صابئین مندائی : کیهان شناسی، سازه و منظر

چکیده

صابئین مندایی اعضای قوم-دینی هستند که سرزمین مادری ایشان عمدتاً در جنوب غربی ایران (خوزستان) و در کشور عراق در بین النهرین قرار دارد. ایشان مردمانی مدرن هستند که حامل یک سنت دینی باستانی گنوستیکی و گنجینه مکتوبی از متون دینی هستد که مبنای هویت متمایز فرهنگی ایشان است. سنت دینی مندایی مبتنی بر یک کیهان شناسی دو قطبی بر اساس تقابل آسمان و زمین، و نور و ظلمت بنا شده است که این ساختار متناسباً در مناسک مندائی، حلال و حرام های دینی، و نیز سازه های آیینی و چشم انداز عبادتگاه های ایشان متبلور می شود. اعمال دینی مندائی نوعی دین ورزی مناسک گرای آموزه ای با تأکید بر مضمون پاکی منسکی است. این مناسک آموزه ای به ایشان اجازه می دهد تا رمزهای دینی متراکمی را از خلال نسل ها انتقال داده و هویت مندائی را تولید و بازتولید کنند. در عین حال وسواس دین ورزی مندائی با مضمون پاکی به طور نمادین اشتغال ذهنی مندائیان با حفظ تمامیت گروهی و انسجام مرزهای مورد تهدید قومی را نشان می دهد. در این نشست، علاوه بر آشنایی کلی با این مردم، به طور ویژه ساختار سازه های دینی و چشم انداز محل اجرای مناسک مندائی به مثابه بازنمودی از جهان بینی مندائی مورد بررسی قرار می گیرد.