هدف پژوهش حاضر، بررسی سطوح مشارکت هواداران در تیم های منتخب لیگ برتر فوتبال ایران براساس مدل پیوستار روان شناختی بود. روش تحقیق، توصیفی از نوع پیمایشی و از نظر هدف کاربردی است. بدین منظور 394 نفر از هواداران چهار تیم پرطرفدار لیگ برتر فوتبال (استقلال، پرسپولیس، تراکتورسازی و سپاهان) به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه فانک (2008) بود. پایایی ابزار با استفاده از روش آلفای کرونباخ 92/0 به دست آمد. برای تجزیه وتحلیل داده ها از آمار توصیفی و تحلیل عاملی تأییدی استفاده شد. نتایج تحلیل عاملی تأییدی نشان داد از مدل چندبعدی مشارکت، می توان برای طبقه بندی هواداران در مراحل نظری مختلف استفاده کرد. در واقع مفهوم مشارکت، خط مشی مناسبی برای بررسی ارتباطات روان شناختی هواداران با تیم ها در اختیار می گذارد. براساس مدل پیوستار روان شناختی، نتایج نشان داد که در تیم های منتخب لیگ برتر فوتبال، سطوح مشارکت هواداران بیشتر در سطح دلبستگی و کمترین سطوح مشارکت مربوط به سطح وفاداری است. مدیران می توانند با مهیا کردن شرایطی برای گرفتن عکس یادگاری هواداران با بازیکنان و تیم، تشکیل جلسات کانون هواداران و اهدای کارت هواداری به آنها برای ارتقای هواداران به سطح وفاداری و حفظ آنها در این سطح اقدام کنند.
