تحلیل تطبیقی شهرهای ایران با تأکید بر شهر دوستدار کودک، مطالعه موردی: کلان شهرهای تهران و اصفهان (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
کودکان به عنوان بخشی از جامعه بشری نسل آینده هر کشوری را شکل داده اند و تعامل کودک با محیط پیرامون نیازمند رشد جسمانی و ذهنی اوست. بنابراین توجه به محیطی که باعث رشد ذهنی و جسمانی کودک شود حائز اهمیت است. به منظور بررسی محیط مناسب برای کودکان ابتکار شهر دوستدار کودک موردتوجه قرارگرفته است. هدف کلی این پژوهش ارتقای وضعیت دو شهر از منظر شهر دوستدار کودک و شناسایی شاخص های مناسب شهر دوستدار کودک و مقایسه تطبیقی در دو کلان شهر تهران و اصفهان است. پژوهش حاضر به لحاظ روش ترکیبی و به لحاظ هدف، توسعه ای است و مبتنی بر مطالعات کتابخانه ای و اسنادی، بررسی های میدانی و مصاحبه بوده است جامعه آماری کودکان 1 تا 15 سال است که حجم نمونه در دو کلان شهر 380 نمونه تعیین شده است. جهت تجزیه وتحلیل شاخص ها از آزمون یومن ویتنی استفاده شده است. نتایج ارزیابی نشان می دهد در مقایسه دو شهر تهران و اصفهان ازنظر شاخص های موردبررسی (اجتماعی و کالبدی، اقتصادی، زیست محیطی، مدیریت شهری و اوقات فراغت) شهر تهران در متغیر ایمنی و حفاظت با میانگین 09/3 و شهر اصفهان در متغیر مشارکت و شهروندی با میانگین 22/3 دارای سطح مطلوب اند. یافته ها حاکی از آن است که تهران در سایر شاخص ها در مقایسه با اصفهان در وضعیت مناسب تری قرار دارد ولی به طورکلی هر دو شهر ازنظر شاخص های استاندارد فاصله دارند.Comparative Analysis of Iranian Cities with Emphasis on Child-Friendly City The case of Tehran and Isfahan metropolises
As a part of the human society, children have formed the future generation of every country, and the child's interaction with the surrounding environment requires his physical and mental development. Therefore, it is important to pay attention to the environment that promotes mental and physical development of the child. In order to check the suitable environment for children, the initiative of the child-friendly city has been taken into consideration. The general purpose of this research is to improve the status of two cities from the perspective of a child-friendly city and to identify the appropriate indicators of a child-friendly city and to make a comparative comparison in the two metropolises of Tehran and Isfahan. The current research is developmental in terms of the combined method and in terms of the goal, and it is based on library and documentary studies, field surveys and interviews. Yeoman-Whitney test was used to analyze the indicators. The results of the evaluation show that in the comparison of the two cities of Tehran and Isfahan in terms of the examined indicators (social and physical, economic, environmental, urban management and leisure), Tehran city in the variable of safety and protection with an average of 3.09 and Isfahan city in Participation and citizenship variables with an average of 3.22 have a favorable level. Although Tehran is in a better condition compared to Isfahan in other indicators, in general, both cities are far apart in terms of standard indicators, and suggestions have been made in this regard.
تبلیغات
