ملاحظاتی پیرامون قرآن قدس: بررسی تطبیقی ویژگی های زبانی ترجمه قرآن قدس با فارسی میانه (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
ویژگی های زبانی ترجمه قرآن قدس نشان می دهد که این متن احتمالاً در محدوده سیستان نوشته شده است. گونه زبانی این متن اختلاف های بسیاری با فارسی دری دارد. در حقیقت این گونه زبانی جز در مواردی همچون تحولات آوایی که خاص منطقه ای است که در آنجا به کتابت درآمده است، در باقی موارد شباهت بسیار با فارسی میانه دارد. در این پژوهش به بررسی تطبیقی این ترجمه کهن با زبان فارسی میانه پرداخته شده است. همچنین، کارکرد و شکل نوشتاری حروف اضافه «ب ، بی» و نیز قید «بی» با برابرهای فارسی میانه آنها سنجیده شده است. مطلب دیگری که مورد بررسی قرار گرفته است ضمایر مبهم و موصول و نیز حرف ربط است. همچنین، به ویژگی هایی از این متن توجه شده است که نشان از تأثیر فارسی دری بر فارسی محلی مترجم دارد.Some Notices about the Persian Translation of the Quran of Quds
The linguistic features of Persian translation of the so-called Quran Quds show that it has been probably written in the region of Sistan. Its linguistic style strongly differs those found in early Judeo Persian texts. In fact this linguistic style resembles Middle Persian in many ways except in phonological transformations which are specific to the region in which it has been written. In the present article this old Persian translation of Quran is compared to Middle Persian language in functions and written form of propositions “بی ب”, adverb “بی”. Indefinite pronouns, relative pronouns, and conjunctions. Also attention has been paid to some features of this text that show the influence of Farsi-Dari on the local Persian of the translator. These include the use of “مگر” instead of “بی”.
تبلیغات
