تحلیلی بر زیست پذیری مناطق شهری (نمونه موردی: منطقه 1تهران) (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
رشد و تحول سریع شهرها در قرن اخیر و به خصوص در چند دهه اخیر باعث رواج طرح های شهری برای موزون ساختن توسعه های شهری شد و کشورهای صنعتی و پیشرفته به عنوان اولین کشورها اقدام به طرح ریزی برای شهرهای خود نمودند. در ایران نیز رشد و توسعه شهری هر چند با تأخیر شروع شد اما در عمل در برگیرنده همان مشکلاتی است که شهرهای غربی با آن روبرو بودند. در واقع تحولات شهرسازی 200 سال اخیرجهان صنعتی و 100 سال گذشته ایران و کلان شهر تهران تفاوتی جز تفاوت زمان و مکان ندارد. مشکل اصلی هر دو تأخیر در ادراک ضرورت، واقعیات و خامی در تدبیرو اندیشه های شهرسازی است. هدف این پژوهش تحلیل و شناخت زیست پذیری مناطق شهری تهران می باشد. روش پژوهش توصیفی – تحلیلی می باشد. همچنین برای شناسائی ابعاد گوناگون زیست پذیری در مناطق شهری تهران با استفاده از آخرین آمار و اطلاعات و ابزار پرسشنامه در قالب 11 مؤلفه و در میان 10 ناحیه منطقه یک تهران، موردمطالعه قرار گرفته و نتایج آن با بهره گیری از مدل تحلیل عاملی ارزیابی شده است. در این نوشتار ابتدا با استفاده از تحلیل عاملی اقدام به کاهش شاخص ها و استخراج مجموعه عوامل دخیل در میزان زیست پذیری پرداخته شده و پس از آن با استفاده از روش رتبه بندی امتیاز استاندارد شده، نواحی ده گانه منطقه یک تهران رتبه بندی شده اند. نتایج به دست آمده نشان می دهد رتبه بندی نواحی منطقه یک تهران به ترتیب عبارت است از: ناحیه 1، ناحیه 10، ناحیه 5، ناحیه 4، ناحیه 8، ناحیه 7، ناحیه 6، ناحیه 3، ناحیه 2، ناحیه ۹. در این رتبه بندی ناحیه یک دارای بالاترین رتبه زیست پذیری و ناحیه نه به لحاظ زیست پذیری در وضعیت نامطلوبی قرار دارد.An Analysis of the Livability of Urban Areas: A Case Study of Tehran Region 1
The rapid growth and development of cities in the last century, and especially in recent decades, led to the prevalence of urban plans to balance urban development, and industrialized and developed countries as the first countries began to plan for their cities. In Iran, too, urban growth and development began with a delay, but in practice includes the same problems that Western cities faced. In fact, the urban development developments of the last 200 years of the industrial world and the last 100 years of Iran and the metropolis of Tehran are no different except for the difference in time and place. The main problem of both delays in the perception of necessity is the facts and the rawness of urban planning ideas. The purpose of this study is to analyze and identify the viability of urban areas of Tehran. The research method is descriptive-analytical. Also, in order to identify various dimensions of livability in urban areas of Tehran, using the latest statistics, information and questionnaire tools in the form of 11 components and among 10 districts of Tehran Region 1, it has been studied and its results have been evaluated using factor analysis model. In this paper, first, using factor analysis, the indicators are reduced and a set of factors involved in the viability rate are extracted, and then, using the standardized rating ranking method, the ten areas of region one of Tehran are ranked. The obtained results show that the rankings of the districts of region one of Tehran are: District 1, District 10, District 5, District 4, District 8, District 7, District 6, District 3, District 2, District 9, respectively. In this ranking, zone one has the highest viability rank and zone nine is in an unfavorable position in terms of viability.