تازه های جهان بیمه

تغییر اقلیم در عصر حاضر به عنوان مهم ترین تهدید برای توسعه پایدار مطرح است؛ زیرا به منابع طبیعی، منابع پایه، محیط زیست، سلامت انسان، امنیت غذایی، فعالیت های اقتصادی و... آسیب رسانده و حیات انسان روی کره زمین را با خطر جدی مواجه ساخته است. در حدود دهه 70 میلادی، این مبحث مورد توجه محافل علمی قرار گرفت و دانشمندان درباره افزایش میزان گازهای گلخانه ای در جو زمین هشدار دادند. طی دو دهه اخیر، به دلیل تلاش بیشتر کارشناسان و فعالان محیط زیست، توجه بیشتری به این مسئله معطوف شده و نشست های گوناگونی پیرامون آن تشکیل شده است. پتانسیل کاهش انتشار گازهای گلخانه ای در کشور به دلیل فرسودگی صنایع مصرفکننده حامل های انرژی بالاست. در بخش انرژی، سیاست های اصلی مبتنیبر تولید برق با استفاده از فناوریهای پاک و پربهره و نیز پالایشگاه های دوستدار محیط زیست، بهینه سازی فناوری وسایل نقلیه و ناوگان حمل ونقل عمومی و استفاده از لوازم برقی و ساختمان های با بهره وری بیشتر است. به همین ترتیب در بخش غیرانرژی استراتژیهای کاهش شامل مدیریت مزارع و ترویج دامداری مدرن، محافظت از جنگل ها و سایر منابع طبیعی، کنترل مضاعف و تصفیه پساب ها، مدیریت مواد زائد و بازیافت آنهاست. در مقیاس جهانی، جنگل داری و کشاورزی (ازجمله دامپروری و آگروفورستری) پتانسیل بالایی را برای جذب کربن دارند که با اعمال روش های مدیریتی میتوان تأثیرات قابل توجهی را از این طریق به دست آورد. از جمله این روش های مدیریتی میتوان به کشاورزی زیستی (ارگانیک، آلی) اشاره کرد که تأثیر بیشتری بر جذب کربن دارد. کشاورزی زیستی از روش های بسیار قدیمی کشاروزی است که بشر در طول قرن های گذشته با آن آشنا بوده ولی رشد سریع جمعیت، افزایش فرهنگ مصرف و عدم تعادل بین تولید و مصرف باعث شد که کشاورزی صنعتی جایگزین کشاورزی سنتی شود. در این مقاله ابتدا خلاصه ای در مورد تغییر اقلیم، وضعیت کشور ایران و نقش کشاورزی زیستی در کاهش تغییر اقلیم توضیح داده شده و سپس به عوامل مهم در تنظیم بیمه نامه های مخصوص کشاورزی زیستی و ریسک های خاص این نوع کشاورزی، با نگاهی به تجربه دیگر کشورها، اشاره شده است.

بیمه درمان انفرادی، انتخاب زیان دهی نسبت به بیمه درمان گروهی است و از هزینه اجرایی خیلی بالایی برخوردار است (به خصوص در اشخاص کم درآمد پرریسک). در این مقاله اشاره میشود که بازار بیمه درمان انفرادی در بلندمدت با شکست مواجه می شود، ولی درصورتی که اعتبار مالیاتی برای این قبیل بیمه ها درنظرگرفته شود، تحریک خواهد شد. مخالفان اصلی معتقدند در این بازار افرادی را باید تحت پوشش قرار داد که حق بیمه بالایی نسبت به دیگران پرداخت می کنند (براساس ریسک بیماری) و تأثیر حق بیمه، به پوشش ریسک و شانس خرید بیمه در سطوح درآمدی مختلف بستگی دارد. در واقع آنها از ارائه این نوع بیمه نامه با حق بیمه پایین و ریسک بالا احساس نگرانی می کنند. درنهایت به این نتیجه گیری می رسیم که بازار این قبیل بیمه برای حدود 80% از خریداران بالقوه قابل قبول و به خوبی اجرا خواهد شد، ولی برای 20% باقیمانده با درآمد پایین و ریسک بالا خیلی بحث انگیز است.

هم اکنون در دنیا سیستم های بین المللی متعددی در زمینه ارائه پوشش های بیمه مسئولیت مدنی شخص ثالث رانندگان وسایل نقلیه موتوری زمینی، فعال بوده یا در حال تأسیس است. هدف کلیه این سیستم ها حمایت از زیان دیدگان حوادث رانندگی ناشی از وسایل نقلیه بازدیدکننده در کشورها و همچنین تسهیل عبور و مرور بین المللی و افزایش رفاه حال رانندگان و مسافران است. پیشرفت و توسعه متوازن در هم گراییهای اقتصادی منطقه ای و بین المللی مستلزم توجه به تمامی ابعاد آن و از جمله بیمه است. دراین میان به دلیل افزایش حجم صادرات و واردات و همچنین توسعه گردشگری، بیمه مسئولیت شخص ثالث وسایل نقلیه موتوری زمینی اهمیتی مضاعف خواهد یافت. این مقاله بر آن است تا علاقه مندان را با این سیستم ها آشنا نموده و تصویری مختصر از سیستم کارت سبز- که جمهوری اسلامی ایران نیز یکی از اعضای آن است- ارائه دهد.

بیمه زندگی در کشورهای هندوستان و چین به سرعت در حال رشد است. اگرچه برای تازه واردان به این بازار دشوار است، اما درهرحال شرایط بازار به سمت رشد و توسعه سریع در حال حرکت است. دو کشور هندوستان و چین در مجموع 40% از کل جمعیت دنیا را تشکیل می دهند و در طول پنج سال گذشته اقتصادشان را با سرعت بالایی توسعه بخشیده اند (چین با رشد تولید ناخالص داخلی 6/10درصد و هندوستان با رشد تولید ناخالص داخلی 7/8درصد). صدها میلیون انسان از مرز فقر نجات یافته اند و گروه بزرگی را با سطح زندگی متوسط تشکیل داده اند و انتظار میرود که این وضعیت همچنان ادامه داشته باشد. صنعت بیمه زندگی نیز در این دو کشور رشد سریعی داشته و به ستون مهمی در اقتصاد این دو کشور تبدیل شده است که همین امر باعث ایجاد سپرده گذاری ، امنیت مالی و سرمایه گذاری های بیشتر در امور اقتصادی این دوکشور شده است. علائم بسیاری برای گسترش صنعت بیمه در آینده این دو کشور آشکار است.

اوراق بهادار بیمه ای بدون توجه به رویدادهای فاجعه آمیز اخیر، به طور غیرقابل انتظاری روزبه روز در حال رشد است. در گذشته بیمه اوراق بهادار دقیقاً بعد از حوادث غیرمترقبه روی می داد که طوفان های کاترینا، ریتا و ویلما شواهدی بر این ادعا می باشند. اگرچه شهرت اوراق بهادار بیمه حتی در غیاب حوادث غیرمترقبه نیز روزبه روز در حال رشد است. چیزی که روزی جایگزین قیمت گذاری در بازار سخت بیمه اتکایی سنتی بود اکنون به بخش لاینفک برنامه های بیمه اتکایی تبدیل شده است و این در حالی است که واگذارکنندگان به دنبال راه هایی برای تنوع بخشی به برنامه های مدیریت خطر، محدودسازی شرایط و مقررات دوره های متعدد و دسترسی به ظرفیت های بلندمدت و ثابتی هستند که تحت تأثیر چرخه بازار و خطرات سیستم قرار نگیرد. طبیعتاً زمانی که بیمه گران اتکایی، قوی و بیمه اتکایی، ارزان باشد، منابع جایگزین سرمایه از قبیل اوراق قرضه حوادث فاجعه آمیز و سایر سازه های ILS لازم به نظر نمی رسد. آنچنانکه هرچند رکود بیمه ILS در سه ماهه پایانی سال 2008 در مقایسه با سال قبل مورد انتظار همگان بود، اما ثبات آن در همه دوره ها، باعث شگفتی گردید. هزینه مبادلات و زمان انتقال اوراق قرضه به بازار نیازمند ایجاد تعهدی نسبت به راه حل های استراتژیک در مقابل واکنش های تاکتیکی مدیریت خطر است و به این منظور واگذارکنندگان باید از هزینه های پایین تر انتقال خطر و سایر مزایای آن بهره جویند.