هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی باورهای فراشناختی و خودنظم دهی ورزشی بر موفقیت ورزشی دانشجویان ورزشکار خبره، ماهر و مبتدی بود. به منظور جمع آوری داده ها از پرسش نامه های جمعیت شناختی، خودنظم دهی ورزشی، سنجش باورهای فراشناختی و پرسش نامة موفقیت ورزشی استفاده شد. برای تحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندمتغیره استفاده شد. نتایج ضریب همبستگی پیرسون نشان داد بین موفقیت ورزشی با خودتنظیمی ورزشی (27/0=r) و باورهای فراشناختی (83/0=r) برای ورزشکاران خبره رابطة مثبت و معنا داری وجود دارد (05/0 P<). برای ورزشکاران ماهر و مبتدی، به ترتیب، همبستگی بین موفقیت ورزشی با باورهای فراشناختی، برابر با 84/0=r و 73/0=r و در سطح 05/P< معنا دار بود. ضرایب تأثیر متغیر باورهای فراشناختی و خودتنظیمی ورزشی نشان می دهد متغیرهای باورهای فراشناختی و خودتنظیمی ورزشی می توانند به طور معنا داری موفقیت ورزشی در ورزشکاران خبره و ماهر را پیش بینی کنند اما قادر به پیش بینی موفقیت ورزشی در ورزشکاران مبتدی نمی باشند. بنابراین، می توان نتیجه گرفت افزایش باورهای فراشناختی و خودنظم دهی ورزشی، باعث افزایش موفقیت ورزشی در ورزشکاران نخبه و ماهر می شود. اما متغیر خودتنظیمی ورزشی در ورزشکاران مبتدی قادر به پیش بینی موفقیت ورزشی نیست.
