ارزشیابی پویا، رویکردی نوین در آزمون سازی است که ریشه در مبانی نظری فراوانی دارد و به همین دلیل، در سالهای اخیر مورد توجه محققان قرار گرفته است. اما اغلب این تحقیقات در محیط ای آزمایشگاهی بوده و قابلیت این رویکرد را در یک دروه تحصیلی واقعی بررسی نکرده اند. در تحقیق حاضر با بهره گیری از نظریه های گوناگون آموزش و ارزشیابی، انگاره ای بومی از ارزشیابی پویا برای شناخت مشکلات یادگیری تبیین و سپس نتایج حاصل با رویکردی معیار (الجفره و لنتلف،1994) مقایسه شده است. برای این منظور از 102 نفر از دانش آموزان پسر اول متوسطه در دو گروه آزمایشی و یک گروه کنترل استفاده و عملکرد آنها در یک پس آزمون مقایسه شد. نتایج نشان داد که به واسطه این انگاره بومی می توان مشکلات دانش آموزان در مهارت های مولد را بازشناخت و برای رفع آنها فهرستی بومی از الگوهای مداخله ای ارائه کرد. نتایج حاصل از تحلیل واریانس نیز نشان داد که این فهرست مداخله ای بومی بر انگاره معیار مذکور برتری نسبی دارد و به صورت معناداری باعث رشد یادگیری مهارت های گفتاری و نوشتاری زبان آموزان می شود.
