اثربخشی آموزش مسئولیت پذیری بر مدیریت زمان و هدف گذاری نوجوانان دختر (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
هدف: این پژوهش با هدف تعیین اثربخشی آموزش مسئولیت پذیری بر مدیریت زمان و هدف گذاری نوجوانان دختر انجام شد. روش شناسی: این مطالعه نیمه تجربی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش همه نوجوانان دختر مقطع متوسطه اول منطقه نه شهر تهران در سال تحصیلی 99-1398 بودند. از میان اعضای جامعه 30 نفر پس از بررسی ملاک های ورود به مطالعه با روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و با روش تصادفی در دو گروه مساوی شامل گروه های آزمایش و کنترل جایگزین شدند. گروه آزمایش به مدت 9 جلسه 90 دقیقه ای (هفته ای یک جلسه) تحت آموزش مسئولیت پذیری قرار گرفت و گروه کنترل آموزشی ندید. داده ها با پرسشنامه های مدیریت زمان (کویین و همکاران،1990) و هدف گذاری (بوفارد و همکاران، 1998) جمع آوری و با روش تحلیل کوواریانس چندمتغیری در نرم افزار SPSS نسخه 19 تحلیل شدند. یافته ها: یافته ها نشان داد که گروه های آزمایش و کنترل در مرحله پس آزمون از نظر متغیرهای مدیریت زمان و هدف گذاری تفاوت معناداری داشت. به عبارت دیگر، آموزش مسئولیت پذیری باعث بهبود مدیریت زمان و هدف گذاری (تسلطی، عملکرد گرایشی و عملکرد اجتنابی) نوجوانان دختر شد (05/0P < /span><). نتیجه گیری: با توجه به نتایج پژوهش حاضر، برنامه آموزش مسئولیت پذیری یکی از روش های موثر برای بهبود مدیریت زمان و هدف گذاری نوجوانان دختر می باشد و مشاوران و روانشناسان می توانند از این روش برای مداخلات خود استفاده نمایند.The Effectiveness of Responsibility Training on Time Management and Goal Setting of Female Adolescents
Purpose: This research aimed to determine the effectiveness of responsibility training on time management and goal setting of female adolescents. Methodology: This study was semi-experimental with pretest-posttest design with control group. The research population was all female adolescents of first grade high school of district 9 of Tehran city in academic years of 2019-2020. Among members of population after reviewing the inclusion criteria, 30 people were selected by purposive sampling method and randomly replaced into two equal groups, including experimental and control groups. The experimental group received responsibility training for 9 sessions of 90-minute (one session per week) and the control group did not receive any training. Data were collected with questionnaires of time management (Quinn & et all, 1990) and goal setting (Bouffard & et all, 1998) and analyzed by multivariate analysis of covariance method in SPSS software version 19. Findings: The findings showed that the experimental and control groups in the posttest stage were significantly different in terms of time management and goal setting variables. In other words, responsibility training led to improve the time management and goal setting (mastery, approach performance and avoidance performance) of female adolescents (p < 0.05). Conclusion: According to the results of the present study, the responsibility training program is one of the effective methods to improve time management and goal setting of female adolescents and counselors and psychologists can use this method for their interventions.