چکیده

فضیلت، در نگاه فیلسوفان اخلاق، مَنشی است که می تواند به عنوان الگوی رفتار فاعل اخلاقی ملاحظه شود. مایکل اسلوت - فیلسوف اخلاق معاصر - از منظری متفاوت به فضیلت نگریسته و تقریری جدید از فضیلت گرایی ارایه کرده است. او رویکردی جامع در تبیین فضیلت دارد و ضمن نقد و تعدیل رویکردهای فضیلت گرایانه فیلسوفانی چون ارسطو، از منظر های گوناگون اخلاقی و عقلانی به تحلیل ماهیت فضیلت و ترابط فضایل با هم - در موقعیت های مختلف زندگی یک فاعل اخلاقی - پرداخته است. در این مقاله، پس از اشاره به تفکر اخلاقی و تقریر فاعل مبنای اسلوت از فضیلت گرایی، به بیان و بررسی مبانی و مؤلفه های نگاه و تقریر فضیلت گرایانه او پرداخته شده است. او در تحلیل، مصداق شناسی و رفع تعارض بین فضایل، نگاهی وجودشناسانه دارد و گستره کارکرد فضایل را در بُعد گرایشی و بینشیِ نفس قابل تفسیر می داند. در نظرگاه او فضیلت «قابلیت انعطاف » و «عقل عملی » دو مَنشی هستند که هم می توانند وحدت فضایل را به ثمر برساند و هم تعارض بین آنها را رفع کند.

An Analysis of Michael Slote's Rational and Moral Approach to the Explanation of the Nature of Virtue

Moral philosophers hold that virtue is a character trait that can be considered as a model for the moral agent’s behavior. Michael A. Slote, a contemporary moral philosopher, viewed virtue from a different perspective and presented a new account of virtue ethics. He adopted a comprehensive attitude towards explaining virtue. Criticizing and modifying the ethical conceptions of philosophers such as Aristotle, he has analyzed the nature of virtue and the relationship between virtues in the different situations from different moral and rational perspectives. In this article, after indicating Slote’s moral thoughts and his agent-based version of virtue ethics, the foundations and constituents of his account of virtue are discussed. He holds an ontological view to present the relativity of virtues, to identify them, and finally to resolve the conflicts between them. He maintains that the function of virtues can be interpreted in terms of psychological cognitive, conative, and affective aspects. In his view, the virtues of "flexibility" and "practical reason" are two qualities which can both bring about the unity of virtues and resolve the conflicts between them.

تبلیغات