انتخاب استراتژی های عذرخواهی در آزمون تکمیل گفتمان: مطالعه ترک زبانان تبریز (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
مقاله حاضر به مطالعه کاربرد راهکارهای عذرخواهی توسط ترک زبانان شهر تبریز می پردازد. صد و بیست شرکت کننده (60 مرد و 60 زن) ترک زبان تبریزی که به صورت تصادفی انتخاب شده بودند، در یک آزمون تکمیل گفتمان شرکت کردند. این آزمون شامل 20 سناریو بود که در آن از 10 راهکار عذرخواهی استفاده می شد. به این ترتیب، 2400 راهکار عذرخواهی به دست آمد. راهکارها بر اساس دسته بندی بلوم-کولکا و اولشتاین (1984) تحلیل شدند. این دسته بندی شامل ابزار نشان دادن کنش منظوری، برعهده گرفتن مسئولیت، توضیح، پیشنهاد جبران، قول تکرار نکردن، نگرانی برای شنونده و استراتژی های غیرکلامی است. یافته ها نشان دادند که پرکاربردترین استراتژی ها در میان شرکت کنندگان توضیح و پیشنهاد جبران بوده است. همچنین، در برخی سناریوها بین سن، جنسیت و سطح تحصیلات و انتخاب راهکار عذرخواهی ارتباط معنی داری وجود دارد. برای مثال، در تعامل با خویشاوندان هم سطح با شرکت کننده و در ارتباط کودک و بزرگسال که در آن شرکت کننده در جایگاه بالاتری قرار دارد. یافته های این تحقیق نشان می دهد که افراد در بافت های مختلف از راهکارهای متفاوتی برای عذرخواهی استفاده می کنند.Speakers’ choice of apology strategies in a discourse completion task: A study of Turkish speakers in Tabriz
This study investigates the use of apologizing strategies by speakers of Azerbaijani Turkish in Iran. One hundred and twenty (60 male and 60 female) randomly selected speakers of Azerbaijani Turkish from Tabriz participated in a Discourse Completion Test (DCT) and returned 2400 apology speech acts. The DCT included 20 scenarios representing 10 discourse situations. The acts were analyzed based on the categorization suggested by Blum-Kulka and Olshtain (1984), which included Illocutionary Force Indicating Device, Taking on responsibility, Explanation, Offer of repair, Promise of forbearance, Concern for the hearer, and Nonverbal strategies. The findings indicated that the highly preferred apology strategies among the participants are explanation and offer of repair. Moreover, there was a statistically significant association between the independent variables (the participants’ age, gender, and level of education) and the choice of apology strategies. However, such an association was only significant for some discourse situations; e.g., in interaction with relatives that are in an equal status with the participant and in an adult-child interaction where the participant has a superior status.
تبلیغات
