هدف: مذاکره ابزاری مدیریتی است که برای موفقیت در محیط کسب وکار امروزی اهمیت زیادی دارد. هدف از مذاکره در آموزه های دینی، برون رفت از منازعات و کناره کیری از فضای اختلافات است؛ البته اگر حداکثر منافع طرفین تأمین شود و از مقاصد اصلی، در فضایی که سخن از عالم اسلام و منافع جامعه اسلامی است، غفلت نشود. در جمهوری اسلامی ایران نیاز است که برای تعیین اصول و فنون مذاکره، از منابع اسلامی استفاده شود؛ بنابر این، هدف پژوهش حاضر، شناساسی مؤلفه های اصول و فنون مذاکره، مبتنی بر بیانات امام علی(ع) در نهج البلاغه بود. روش: در این پژوهش با استفاده از رویکرد تحلیل مضمون، متن شریف نهج البلاغه با استدلال و منطق، بررسی شد و اصول و فنون مذاکره، تعیین و برای اجرا شناسه گذاری شد. یافته ها: در مجموع، 142 شناسه در قالب 31 مضمون پایه و هفت مضمون سازمان دهنده (برنامه ریزی، تصمیم گیری عقلایی، فرهنگ سازمانی، مسئولیت پذیری، پاسخگویی، ارتباطات سازمانی و عدالت محوری) به دست آمد و در نهایت، همه مضامین ذیل مضمون فراگیر اصول و فنون مذاکره مبتنی بر بیانات امام علی(ع) در نهج البلاغه قرار گرفتند. نتیجه گیری: تقریباً تمامی تعاملات سازمانی نیازمند سطحی از اصول و فنون مذاکره است و مذاکره کنندگان ماهر در کسب وکار، دارایی هایی ارزشمند تلقی می شوند که قادرند عملکرد مالی، ارتباط با مشتریان و رضایت و رفاه کارکنان را بهبود بخشند.
