ایجاد تعادل بین کار و زندگی، یکی از مهم ترین دغدغه های کارکنان سازمان ها در عصر کنونی است. به بیان دیگر، موفق ترین کارکنان کسانی هستند که بتوانند بین زندگی کاری و زندگی خود تعادل برقرار کنند. یکی از ابزارهای ایجاد تعادل بین زندگی کاری- خانوادگی ایجاد برنامه های انعطاف پذیر در سازمان ها می باشد. از سازمان هایی که اجرای برنامه های انعطاف پذیر در بین کارکنان (پرستاران) آنان توجیه بیشتری دارد، بیمارستان ها می باشد. هدف این مقاله بررسی ارتباط بین تعادل بین کار و زندگی با نگرش های کاری می باشد. جامعه آماری این تحقیق را تمام پرستاران بیمارستان های زیر پوشش دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی تشکیل می دهند، که از بین آنها 220 نفر به وسیله روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای به عنوان حجم نمونه انتخاب شده اند. روایی محتوای ابزار تحقیق با استفاده از نظرات خبرگان و تحلیل عاملی تاییدی و پایایی آن از طریق آلفای کرونباخ بررسی و تایید گردید. داده های تحقیق از طریق نرم افزار Spss و Lisrel بررسی شدند. نتایج مدل معادلات ساختاری نشان داد که، تعادل کار- زندگی اثر معناداری بر نگرش های کاری(رضایت شغلی، دلبستگی شغلی، تمایل به ترک خدمت) دارد. نتایج کاربردی در پایان آمده است.
