تحلیل جرم در ملأ عام و عناوین مشابه در فقه مقارن (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
«ملأ عام» موضوع برخی از احکام فقهی و حقوقی است که فقیه و قانون گذار بدون شناخت ماهیت امروزی آن نمی تواند درباره اش حکمی صائب صادر کند. از آنجا که برخی فقها و حقوقدانان در تعریف و تعیین مصداق ملأ عام، در اثر تشابه آن با برخی مفاهیم مشابه همچون: علن، تظاهر، تجاهر و جرم مشهود، دچار خلط موضوع شده اند، از این رو در احکام مترتب بر این گونه جرایم با چالش مواجه اند. این نوشتار در پی شناخت مفهوم ملأ عام و بیان وجوه افتراق و اشتراک آن با عناوین و واژگان مشابه است و برای این امر با رویکرد تطبیقی و بهره گیری از روش توصیفی تحلیلی، به بررسی مصادیق و ضوابط تشخیص آنها برای شناخت مفهوم دقیق تعبیر «ملأ عام» پرداخته است. طبق یافته های این پژوهش، ماهیت «ملأ عام» در فقه اسلامی و حقوق ایران، با نظرات گوناگونی روبه رو شده است؛ مشهور فقهای امامیه و اهل سنت «تجاهر به معاصی» را با «جرم در ملأ عام» یکسان پنداشته اند و قانون گذار ایران علی رغم به کاربردن لفظ «جرم در ملأ عام» در قوانین جزایی جزئی، آن را بر حسب ترادف ظاهری با «جرایم علنی» یکی دانسته است و ارتکاب جرم در مکان عمومی ولو بدون حضور ناظر را برای تحقق مفهوم علنی بودن جرم کافی دانسته؛ اما ضوابط تحقق جرم در ملأ عام را ذکر نکرده است. بر اساس مطالعه صورت پذیرفته در این مقاله؛ اصطلاح «ملأ عام» حقیقت شرعیه ندارد؛ بلکه در عرف فقها و حقوقدانان به کار رفته است؛ بنابراین بر اساس حقیقت عرفی؛ وجود ضوابط 1. آشکارا و مقابل مردم، 2. جماعت یا گروهی از مردم و 3. مکان همگانی یا عمومی که همه در آن حضور دارند برای تحقق مفهوم «ملأ عام» لازم است.Crime analysis in public and similar topics in Comparative Jurisprudence
"Public" is the subject of some jurisprudence and legal rulings, which the jurist and the legislator cannot issue a valid ruling about without knowing its current nature. Because some jurists have confused the issue in defining and determining the public example, due to its similarity with some similar concepts such as: public, pretense, obvious and obvious crime, therefore, in the rulings related to such crimes with challenge are facing. This article seeks to understand the concept of the public and to express its differences and commonalities with similar titles and words, and for this, with a comparative approach and using descriptive-analytical method, to examine the examples and criteria for their recognition in order to know the exact meaning of the term "public". General" has paid. According to the findings of this research, the nature of "public" in Islamic jurisprudence and Iranian law has been faced with various opinions; The famous jurists of the Imamiyyah and the Sunnis have considered "obedience to sin" to be the same as "crime in public" and despite the use of the word "crime in public" in minor criminal laws, the legislator of Iran equates it with "public crime" One has known and considered committing a crime in a public place, even without the presence of an observer, as sufficient to realize the concept of the crime being public; But he did not mention the criteria for committing the crime in public. Based on the study done in this article; The term "public" does not have the truth of Shariah; Rather, it is used in the custom of jurists and jurists; Therefore, based on common truth; The existence of criteria 1. Openly and in front of the people, 2. A congregation or a group of people and 3. A public or public place where everyone is present is necessary to realize the concept of "public".
تبلیغات
