افسانه افسون شدن پیامبر (ص) در سوره فلق: تفسیر تطبیقی طباطبایی و صادقی تهرانی (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
یکی از مسائل چالش برانگیز کلامی در قرآن مسئله تأثیر جادو و افسون بر خرد و پیکر پیامبر اکرم (ص)، به ویژه در سوره فلق، است که مفسران با نگرش های متفاوتی بدان پرداخته اند. طباطبایی، که پیشینه درخشانی در بهره گیری از تفسیر قرآن به قرآن دارد، اثرگذاری افسون بر پیکر پیامبر (ص) را پذیرفته است، اگرچه باور دارد که افسون مایه آسیب دیدگی خرد آن گرامی نمی شود، درحالی که صادقی تهرانی، که او نیز بر کاربست روش تفسیر قرآن به قرآن در فهم آیات تأکید دارد، تأثیر جادو بر خرد و پیکر پیامبر (ص) را یکسر رد کرده است. بررسی رویکرد مفسران یادشده در تفسیر سوره فلق، به ویژه در موضوع اثرگذاری افسون بر پیامبر اکرم (ص)، بایسته می نماید که در مقاله حاضر بدان پرداخته می شود. نتیجه این پژوهش این است که طباطبایی در تفسیر المیزان، با تأکید بر روایات اسباب نزول، تحلیلی محدودتر ارائه داده و در برخی موارد از اصول روش قرآن به قرآن فاصله گرفته است. در مقابل، صادقی تهرانی در تفسیر الفرقان، با تکیه کامل بر آیات قرآن و رد روایات غیرمعتبر، تفسیری جامع تر، و هم خوان تر با مبانی توحیدی قرآن ارائه کرده است.The Myth of the Prophet’s (PBUH) Bewitchment in the al-Falaq Chapter: A Comparative Interpretation between Tabatabai and Sadeqi Tehrani
One of the challenging theological issues in the Quran is the question of the influence of magic and bewitchment on the intellect and body of the Holy Prophet (PBUH), particularly in the al-Falaq Chapter, which commentators have addressed with differing perspectives. Tabatabai, who has a distinguished background in employing the method of interpreting the Quran by the Quran (tafsīr al-Qurʾān bi-l-Qurʾān), accepts the effect of bewitchment on the Prophet’s (PBUH) body, though he maintains that it did not impair his intellect. Whereas, Sadeqi Tehrani, who also emphasizes the application of the Quran-by-Quran interpretation method in understanding the verses, completely rejects the influence of magic on both the intellect and body of the Prophet (PBUH). Examining the approaches of these two exegetes in interpreting the al-Falaq Chapter, particularly regarding the impact of bewitchment on the Prophet (PBUH), is essential, and this article addresses this issue. The conclusion of this study is that Tabatabai, in Tafsīr al-Mīzān, presents a more limited analysis by relying on narratives of the occasions of revelation (asbāb al-nuzūl) and, in some cases, deviates from the principles of the Quran-by-Quran method. In contrast, Sadeqi Tehrani, in Tafsīr al-Furqān, offers a more comprehensive interpretation, more aligned with the monotheistic foundations of the Quran by relying entirely on Quranic verses and rejecting unreliable narrations.
تبلیغات
