رابطهی سبک دلبستگی و امید به زندگی در مادران دارای فرزند پسر کمتوانذهنی آموزشپذیر(مقاله پژوهشی وزارت بهداشت)
حوزه‌های تخصصی:
مقدمه: هدف از پژوهش حاضر، تعیین رابطهی بین سبک دلبستگی و امید به زندگی در مادران دارای فرزند پسر کمتوان ذهنی آموزشپذیر بود.
روشکار: در مطالعهی همبستگی حاضر، با استفاده از روش تمامشماری 127 مادر دارای فرزند پسر شاغل به تحصیل در مقطع راهنمایی مدارس استثنایی شهر شیراز مورد بررسی قرار گرفتند و پرسشنامهی سبک دلبستگی بزرگسالان (AAS) و مقیاس امیدبزرگسالان (AHS) را تکمیل کردند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از همبستگی اسپیرمن و تحلیل واریانس یک سویه استفاده شد.
یافتهها: امید به زندگی با سبک دلبستگی ایمن در مادران ارتباط مثبت معنیدار (001/0P<) و با سبک دلبستگی ناایمن (اجتنابی و دوسوگرا) ارتباط منفی معنیدار داشت (001/0P<).
نتیجهگیری: در واقع، نمرههای امید به زندگی در مادران با سبک دلبستگی ایمن افزایش مییابد، در حالی که هر اندازه سبک دلبستگی مادران، ناایمن (اجتنابی و دوسوگرا) باشد میانگین نمرههای امید به زندگی در آنها کاهش مییابد.