مدل یابی اشتیاق تحصیلی بر اساس جو مدرسه و کیفیت زندگی با میانجی گری خودتنظیمی در دانش آموزان (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
هدف: پژوهش حاضر با هدف مدل یابی اشتیاق تحصیلی بر اساس جو مدرسه و کیفیت زندگی با میانجی گری خودتنظیمی در دانش آموزان انجام شد.روش شناسی : این مطالعه مقطعی از نوع همبستگی بود. جامعه پژوهش دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه شهر تهران در سال تحصیلی 99-1398 بودند. نمونه پژوهش 350 دانش آموز بود که با روش نمونه گیری تصادفی چندمرحله ای انتخاب شدند. علاوه بر فرم اطلاعات جمعیت شناختی، برای گردآوری داده ها از پرسشنامه های اشتیاق تحصیلی (فردریکز و همکاران، 2004)، جو مدرسه (لی و همکاران، 2017)، کیفیت زندگی (وار و شربورن، 1992) و خودتنظیمی (بوفارد و همکاران، 1995) استفاده شد. داده ها با روش مدل یابی معادلات ساختاری در نرم افزارهای SPSS-22 و LISREL-8.8 تحلیل شدند.یافته ها: نتایج نشان داد که مدل اشتیاق تحصیلی بر اساس جو مدرسه و کیفیت زندگی با میانجی گری خودتنظیمی در دانش آموزان برازش مناسبی داشت. همچنین، جو مدرسه بر خودتنظیمی و اشتیاق تحصیلی اثر مستقیم و معنادار، کیفیت زندگی بر اشتیاق تحصیلی اثر مستقیم و معنادار و خودتنظیمی بر اشتیاق تحصیلی اثر مستقیم و معنادار داشت (05/0>P)، اما کیفیت زندگی بر خودتنظیمی اثر معناداری نداشت (05/0P>). دیگر نتایج نشان داد که جو مدرسه با میانجی گری خودتنظیمی بر اشتیاق تحصیلی اثر غیرمستقیم و معنادار داشت (05/0>P)، اما کیفیت زندگی با میانجی گری خودتنظیمی بر اشتیاق تحصیلی اثر معناداری نداشت (05/0P>).بحث و نتیجه گیری: طبق نتایج، برای بهبود اشتیاق تحصیلی دانش آموزان می توان از طریق ارتقای جو مدرسه، کیفیت زندگی و خودتنظیمی آنان اقدام کرد.Modeling Passion for Education Based on School Climate and Quality of Life for Students with Self-Regulating Mediation two -Parent Students
Purpose: Present research was conducted with aim of modeling of academic engagement based on school climate and quality of life with mediated self-regulation in students. Methodology: This study was cross-sectional from type of correlation. The study population was female high school students of Tehran city in the 2019-20 academic years. The research sample was 350 students who were selected by multi-stage cluster sampling method. In addition to the demographic information form, to collect data were used the questionnaires of academic engagement (Fredericks & et al, 2004), school climate (Lee & et al, 2017), quality of life (War & Sherbourne, 1992) and self-regulation (Bouffard & et al, 1995). Data were analyzed by structural equation modeling method in SPSS-22 and LISREL-8.8 software. Findings: The results showed that the mode of academic engagement based on school climate and quality of life with mediated self-regulation in students had a good fit. Also, school climate had a direct and significant effect on self-regulation and academic engagement, quality of life had a direct and significant effect on academic engagement and self-regulation had a direct and significant effect on academic engagement (p < 0.05), but quality of life had not a significant effect on self-regulation (P>0.05). Other results showed that the school climate with mediated self-regulation had an indirect and significant effect on academic engagement (p < 0.05), but the quality of life with mediated by self-regulated had no significant effect on academic engagement (P>0.05). Conclusion: According to the results, to improve students' academic engagement can be done by improving their school climate, quality of life and self-regulation.