درخت حوزه‌های تخصصی

بیشتر پژوهندگان عقیده دارند که کوه های زاگرس و منطقه لرستان امروزی، خاستگاه آغازین و زیستگاه مردمانی بوده است که در تاریخ جهان باستان «کاسی یا کشّو»خوانده می شده اند.آن ها در نیمه دوم هزاره دوم پیش از میلاد، بخش های زیادی را در منطقه زاگرس میانی به واسطه خود در آوردند، و چندی بعد، نیرومندانه از کوه های زاگرس به سرزمین میان رودان تاختند و فرمانروایی پانصد و هفتاد و شش ساله خود را که طولانی ترین دوره فرمانروایی بیگانگان در سرزمین میان رودان باستان بود، بنیان نهادند. مهم ترین رخداد تاریخ کاسی ها ورود آن ها به جلگه میان رودان و فرمانروایی دیرپای آن ها در این سرزمین است که احتمالاً در نتیجه فشار مهاجرت گروه هایی از آریایی ها رخ داده بود که در هزاره دوم پیش از میلاد از آسیای مرکزی به جنبش درآمده و به کوه های زاگرس رسیده بودند.در حقیقت ورود کاسی ها به میان رودان، ورود آن ها به روشنایی تاریخ شرق نزدیک باستان بود، و پیامدهای چشمگیری در این منطقه به جای گذاشت.در این پژوهش با مطالعه چگونگی ورود کاسی ها به میان رودان، پیامدهای حضور طولانی آن ها در این سرزمین بررسی خواهد شد.

تاکنون تعدادی بررسی و کاوش باستان شناسی در شمال ایران، در محدوده بین کرانه های جنوبی دریای خزر و دامنه های شمالی سلسله جبال البرز، انجام شده که منجر به گرد آوری اطلاعات و نتایج مهمی از عصر آهن گردیده است. چگونگی محوطه های مربوط به عصر آهن از نظر الگوهای استقراری، تکنولوژی سفال خاکستری و فازهای مختلف فرهنگی در مازندران به ویژه مناطق مرکزی آن با آنچه که در دشت گرگان و کرانه های شرقی دریای خزر دیده می شود، تفاوت دارد. پژوهشهای مختلف نشان داده است که محوطه های مربوط به عصر آهن مازندران فاقد فاز اول این دوره یعنی عصر آهن I هستند. در مقاله حاضر نیز که مبتنی بر دو فصل بررسیهای باستان شناسی در مازندران طی سالهای 1379 و 1381 می باشد، این وضعیت به بحث گذاشته شده و تنوع گونه شناختی سفالهای خاکستری مربوطه معرفی خواهد شد.