سید مجید عبداللهی

هدف: هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی میزان تأثیر مشاوره اطلاعاتی بر بهبود رفتار اطلاعیابی و بهره مندی مناسب مراجعه کنندگان کتابخانه های عمومی از منابع کتابخانه ای است. روش: در این مطالعه تجربی، شیوه اجرای پژوهش مبتنی بر مداخله گروهی و مقایسه نتایج پیش آزمون و پس آزمون بین دو گروه منتخب آزمایش و کنترل است. جامعه آماری، مراجعه کنندگان عضو کتابخانه شهید توکلی فولادشهر اصفهان بودند که از آن میان 36 نفر با استفاده از روش نمونه گیری ساده انتخاب شده و در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند؛ سپس جلسات مشاوره اطلاعاتی (5 جلسه 90 دقیقه ای) برای اعضای گروه آزمایش برگزار شد. به منظور گردآوری داده ها از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد که در نهایت داده ها با استفاده از آزمونt مستقل و به کمک نرم افزار اس پی اس اس تحلیل گردید. یافته ها: مقایسه یافته ها نشانگر تفاوتی معنی دار در نمره های کسب شده در پیش آزمون و پس آزمون دو گروه آزمایش و کنترل در سه حوزه تأثیرپذیر از مشاوره اطلاعاتی بود. به بیان دیگر، نتایج نشان داد برگزاری جلسات مشاوره اطلاعاتی در کتابخانه های عمومی، در بهبود دسترسی مراجعه کنندگان به منابع کتابخانه ای، در بهبود رفتار اطلاعیابی مراجعه کنندگان و بر نگرش مثبت آنان در مورد اهمیت برگزاری این جلسات تأثیر به سزایی دارد. اصالت/ارزش: این پژوهش سعی در بیان اهمیت مشاوره اطلاعاتی در کتابخانه های عمومی دارد. مشاوره اطلاعاتی به عنوان یک کارکرد مفید در عصر اطلاعات می تواند شاخصی برای تشخیص پویایی کتابخانه های عمومی باشد و کتابخانه را از یک انبار کتاب به یک منبع اطلاع رسانی پویا تبدیل نماید

پژوهش حاضر با هدف مطالعه سطوح به کارگیری فناوری اطلاعات توسط استادان دانشگاه های دولتی شهر اصفهان بر مبنای الگوی پذیرش مبتنی بر علاقه «سی بام4»، به بررسی تطبیقی این سطوح بر اساس عوامل جمعیت شناختی (جنسیت و نوع رشته و نوع دانشگاه) پرداخته است. نوع پژوهش توصیفی-همبستگی و نمونه آماری شامل 132 نفر از استادان دانشگاه های اصفهان و علوم پزشکی و صنعتی است که از طریق روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای نسبی انتخاب شده اند. ابزار به کار گرفته شده، پرسشنامه استاندارد سنجش سطوح کاربرد فناوری در آموزش بر مبنای «الگوی پذیرش مبتنی بر علاقه (نسخه1.1)5 » است. اطلاعات جمع آوری شده با به کارگیری آماره های «آزمون تی6»، آنالیز واریانس یک راهه «آنوا7»، همبستگی، و نیز تشکیل جدول توافقی تحلیل گردید. نتایج تحقیق نشان داد: 1) با ارجاع به الگوی پذیرش مبتنی بر علاقه، بیشتر استادان دانشگاه (9/65٪) در سطوح 2 تا 5 (یعنی آمادگی تا استفاده عادی) از به کارگیری فناوری اطلاعات قرار دارند؛ 2) استادان زن نسبت به مرد، استادان دانشگاه اصفهان نسبت به دانشگاه های صنعتی و علوم پزشکی، و استادان رشته های علوم انسانی نسبت به استادان سایر رشته ها در سطح پایین تری از به کارگیری فناوری اطلاعات قرار دارند؛ و 3) سن استادان رابطه معنی داری با سطح به کارگیری فناوری توسط آنها ندارد.

هدف: هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی میزان تأثیر مطالعه کتاب های تعاملی الکترونیکی بر خلاقیت، علاقه به مطالعه و خودکارآمدی دانش آموزان دوره ابتدایی (مقطع سنی 12-9 سال) مراجعه کننده به کتابخانه عمومی هنر و اندیشه فولادشهر و نیز بررسی تأثیر عامل جنسیت بر ویژگیهای ذکر شده است. روش: پژوهش حاضر مطالعه نیمه آزمایشی مبتنی بر اندازهگیری تأثیر مداخله متغیر مستقل مطالعه کتاب های تعاملی الکترونیکی بر رفتار تک گروه آزمایشی از طریق مشاهده رفتار آزمودنی ها حین اجرا و نیز مقایسه نتایج پیش آزمون و پس آزمون بوده است. جامعه آماری، دانشآموزان دوره ابتدایی مقطع سنی 12-9 مراجعه کننده به کتابخانه عمومی هنر و اندیشه فولادشهر اصفهان بودند که از بین آنها 20 نفر دانش آموز دختر و پسر در مقطع سنی 12-9 سال به صورت تصادفی گزینش شدند. ابزار پژوهش، پرسشنامه محقق ساخته بود. در شروع کار از گروه مورد نظر پیش آزمون گرفته شد. سپس اعضای گروه طی 10 جلسه و در هر جلسه 2 کتاب تعاملی رایانهای مطالعه کردند. پس از پایان 10 جلسه امتحان، از گروه آزمایش پس آزمون گرفته شد. یافتهها: یافته ها بیانگر آن بود که از دیدگاه دانش آموزان مطالعه کتاب های تعاملی الکترونیکی سبب افزایش میزان خلاقیت، علاقه به مطالعه و خودکارآمدی در آنها می شود همچنین جنسیت تأثیری بر ویژگی های مذکور ندارد. اصالت/ارزش :ارزش این مقاله در بیان اثر کتابهای تعاملی الکترونیکی به عنوان یکی از مهم-ترین رسانههای انتقال پیام در افزایش علاقه به مطالعه و خودکارآمدی است.

هدف اصلی این پژوهش شناسایی و رتبه بندی موانع عمده بازدارنده مشارکت استادان دانشگاه اصفهان در دوره های یادگیری الکترونیکی پیش از راه اندازی عملی این دوره ها و هدف دیگر آن شناخت تاثیر متغیرهای جمعیت شناختی بر میزان بازدارندگی این موانع و ارایه راهکارهایی برای رفع نگرانی و جلب همکاری استادان در این زمینه بوده است. نوع پژوهش توصیفی – پیمایشی است. برای حصول منظور، ابتدا با بررسی ادبیات تحقیق الگویی مفهومی برای دسته بندی موانع مشارکت استادان پیشنهاد و موانع در سه گروه شخصی، نگرشی و زمینه ای طبقه بندی شد و سپس، بر اساس این الگو پرسشنامه محقق ساخته ای تهیه شد و در بین یک نمونه 50 نفری از استادان گروههای آموزشی ارایه دهنده دوره های یادگیری الکترونیکی در دانشگاه اصفهان که به روش تمام شماری انتخاب شده بودند، توزیع شد. داده ها با استفاده از نرم افزار Spss و در دو سطح آمار توصیفی و استنباطی تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان داد: الف. بازدارنده های زمینه ای (با میانگین وزنی معادل 3.2) بیشترین و بازدارنده های نگرشی (با میانگین وزنی 3.02) و شخصی (با میانگین وزنی 2.71) کمترین میزان بازدارندگی را در ارتباط با مشارکت استادان در دوره های یادگیری الکترونیکی دارند. ب. متغیرهای جمعیت شناختی تدریس با کمک رایانه و نیز مرتبه علمی بر بازدارندگی موانع شخصی، متغیر مدرک تحصیلی بر بازدارندگی موانع نگرشی و متغیر جنسیت بر بازدارندگی موانع زمینه ای تاثیرگذار است.

پژوهش حاضر با هدف بررسی نگرش و چگونگی کاربرد اعضای هیأت علمی دانشگاه های دولتی استان اصفهان نسبت به استفاده از منابع الکترونیکی انجام گرفته است . روش پژوهش توصیفی همبستگی است. 132 نفر از اعضای هیئت علمی سه دانشگاه اصفهان، صنعتی و علوم پزشکی به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. ابزار به کار رفته در این پژوهشپرسشنامه استاندارد سنجش نگرش معلمان بود. نتایج نشان داد که رابطه مستقیم و معنی دار بین نگرش استادان نسبت به به کارگیری منابع الکترونیکی و میزان به کارگیری آنها از این فناوری ها در آموزش وجود داشت. استادان زن و رشتههای علوم انسانی نسبت به سایرین به میزان کمتری از منابع الکترونیکی در آموزش استفاده میکردند. در هر سه دانشگاه، رابطه معکوسی بین سن و نگرش نسبت به کارگیری منابع الکترونیکی وجود داشت . نگرش و کاربرد ابزارهای الکترونیکی توسط استادان به ویژگیهای دموگرافیک آنها هم بستگی دارد. با شناسایی عوامل تأثیرگذار و رفع موانع موجود میتوان گامهای بیشتری در جهت توسع ه به کارگیری این فناوریها برداشت.

هدف پژوهش،امکان سنجی اجرای آموزش به شیوه ی یادگیری ترکیبی در رشته عکاسی و ارزشیابی اثربخشی آموزشی اجرای این شیوه در دانشگاه پیام نور است. تحقیق ازنوع توسعه- کاربردی بوده و با روش شبه آزمایشی انجام شده است. برای حصول منظور ابتدا 80 نفر از این دانشجویان بعنوان اعضای گروه نمونه انتخاب و به دو گروه 40 نفره آزمایش و کنترل، تفکیک شدند. در شروع مداخله یک پرسشنامه محقق ساخته برای سنجش آمادگی شرکت در دوره ی آموزش الکترونیکی طراحی و در بین دانشجویان گروه آزمایش توزیع شد. نتایج نشان داد امکان برگزاری این شیوه ی آموزشی در میان این گروه از دانشجویان وجود دارد. سپس یک نرم افزار آموزش الکترونیکی طراحی شده و این گروه از دانشجویان به مدت یک ترم تحصیلی یکی از دروس رشته ی خود که (6 واحد عملی و 2 واحد تئوری) بود را با بهره گیری از این نرم افزاره، به شیوه ی یادگیری ترکیبی گذراندند. در انتهای پژوهش، نمرات پایان ترم دانشجویان دو گروه با یکدیگر مقایسه شد. نتایج حاصل نشان داد بین نمرات نهاییِ گروه دانشجویان حاضردرطرح ودانشجویان گروه شاهد، تفاوت آماری معنی داری وجود دارد. نمرات دانشجویان شرکت کننده در طرح به صورت معناداری از نمرات دانشجویان گروه شاهد پایینتر بود. پرسشنامه ای شامل 20 سوال نیز در اختیار دانشجویان گروه آزمایش قرار گرفت تا میزان رضایت آن ها را از این شیوه ی آموزش مورد بررسی قرار دهد ونتایج نظرسنجی نهایی نشان داد که اکثر دانشجویان از فایل آموزشی راضی بوده و از طریق آن اطلاعات مورد نظرشان را بدست آوردند و برای دروس دیگر نیز تمایل به استفاده از چنین نرم افزاری را دارند.

هدف از پژوهش حاضر بررسی الگوی عوامل تأثیرگذار بر برون سپاری اماکن ورزشی شهرداری تهران بود. بدین منظور 385 نفر از صاحب نظران و کارشناسان حوزه برون سپاری، سرمایه گذاران بخش خصوصی و مدیران مجموعه های ورزشی شهرداری تهران به روش تصادفی ساده و بر اساس فرمول کوکران انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش، پرسش نامه 42 سؤالی فرزیانی و همکاران (1394)، پرسش نامه محقق ساخته خدری و همکاران (1394) و پرسش نامه 39 گویه ای وال و ﭘﺮو (2000) بودند که توسط شرکت کنندگان تکمیل شدند. یافته های رگرسیونی حاکی از این است که بین فساد اداری و برون سپاری اماکن ورزشی شهرداری تهران (897/0=β)، بین رفتار سیاسی با برون سپاری اماکن ورزشی شهرداری تهران (764/0=β) و بین فساد اداری و رفتار سیاسی (736/0=β) رابطه معنی داری وجود دارد. بر این اساس با توجه به ضرایب رگرسیونی استاندارد نشده می توان گفت، به ازای یک واحد تغییر در فساد اداری و رفتار سیاسی به ترتیب 119/1 و 219/1 واحد تغییر در برون سپاری اماکن ورزشی شهرداری تهران به وجود می آید.