در پژوهش حاضر، رابطه منبع کنترل، اضطراب امتحان، و جنسیت را با عمل کرد شنیداری دانشجویان ایرانی زبان انگلیسی بررسی کرده ایم. شرکت کنندگان در این تحقیق، 96 نفر از دانشجویان زبان انگلیسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد قائم شهر با مهارت شنیداری ای در سطح متوسط بودند که واحد گفت و شنود را می گذراندند. نخست، این دانشجویان در آزمون تافل 2003 شرکت کردند و سپس بر اساس پرسش نامه منبع کنترل راتر (1966 به نقل از وادل، 1998)، به دو گروه با منبع کنترل درونی و منبع کنترل بیرونی تقسیم شدند؛ همچنین بر اساس پرسش نامه اضطراب امتحان ساراسن ( 1975 به نقل از اینامی، 2006)، در سه گروه با درجه های مختلف اضطراب (زیاد، متوسط و کم) آزموده شدند. نتایج تحقیق، بیانگر آن است که دانشجویان ایرانی زبان انگلیسی با منبع کنترل درونی، در مقایسه با دانشجویان ایرانی زبان انگلیسی با منبع کنترل بیرونی، در امتحان مهارت شنیداری زبان انگلیسی، عمل کردی بهتر دارند و جنسیت بر رابطه عمل کرد آن ها با منبع کنترل درونی و بیرونی و نیز امتحان مهارت شنیداری زبان انگلیسی، اثری ندارد؛ همچنین دانشجویان ایرانی زبان انگلیسی با سطح اضطراب کم، در امتحان، عمل کردی بهتر از دانشجویان با سطح اضطراب بالا و متوسط دارند و جنسیت بر رابطه اضطراب امتحان (زیاد، متوسط، کم) و عمل کرد آن ها در امتحان مهارت شنیداری، اثری ندارد.
