در اقتصاد رقابتی و مبتنی بر بازار امروزی از کارآفرینی به عنوان موتور توسعه اقتصادی یاد می شود که می تواند در رشد اقتصادی کشورها، ایجاد اشتغال و رفاه اجتماعی نقش مهمی را بر عهده داشته باشد. از آن جهت که اقتصاد و معیشت اغلب روستاییان در کشورمان وابسته به کشاورزی می باشد، ایجاد و توسعه صنایع تبدیلی و تکمیلی در بخش کشاورزی می تواند به عنوان راه گشایی در این امر مورد توجه قرار گیرد. محدوده ی مورد مطالعه دهستان حسین آباد شهرستان انار می باشد. عمده فعالیت ساکنان روستاهای این شهرستان مبتنی بر فعالیت های بخش کشاورزی و باغی , در راس آن ها محصول صادراتی و استراتژیک پسته، و زیر بخشهای آن است. این شهرستان با وجود امکانات بالقوه فراوان به دلیل کمبود صنایع تبدیلی بخش کشاورزی و همچنین موارد تاثیرگذلر در تولید،باعث گردیده است تا رقبا یخارجی سود ومنفعت زیادی از این محصول ببرند. هدف این پژوهش اولویت بندی مکانی- فضایی استقرار طرح های کارآفرینی با تاکید بر صنایع تبدیلی و تکمیلی کشاورزی در دهستان حسین آباد از توابع شهرستان انار می باشد. روش پژوهش توصیفی- تحلیلی است؛ که جهت رتبه بندی 8 روستای بالای 60 خانوار، از مدل تصمیم گیری چندمعیاره ی ویکور(VIKOR) و شیوه های تحلیلی استفاده شده است. بر پایه ی یافته های پژوهش، شاخص های هفتگانه ی(جمعیت، سطح زیرکشت، متوسط تولیدات، راه ارتباطی، منابع آب، خدمات زیربنایی و توپوگرافی) صنایع تبدیلی و تکمیلی در چارچوب مدل ویکور نشان می دهد که؛ روستای گلشن به واسطه ی قرارگیری در مسیر راه ارتباطی و همچنین تمرکز امکانات و تاسیسات زیربنایی و با مقدار Q، صفر و بر اساس شاخص های SوR بهترین رتبه را دارا بوده است. در مقابل روستای احمدآباد با مقدار Q، یک و به خاطر جمعیت فعال کم، بعد مسافت و دسترسی دشوار پایین ترین مقدار مطلوبیت را برای استقرار صنایع تبدیلی و تکمیلی را در بین روستاهای نمونه را به خود اختصاص داده است.
