اهداف گزارشگری مالی، از نیازها و خواسته های اطلاعاتی استفاده کنندگان برون سازمانی سرچشمه می گیرد. هدف اصلی، بیان آثار اقتصادی رویدادها و عملیات مالی بر وضعیت و عملکرد واحد تجاری برای کمک به اشخاص خارجی و برای اتخاذ تصمیمات مالی در ارتباط با واحد تجاری است. گزارشگری مالی باکیفیت بالا از طریق ارائه ی اطلاعات بیشتر، پیرامون ارزش پروژه های سرمایه گذاری شرکت، عدم تقارن اطلاعاتی را کاهش می دهد، بنابراین تصمیمات تأمین مالی به درستی صورت می پذیرد. این تحقیق، چگونگی اثر محدود کننده ی سیاست تقسیم سود شرکت ها بر تصمیمات سرمایه گذاری را از طریق کیفیت گزارشگری مالی بررسی می نماید. پژوهش حاضر از لحاظ هدف، کاربردی و از بعد روش شناسی از نوع تحقیق های توصیفی- همبستگی است. بدین منظور داده های مورد نیاز از 82 شرکت عضو بورس اوراق بهادار تهران، در طی دوره زمانی 1383 تا 1392 جمع آوری گردیده است. تکنیک آماری مورد استفاده جهت آزمون فرضیه ها، رگرسیون چند متغیره می باشد. نتایج تحقیق نشان داد که بین سیاست تقسیم سود و تصمیمات سرمایه گذاری رابطه منفی و معناداری وجود دارد و کیفیت گزارشگری مالی این رابطه را به طور معناداری کاهش می دهد. دیگر نتایج نشان داد که کیفیت گزارشگری مالی رابطه ی بین سود تقسیمی و مخارج سرمایه ای را در شرکت های با رشد بالا و رشد پایین، کاهش می دهد.
