داوود صارمی نایینی

داوود صارمی نایینی

مطالب

فیلتر های جستجو: فیلتری انتخاب نشده است.
نمایش ۱ تا ۳ مورد از کل ۳ مورد.
۱.

بازشناسی هویت بنای امیر ملکشاه مشهد با استناد به متون تاریخی، ویژگی های معماری و شواهد باستان شناختی(مقاله علمی وزارت علوم)

کلیدواژه‌ها: امیر ملک شاه مسجد مقبره آرایه های معماری دوره تیموری مشهد مساجد آناتولی

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : ۴۳۸ تعداد دانلود : ۱۹۶
دوره تیموری در ایران به لحاظ پیشرفت در انواع هنرهای اسلامی به ویژه معماری و تزیینات وابسته به آن حائز اهمیت بسیار است. یکی از بناهای مهم در این دوره بنای امیر ملکشاه است که با وجود بهره مندی از ارزش های فراوان معماری چندان شناخته شده نیست. در این پژوهش سعی بر آن است که با کمک متون دست اول تاریخی، ویژگی های معماری و آرایه های تزئینی بنای امیر ملکشاه هویت و کاربری آن مطالعه شود. نتایج پژوهش نشان می دهد که با توجه به ویژگی های معماری از قبیل نقشه بنا، کتیبه نگاری و مضامین آن ها، تزئینات کاشیکاری، نقاشی، سرداب، فقدان محراب، وجود گلدسته و مناره کاربری دوگانه ی مسجد مقبره را برای آن می توان در نظر گرفت. از طرفی بنای امیر ملکشاه از نظر ویژگی های گفته شده و بخصوص از نظر کاربری با مساجد کبود تبریز و بسیاری از مساجد آناتولی به ویژه یشیل بورسه قابل مقایسه است و با توجه به نقشه و کتیبه های یافت شده در آنها، سازنده و طراح هر سه تبریزی و یکی بوده است.
۲.

مقایسه ی معماری مساجد بلوچستان ایران با مساجد دوره ی تیموریان هند(مقاله علمی وزارت علوم)

کلیدواژه‌ها: مسجد ایران معماری بلوچستان شبه قاره ی هند

حوزه های تخصصی:
  1. حوزه‌های تخصصی هنر و معماری هنرهای کاربردی معماری کاربردی جهان
  2. حوزه‌های تخصصی علوم اجتماعی جامعه شناسی جامعه شناسی فرهنگ مطالعات فرهنگی
تعداد بازدید : ۱۸۴۷ تعداد دانلود : ۹۳۵
مقاله ی حاضر، حاصل برنامه ای پژوهشی (میدانی، کتابخانه ای) است که با نگرشی کلی، به مساجد بلوچستان می پردازد. جایگاه بلوچستان در مطالعات هنر اسلامی ایران تاکنون، ناشناخته مانده است. مساجد بلوچستان دارای شاخصه های هنری زیادی در زمینه ی معماری، عناصر و تزئینات وابسته است. بیشتر مساجد شناسایی شده، دارای عظمت و شکوه چندانی نیستند و از نظر قدمت نیز، اکثر آن ها متعلق به سده های متأخّر دوره اسلامی هستند؛ اما شاخصه هایی ارزشمند از نظر معماری و تزئینی دارند؛ این ویژگی ها عملاً نشانگر فرهنگ خاص بلوچستان هستند. مطالعه دقیق تر این شاخصه های هنری در معماری اماکن مذهبی، تأثیر پذیری آن ها را از مناطق همجوار شرقی، به خصوص شبه قاره ی هند در دوره ی تیموریان بزرگ، روشن می کند. از سوی دیگر، این شاخصه ها تحت تأثیر فرهنگ و معماری فلات مرکزی ایران نیز بوده است. در این مقاله تلاش شده تا با بیان اشتراکات تاریخی، اجتماعی و فرهنگی میان دو منطقه (بلوچستان ایران و شبه قاره هند)، چگونگی تأثیر پذیری این آثار در تزیینات و برخی از عناصر معماری همچون گنبد و مناره بررسی شود.
۳.

Iran and India: A Survey on Link Roads and Trade (With Special Reference on Archaeological Evidences)(مقاله علمی وزارت علوم)

تعداد بازدید : ۳۲۱ تعداد دانلود : ۲۴۹
Archaeology is growing science that continues to discover the material remains of man; hence, it is the best evidence to understand human relations that too shows close co-operation between the neighboring countries, especially Iran and India (present Pakistan). Right from Bronze Age when man started building a better social organization, archaeology presents positive evidences for economic and technological cooperation to boost their living standards. In the case of Indian Sub-continent, the earlier rural evidences from Kili Gul Muhammad (Kili=Urdu word, stands for "Fort") , Zhob and Loralai valleys of Baluchistan show a continuous growth pattern until they reach to mature stage of Indus Archaeology is growing science that continues to discover the material remains of man; hence, it is the best evidence to understand human relations that too shows close co-operation between the neighboring countries, especially Iran and India (present Pakistan). Right from Bronze Age when man started building a better social organization, archaeology presents positive evidences for economic and technological cooperation to boost their living standards. In the case of Indian Sub-continent, the earlier rural evidences from Kili Gul Muhammad (Kili=Urdu word, stands for "Fort") , Zhob and Loralai valleys of Baluchistan show a continuous growth pattern until they reach to mature stage of Indus Civilization that presented by the cities of Mohenjo-Daro and Harappa. It seems that such urban pattern could not develop without its deep contact with the Bronze Age Culture of Iran, as evidenced from the excavations of Bampur, Tepe Yahya, Tepe Sialk and Tepe Hissar. Hence, according to archaeological evidence, one can say the people of Iranian Plateau and those of its extension into Baluchistan and even in Sindh maintained a close trade and commercial relationship. In the beginning of the 4thMillennium B.C., trade spread simultaneously with the art of pottery and the human effort for having agricultural products, and commerce started between the Western and Eastern world. Barley and wheat from Iran were exported to Egypt and Europe, and millet from India was exported to the West via Iran. Plenty of seals and identical ornaments found in Iran and throughout the vast Indus Basin and the areas of Mesopotamia and Central Asia are evidences of the simultaneous expansion of trade in the Great Iranian Plateau. This article tries to discuss and prove that the gradual progress in this vast basin, especially in ancient sites of Iran and Western India could be possible through road links, such as Silk Road, and it strengthens the claim and leads to the point that this link has been solely through growing trade and commerce. The next point, it will express that this trade not only was responsible for the emergence of the stimuli for the development of simple and original settlement in a section of the proposed area but also developed cultural relations especially in the patterns of urbanization, architecture and arts which is highlighted in two ancient cities, Shahr-i Sokhta in Sistan (Iran) and Mohenjo-daro in Sindh (Pakistan), in 3rd Millennium B.C.

پالایش نتایج جستجو

تعداد نتایج در یک صفحه:

درجه علمی

مجله

سال

حوزه تخصصی

زبان