه – خیرخواهانه، سبک مدیریت مشورتی و سبک مدیریت مشارکتی بر سکوت سازمانی تاثیر معکوس و معناداری دارد، بدین معنا که بکارگیری سبک مدیریت آمرانه – خیرخواهانه، سبک مدیریت مشورتی و سبک مدیریت مشارکتی باعث کاهش سکوت کارکنان می شود، و کارکنان می توانند، نظرات و ایده های خود را بیان کنند.