طراحی الگوی شایستگی اعضای هیأت علمی (مورد مطالعه دانشگاه فرهنگیان شهر تهران) (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
هدف: این پژوهش با هدف طراحی الگوی شایستگی اعضای هیأت علمی دانشگاه فرهنگیان استان تهران انجام شده است. شناسایی و ارزیابی شایستگی های مورد نیاز اعضای هیأت علمی به منظور بهبود کیفیت آموزش و پژوهش در دانشگاه ها از اهداف اصلی این مطالعه بوده است. روش شناسی: این پژوهش از نظر اهداف، کاربردی و از نظر داده ها، آمیخته اکتشافی (کیفی-کمی) است. جامعه آماری پژوهش شامل خبرگان حوزه مدیریت آموزشی در بخش کیفی و کلیه اعضای هیأت علمی دانشگاه فرهنگیان استان تهران در بخش کمی است. ابزار گردآوری داده ها شامل مصاحبه های نیمه ساختاریافته در بخش کیفی و پرسشنامه در بخش کمی بود. داده ها با استفاده از روش های کدگذاری نظری و تحلیل عاملی تاییدی تحلیل شدند. یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که الگوی شایستگی های اعضای هیأت علمی شامل چهار بعد اصلی شایستگی های اخلاقی، علمی، ارتباطی و فناوری اطلاعات است. هر یک از این ابعاد شامل مولفه ها و شاخص های متعددی است که می تواند به بهبود کیفیت آموزش و پژوهش در دانشگاه فرهنگیان کمک کند. به عنوان مثال، شایستگی های اخلاقی شامل مولفه هایی نظیر قاطعیت در انجام وظایف کاری و برقراری عدالت در کلاس درس است. بحث و نتیجه گیری: الگوی شایستگی های تدوین شده می تواند به عنوان یک ابزار کاربردی برای ارزیابی و بهبود شایستگی های اعضای هیأت علمی دانشگاه فرهنگیان مورد استفاده قرار گیرد. این الگو می تواند به شناسایی نقاط قوت و ضعف اعضای هیأت علمی کمک کرده و برنامه های آموزشی و توسعه ای مناسب برای بهبود عملکرد آنان ارائه دهد.Designing a Competency Model for Faculty Members (Case Study: Farhangian University, Tehran City)
Purpose: This study aimed to design a competency model for faculty members of Farhangian University in Tehran Province. The primary objective was to identify and assess the required competencies of faculty members to enhance the quality of teaching and research in universities.
Methodology: The research is applied in nature and employs an exploratory mixed-methods approach (qualitative-quantitative). The study population includes educational management experts in the qualitative section and all faculty members of Farhangian University in Tehran Province in the quantitative section. Data collection tools included semi-structured interviews in the qualitative section and questionnaires in the quantitative section. Data were analyzed using theoretical coding and confirmatory factor analysis.
Findings: The results showed that the competency model for faculty members consists of four main dimensions: ethical, scientific, communicative, and information technology competencies. Each of these dimensions includes several components and indicators that can help improve the quality of teaching and research at Farhangian University. For instance, ethical competencies encompass components such as decisiveness in performing duties and ensuring justice in the classroom.
Conclusion: The developed competency model can serve as a practical tool for assessing and improving the competencies of faculty members at Farhangian University. This model can help identify the strengths and weaknesses of faculty members and provide appropriate educational and developmental programs to enhance their performance.
تبلیغات
