رسول فرجی

هدف: هدف پژوهش حاضر مطالعه کیفیت خدمات اماکن ورزشی دانشگاه گیلان با استفاده از مدل سِروکوال است.روش شناسی: پژوهش حاضر از نوع توصیفی و جامعه آماری آن تمامی دانشجویان دانشگاه گیلان بوده اند که 285 دانشجو (150 پسر و 135 دختر) به صورت تصادفی برای شرکت در این پژوهش انتخاب شدند و به پرسشنامه سِروکوال (پاراسورامان و همکاران، 1985) پاسخ دادند. این پرسشنامه دارای 22 سوال هم وزن در مقیاس لیکرت 7 ارزشی (کاملاً مخالف=1 تا کاملاً موافق=7) بود که پنج بُعد کیفیت خدمات (عناصر عینی، اعتبار، پاسخگویی، اطمینان و همدلی) را در دو بخش ادراکات و انتظارات مورد سنجش قرار می دهد. این پرسشنامه یک ابزار عمومی برای سنجش کیفیت خدمات است که فرانسی و همکاران (2010) آن را برای استفاده مناسب در بخش ورزش تعدیل و بازنویسی کرده اند و در این پژوهش نیز روایی صوری آن مورد تایید متخصصان قرار گرفت و پایایی آن در یک مطالعه راهنما به ترتیب 899/0=α و 976/0=α برای پرسشنامه های ادراکات و انتظارات محاسبه شد.یافته ها: نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون های ویلکاکسون، رتبه بندی فریدمن، t مستقل و اندازه گیری مکرر نشان داد که در همه ابعاد کیفیت خدمات در اماکن ورزشی دانشگاه گیلان شکاف منفی معنی داری وجود دارد (05/0>p). بیشترین شکاف کیفیت مربوط به بُعد عناصر ملموس (64/2) و کمترین آن مربوط به بُعد اطمینان (18/2) بود. سایر نتایج نشان داد که جنسیت، رشته و مقطع تحصیلی دانشجویان بر ادراک آنان از کیفیت خدمات اماکن ورزشی دانشگاه تاثیری ندارد.نتیجه گیری: از آنجا که در همه ابعاد کیفیت خدمات اماکن ورزشی دانشگاه گیلان شکاف منفی مشاهده شد، به مدیران و مسئولان دانشگاه توصیه می شود برای حضور بیشتر دانشجویان در برنامه های ورزشی دانشگاه، به بهبود کیفیت خدمات اماکن ورزشی دانشگاه در همه ابعاد آن توجه جدی داشته باشند. همچنین، پیشنهادهایی برای بهبود خدمات اماکن ورزشی ارائه شده است.

هدف: هدف از پژوهش حاضر، ارزیابی عوامل مؤثر بر پذیرش ورزشکاران مشهور در تبلیغات از دیدگاه مشتریان می باشد.روش شناسی: پژوهش حاضر از نظر هدف جزء تحقیقات کاربردی و از نظر روش از نوع تحقیقات توصیفی بود. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه مشتریان فروشگاه های ورزشی شهر تبریز بودند که 350 پرسشنامه به صورت در دسترس بین پاسخ دهندگان توزیع شد که در نهایت 334 پرسشنامه جمع آوری گردید. جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه مقیاس اثربخشی ورزشکاران صحه گذار (AEES) پتز (2012) استفاده شد. روایی صوری و محتوایی پرسشنامه ها توسط 15 تن از اساتید متخصص مدیریت ورزشی بررسی و مورد تأیید قرار گرفت. همچنین پایایی درونی پرسشنامه، از طریق ضریب آلفای کرونباخ 92/0 به دست آمد. جهت آزمون فرضیه های تحقیق از روش معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزار Smart PLS 3.00 بهره گرفته شد.یافته ها: نتایج تحلیل داده ها نشان داد که به ترتیب آشنایی ورزشکار، جذابیت ورزشکار، تخصص ورزشکار، تشابه ورزشکار، شخصیت دوست داشتنی و قابلیت اعتماد ورزشکار بر پذیرش ورزشکاران مشهور در صحه گذاری محصولات تأثیر مثبت و معنی داری دارند. همچنین نتایج نشان داد که متغیرهای پیش بین به مقدار 93%، متغیر ملاک (پذیرش ورزشکار) را تبیین می نمایند.نتیجه گیری: شرکت ها و بازاریابان ورزشی بایستی فاکتورهای آشنایی ورزشکار، جذابیت ورزشکار، تخصص ورزشکار، تشابه ورزشکار، شخصیت دوست داشتنی و قابلیت اعتماد ورزشکار را هنگام انتخاب صحه گذاران محصولات خود از بین ورزشکاران مشهور، مدنظر قرار دهند. 

هدف: هدف از پژوهش حاضر شناسایی و تحلیل موانع توسعه فناوری اطلاعات و ارتباطات در اداره کل ورزش و جوانان استان آذربایجان شرقی بود.روش شناسی: این ﭘﮋوﻫﺶ به روش ﺗﻮﺻیﻔی- ﭘیﻤﺎیﺸی انجام شد. 66 کارمند اداره کل ورزش و جوانان استان آذربایجان شرقی، به منظور شناسایی موانع توسعه فناوری اطلاعات و ارتباطات در سازمان، پرسشنامه محقق ساخته را تکمیل نمودند. داده ها با استفاده از مدل ANP، در سطح معنی داری 05/0 با نرم افزار SPSS 22 و Super Decisions مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: با توجه به یافته ها مشخص شد که بافت بیرونی و درونی نسبت به سایر عامل ها، مهم ترین عوامل در توسعه فناوری اطلاعات و ارتباطات اداره کل ورزش و جوانان استان آذربایجان شرقی می باشند. همچنین روش ANP نشان داد که بافت بیرونی با وزن نهایی(517661/0)، در اولویت اول و نیات با وزن نهایی(037778/0) در اولویت آخر قرار دارند.                                         نتیجه گیری: با توجه به اهمیت عامل بافت بیرونی به عنوان مانع توسعه فناوری اطلاعات در سازمان ورزش می توان بیان کرد مدیران سازمان های ورزشی باید در جهت رفع این موانع، برنامه ریزی های مناسبی تدوین نمایند.

هدف: به منظور بهبود جو استادیوم های فوتبال و افزایش لذت تماشای بازی برای تماشاگران، لازم است طیف وسیعی از سازمان ها در جهت ارتقای آداب حضور در استادیوم ها با یکدیگر تعامل و همکاری داشته باشند. از این رو، پژوهش حاضر با هدف شناسایی سازمان ها و نهادهای نقش آفرین در توسعه ی فرهنگ و آداب حضور در استادیوم های فوتبال ایران با هدف ارتقای امنیت آن ها انجام شده است.روش شناسی: پژوهش حاضر از نوع اکتشافی و روش تحقیق کیفی از نوع تحلیل محتوای عرفی بود. سیزده مصاحبه ی نیمه ساختاریافته عمیق با متخصصان حوزه مدیریت و جامعه شناسی ورزشی، تا رسیدن به حد اشباع نظری، انجام شد. داده های به دست آمده با استفاده از کدگذاری باز و محوری تجزیه و تحلیل شدند. اعتبار کدگذاری ها نیز با بازبینی و کنترل صحت کدهای استخراج شده و کدگذاری مجدد مصاحبه ها توسط دو نفر متخصص همکار مورد تأیید قرار گرفت.یافته ها: نتایج نشان داد وزارت ورزش و جوانان، فدراسیون فوتبال، باشگاه های فرهنگی- ورزشی و مجموعه پلیس و نیروهای انتظامی به عنوان متولیان مستقیم و مجلس شورای اسلامی، شورای عالی انقلاب فرهنگی، وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات، رسانه ها، نهاد مذهب، وزارت آموزش و پرورش، وزارت علوم، تحقیقات و فنآوری، خانواده ها، شهرداری ها، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و سازمان های مردم نهاد و چهره های سرشناس به عنوان متولیان غیرمستقیم می توانند در الگوسازی فرهنگی و توسعه آداب حضور افراد در استادیوم های فوتبال دخیل باشند.نتیجه گیری: تعامل و اتحاد استراتژیک و ارتباطات شبکه ای سازمان ها و نهادهای شناسایی شده در این پژوهش می تواند به واسطه توسعه فرهنگ و آداب حضور افراد در استادیوم های فوتبال، سطح خشونت و پرخاشگری تماشاگران و سایر افراد حاضر در استادیوم ها را کاهش داده و از وقوع حوادث امنیتی پیشگیری نماید.

هدف: در این پژوهش، نقش مدیریت و برنامه ریزی مسابقات فوتبال در امنیت ورزشگاه های فوتبال ایران بررسی شده است. روش شناسی: عوامل اصلی مؤثر بر امنیت ورزشگاه ها در طی دوازده مصاحبه نیمه ساختاریافته با یازده کارشناس و متخصص شناسایی ، و پرسشنامه ای 28 گویه ای در زمینه تأثیر مدیریت و برنامه ریزی مسابقات بر امنیت ورزشگاه طراحی شد که 144 شرکت کننده کلیدی به آن ها پاسخ دادند. داده ها با استفاده از تحلیل عاملی اکتشافی با چرخش متعامد برای تعیین عامل ها و نیز تحلیل عاملی تأییدی به منظور تعیین اثر هر گویه و عامل بر امنیت ورزشگاه مورد تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: نتایج نشان داد مدیریت و برنامه ریزی مسابقه یکی از عوامل اصلی مؤثر بر امنیت ورزشگاه است. همچنین مدیریت ریسک و بحران، مدیریت ارتباطات و تعاملات، کیفیت خدمات روز مسابقه و اقدامات فرهنگی به ترتیب با بارهای عاملی 85/0، 83/0، 84/0 و 86/0 به عنوان عوامل فرعی مدیریت و برنامه ریزی بر امنیت ورزشگاه تأثیرگذار است (05/0P<). نتیجه گیری: برنامه ریزی های خوب دست اندرکاران برگزاری مسابقات فوتبال و نیز مدیریت درست مدیران ورزشگاه ها، از طریق افزایش رضایتمندی تماشاگران و جلوگیری از رفتارهای خشونت آمیز آن ها، ارتقای امنیت ورزشگاه های فوتبال را در پی خواهد داشت.