![رضا بردستانی](/assets/54c3fb3d/images/profile-placeholder.jpg)
رضا بردستانی
مطالب
فیلتر های جستجو:
فیلتری انتخاب نشده است.
نمایش ۱ تا ۱۲ مورد از کل ۱۲ مورد.
به دیگران فرصت اشتباه کردن هم بدهیم
نویسنده:
رضا بردستانی
حوزه های تخصصی:
بررسی سبک شناسی ترجمه ی دن کیشوت با رویکرد زبانشناختی (با تأکید بر دیباچه) اثر محمد قاضی(مقاله پژوهشی دانشگاه آزاد)
نویسنده:
رضا بردستانی
حوزه های تخصصی:
با استدلال سخن بگوییم و رفتار کنیم
نویسنده:
رضا بردستانی
حوزه های تخصصی:
مادر نگران ، پدر بی خیال
نویسنده:
رضا بردستانی
حوزه های تخصصی:
صبر ؛ تجسم زیبای استیلای عقل بر احساس
نویسنده:
رضا بردستانی
حوزه های تخصصی:
پیش از قهر،آشتی کن
نویسنده:
رضا بردستانی
حوزه های تخصصی:
آغازهایی به رنگ عشق
نویسنده:
رضا بردستانی
حوزه های تخصصی:
مهربانانه برتری دیگران را بپذیریم
نویسنده:
رضا بردستانی
حوزه های تخصصی:
گاهی وقت ها برای دیدن،از چشمان همدیگر کمک بگیریم
نویسنده:
رضا بردستانی
حوزه های تخصصی:
چرایی جایگزینی عنوان رمان ژِه به ابله محله در ترجمه(مقاله علمی وزارت علوم)
نویسنده:
سعید حاتمی رضا بردستانی
منبع:
پژوهش ادبیات معاصر جهان دوره ۲۱ پاییز و زمستان ۱۳۹۵ شماره ۲
197 - 220
کلید واژه ها: رمان ابله رمان ژِه مطالعه تطبیقی بررسی روانکاوانه تغییر عنوان
حوزه های تخصصی:
رمان ابله اثر فیودور داستایفکسی نویسنده صاحب نام قرن نوزده روسیه است و رمان ژِه اثری است از کریستین بوبن، نویسنده معاصر فرانسوی که در آخرین ترجمه، عنوان فارسی آن به ابله محله تغییر یافته است. در این جستار کوشیده شده است تا با مطالعه ای تطبیقی، همراه با بررسی روانکاوانه شخصیت پرنس میشکین، قهرمان رمان ابله داستایفسکی، و اَلبَن، شخصیت اصلی رمان ژِه، از زاویه دیدی یکسان، برای این پرسش پاسخی بیابیم که با توجه به نظریه های رایج ترجمه، آیا تغییر عنوان در ترجمه، آن هم به تصور شباهت های میان دو شخصیت اصلی رمان های مورد بحث و این که برای نویسندگان دو اثر، جنبه های روانی شخصیت های اصلی اهمیت ویژه ای داشته است، توجیهی دارد یا نه؟ در آن صورت جایگزینی عنوان از اختیارات مترجم خواهد بود یا پیرو قواعد ترجمه؟
سه گانه های داستانی فارسی از پندار تا واقعیّت(مقاله علمی وزارت علوم)
کلید واژه ها: تریلوژی سه گانه نویسی مختصات سه گانه های داستانی فارسی
حوزه های تخصصی:
سه گانه (Trilogy) یکی از ژانرهای قدیمی در ادبیات نمایشی و داستانی غرب است. نویسندگان مشهوری از زمان یونان باستان تاکنون، آثاری آفریده اند که جامعه نقد ادبی با در نظر گرفتن معیارهایی مشخص و پیکره بندی ای مستحکم ازنظر تعاریف و مصادیق، آن ها را به نام تریلوژی شناخته است. در سال های اخیر این ژانر وارد ادبیات داستانی فارسی شده و در قالب های فیلم نامه، مجموعه های داستان کوتاه و رمان، آثاری چند که بررسی مهم ترین آثار داستانی آن ها، موضوع این مقاله است، در این راستا پدید آمده است. ازآنجاکه سه گانه نویسی در ایران تازگی دارد و محقّقان ایرانی به تبیین ماهیّت و معیارهای آن نپرداخته اند، این پژوهش، تلاش می کند، میزان انطباق این آثار را با مختصّات سه گانه نویسی که در تعاریفِ معتبر این ژانر؛ نیز در سه گانه های شاخص و مشهور چون «اورستیا» اثر آشیل و «سه رنگ» اثر کیشلوفسکی بازتاب یافته است، واکاوی کند. بر اساس یافته های این پژوهش، نویسندگان ایرانی این آثار، در ذهن خود تصوّر جامع و منسجمی از مفهوم سه گانه و مختصّات و معیارهای آن نداشته اند؛ لذا آثار آن ها را می توان کم وبیش، با تساهل و تسامح، سه گانه تلقّی کرد و اساساً هیچ یک از آن ها واجد شرایط تامّ، در این زمینه نیستند.