تجدد و سامان در سیاستگذاری فرهنگی در ایران (مطالعه موردی: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی 1361- 1371) (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
سیاستگذاری فرهنگی، فرآیند دخالت دولت در عرصه فرهنگ است. عرصه فرهنگ، پس از ورود تجدد به ایران، عرصهای آشوب زده است که به دلیل ورود عناصر فرهنگی متجددانه، همگونی ساخت فرهنگ را تغییر داده است. در این وضعیت، سیاستهای دولتی فرهنگی، در سیری که از آغاز روند سیاستگذاری در ایران، یعنی دولت رضاخانی تاکنون داشته است، دو نوع سیاستگذاری را از سر گذرانده است: سیاست تجددگرا که در دولت پهلوی پیگیری شد و سیاست مجددانه فرهنگی انقلاب اسلامی که در دوران پس از انقلاب مطرح شده است. پرسش اصلی این پژوهش، پس از پیگیرییک مبنای نظری و مفهومی در توضیح تجدد و گفتمانهای ایرانی پیرامون آن، معطوف به این مساله است که آیا سیاستگذاری فرهنگی در سالهای پس از انقلاب، به ویژه در دوران تصدی سیدمحمد خاتمی بر وزارت فرهنگ و ارشاد، تا چه اندازه در راستای اهداف فرهنگی انقلاب ارزیابی می شود؟ پژوهش حاضر نشان میدهد که آشوب فرهنگی ناشی از ورود تجدد در ایران، سبب شده است که جمهوری اسلامی برای تعقیب اهداف فرهنگی خود دچار مشکل شود و در یک مطالعه موردی، می توان وضعیت وزارت ارشاد و دیدگاههای آقای خاتمی طی سالهای ۱۳۶۱ تا ۱۳۷۱ را نموداریاز این ناتوانی نسبی و درنتیجه بروز بیماری بی سامانی و بیاثری در دستگاه سیاستگذار وزارت ارشاد دانست.Modernization and Order in Cultural Policy in Iran (Case Study: Ministry of Ershad in S.M.Khatami Office (1982-1992)
Cultural policy-making is the process of government intervention in the field of culture. The field of culture, after the arrival of modernity in Iran, has become a turbulent arena that has changed the homogeneity of the construction of culture due to the arrival of modern cultural elements. In this situation, the government-cultural policies, in the course of the policy-making process in Iran, namely the Rezakhani government, has gone through two types of policies: the modernist policy pursued in the Pahlavi government and the cultural re-policy of the Islamic Revolution in The post-revolutionary era has been raised. The main question of this research, after pursuing a theoretical and conceptual basis in explaining Iranian modernity and discourses around it, is focused on whether cultural policy in the post-revolutionary years, especially during the tenure of Seyyed Mohammad Khatami at the Ministry of Culture and Guidance, To what extent is it evaluated in line with the cultural goals of the revolution? The present study shows that the cultural turmoil caused by the arrival of modernity in Iran has caused the Islamic Republic to have difficulty in pursuing its cultural goals. He considered the relative incapacity and as a result of the disease to be disorderly and ineffective in the policy-making apparatus of the Ministry of Guidance. In this process, two periods of cultural policy in the Ministry of Guidance, namely the policy of neglect and repression (from 1982 until the death of the Imam)
تبلیغات
