آموزش مجازی و مسئله جامعه پذیری دانش آموزان در همه گیری کوید-19: ضرورت سیاست گذاری دوران پساکرونا (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
یکی از کارکرد های مهم آموزش و پرورش جامعه پذیری دانش آموزان است که عمدتاً تا قبل از همه گیری کوید-19 در محیط مدرسه انجام می شد. با شیوع همه گیری و آموزش مجازی، جامعه پذیری دانش آموزان با شرایط جدیدی روبه رو شد. هدف مطالعه حاضر، شناسایی کیفیت جامعه پذیری دانش آموزان در همه گیری کوید-19 است. پژوهش حاضر با استفاده از روش کیفی و با رویکرد تحلیل مضمون در سال 1400 و در مدارس دولتی شهر طبس، به تبیین پدیده مدنظر پرداخته است. داده ها با استفاده از نمونه گیری هدفمند و به شیوه مصاحبه نیمه ساختاریافته با والدین (14 نفر)، دانش آموزان (16 نفر) و معلمان (6 نفر) جمع آوری شد. یافته های تحقیق نشان داد که در همه گیری اقتدار مدرسه در موضوع جامعه پذیری به حداقل ممکن رسیده است. به رغم انتظارات از مدرسه در موضوع جامعه پذیری دانش آموزان، با توجه به مجازی شدن آموزش، رسانه به ابزار قدرتمند جامعه پذیری تبدیل شده است. مضامین برساخت شده مرتبط با مسئله مندی جامعه پذیری عبارت اند از: غیررسمی شدن مناسک آموزش، کاهش اقتدار معلم، آسیب های فضای مجازی، ضعف نظارت و تعارض های چندوجهی. مدل مفهومی، مدرسه زدایی ناخواسته در موضوع جامعه پذیری است. توجه به تغییرات اجتماعی و فرهنگی در عصر پساکرونا و ضرورت های آموزشی مرتبط، ضرورت سیاست گذارانه جدی در وزارت آموزش و پرورش است. افزون بر آن، طراحی نرم افزارهای آموزشی برتر در کنار به روزرسانی سواد رسانه ای معلمان، به عنوان اولویت آموزش و پرورش پیشنهاد می شود. توجه به تغییرات وسیع و عمیق اجتماعی در کشور، ضرورت جدی برای سیاست گذاران آموزش و پرورش است.Virtual Learning and the Issue of Student Socialization in the Covid-19 Pandemic; the Necessity of Post-Corona Policy
An important function of education is the socialization of students, which has been done in the school environment before the Covid-19 pandemics, but with the spread of the virus and the emergence of virtual learning, the socialization of students faced challenges. Therefore, the aim of this study was to identify the challenges of students' socialization during the Covid-19 pandemic. This is a qualitative study using thematic analysis approach which was conducted in December 2021 in public schools of Tabas city, southern Khorasan province, Iran. Participants were selected using purposeful sampling. Semi-structured interviews werd done with 14 parents, 16 students and 6 teachers. The findings of the research showed that the authority of the school in the issue of socialization has reached the minimum possible. Meanwhile, due to the virtual learning, the media has become the main tool of socialization. The constructed themes related to the issue of socialization are: the informalization of education rituals, the reduction of teacher's authority, the harms of virtual space, the weakness of supervision and multifaceted conflicts. The conceptual model shows unintended deschooling in the issue of socialization. Paying attention to the post-Corona era and related educational changes is a serious policy-making necessity of the relevant ministry. Cultivating the correct use of virtual space, removing software limitations and developing educational software to facilitate the educational process, along with updating teachers' media literacy and developing their professional ethics, are the priorities of education in order to maintain the authority of teachers and promotion of students socialization.
تبلیغات
