آرشیو

آرشیو شماره‌ها:
۳۵

چکیده

در این مقاله قصد شده است که با هدف تقویت ساختار نظام آموزش زبان فارسی برخی پارامترهای نوشتاری زبان فارسی در سه حیطه برنامه ریزی درسی، کتاب های درسی و روش های تدریس در مدارس بررسی و واکاوی شود. این پارامتر ها در دو سطح خرد و کلان ساختار آموزش ردیابی و در این تحقیق مطرح شده اند. پژوهش به روش توصیفی- تحلیلی و به شیوه کتابخانه ای انجام شده، و سعی شده است که در آن به دو سؤال اساسی پاسخ داده شود: 1. چه پارامترهایی در ساختار برنامه درسی و محتوای آن (ساختار کلان) نیازمند توجه و بازنگری است؟ 2. در زمینه روش های تدریس نوشتار فارسی (ساختار خرد) به ویژه در درس املا چه ملاحظاتی پیشنهاد می شود؟ برای پاسخ به سؤال نخست، بررسی تطبیقی در محتوای برنامه درسی رسمی ایران و انگلستان انجام شد. بر اساس یافته ها، مشخص شد که سازه های زبان فارسی - شامل تک نگاره (نویسه) ها، تکواژهای صرفی و اشتقاقی و نیز تکواژگونه ها – نظام مشخص مبتنی بر آموزش ندارند و بازتدوین نظام و قواعد آوایی و نوشتاری حاکم بر آنها به منظور ساماندهی و جامعیت برنامه درسی ضروری است. برای پاسخ به سؤال دوم، دو مؤلفه، یعنی محتوای کتابهای درسی و روشهای تدریس معلمان، بررسی شدند و مشخص گردید که در سه زمینه، بازنگری لازم است: نخست، آموزش ساختواژه فارسی؛ دوم، آموزش واژگان عربی؛ سوم، دستورخط به عنوان ویژگی خاص نوشتار فارسی. از همین رو، مجموعه ای از راهبردهای آموزشی و روش های تدریس مبتنی بر رویکردهای شناختی نیز ببر اساس مدل الیس ارائه شد.

Strategic study of teaching spelling and orthography in Iranian schools from a cognitive view

In this article, it is intended to investigate and analyze some parameters of Persian language writing in the structure of curriculum and teaching methods in schools. The study was carried out in a descriptive-analytical and library manner, and it tried to answer two fundamental questions: 1. what parameters in the structure of the curriculum and its content (macrostructure) need attention and revision? 2. What considerations are suggested in the field of Persian writing teaching methods (microstructure)? To answer the first question, a comparative analysis was conducted on the content of the official curriculum of Iran and England. Based on the findings of this study, it was found that the structures of the Persian language - including graphemes and morphological and derived morphemes - do not have a specific system based on education, and the revision of the prevailing phonetic and written system and rules is necessary to organize and comprehensive the curriculum. To answer the second question, two components, i.e. textbooks and teachers' teaching methods, were examined in 3 fields:, the teaching of Persian vocabulary,, teaching Arabic vocabulary;, calligraphy as a special feature of Persian writing, explaining based on the Ellis model used for the reading process.

تبلیغات