فیلتر های جستجو:
فیلتری انتخاب نشده است.
نمایش ۱٬۲۶۱ تا ۱٬۲۸۰ مورد از کل ۲٬۱۲۷ مورد.
تئاتر: جایگاه تئاتر خیابانی در تئاتر معاصر
منبع:
هنر بهار ۱۳۷۸ شماره ۳۹
حوزه های تخصصی:
تئاتر یک سرگرمی است
واژه نامه نمایش در سفرنامه سیاحان ایرانی
منبع:
تئاتر ۱۳۷۸ شماره ۱۸و۱۹
حوزه های تخصصی:
کتابنامه محرم و عاشورا
حوزه های تخصصی:
رمان نویسی که می خواست مولیر دوم فرانسه بشود
منبع:
هنر بهار ۱۳۷۸ شماره ۳۹
حوزه های تخصصی:
احیای زمان اساطیری
منبع:
هنرنامه ۱۳۷۸ شماره ۲
حوزه های تخصصی:
ایرانیان در سده های گذشته ، همه ساله با اجرای آیین ها و مراسم خاص و با برگزاری جشن های مختلف ، به خصوص در آغاز سال نو ، زندگی و جهان خویش را از نو ا حیا می کردند . در باور آنها ، آفرینش جهان ، همه ساله با فرا رسیدن نوروز و فصل نو ، تجدید می شود و این تکرار جاودان فعل خلقت که هر " سال نو " را به آغاز عصر جدید بدل می کرد ، در زندگی آنها روح نوشدگی و آغاز هستی می دمید . نوروز برای آنها ، نماد تجدید حیات ، نوشدگی و سامانمندی زندگی بود . اعمال و آیین هایی که آنها در روزهای آخر سال کهنه و روزهای اول سال نو انجام می دادند ، ...
محرم در سرزمینهای دیگر
حوزه های تخصصی:
تئاتر: روند تاریخی تئاتر جهان در یک نگاه
منبع:
هنر زمستان ۱۳۷۸ شماره ۴۲
حوزه های تخصصی:
تئاتر ارمنیان در تهران
منبع:
تئاتر ۱۳۷۸ شماره ۲۰و۲۱
حوزه های تخصصی:
نسخه های تعزیه، اسنادی مهم: نسخه های تألیفی و تلفیقی و نگاهی به کتاب مجالس تعزیه
منبع:
تئاتر ۱۳۷۸ شماره ۲۰و۲۱
حوزه های تخصصی:
تئوری های تئاتر مدرن
منبع:
گلستانه ۱۳۷۸ شماره ۵ و ۶
حوزه های تخصصی:
تکیه دولت و بررسی های ناقص و نادرست
منبع:
تئاتر ۱۳۷۸ شماره ۱۸و۱۹
حوزه های تخصصی:
سنگ زنی
منبع:
تئاتر ۱۳۷۸ شماره ۱۸و۱۹
حوزه های تخصصی:
شبیه خوانی، نمایش مقدس: بررسی برخی از ویژگی های نمایش مقدس شبیه خوانی
منبع:
تئاتر ۱۳۷۸ شماره ۲۰و۲۱
حوزه های تخصصی:
تئاتر قدسی
از پس پرده نمایش در ایران
حوزه های تخصصی:
در این مقاله سیر شکل گیری و تکوینی تئاتر کشورمان بازنمایی شده است. برای پیگیری آن چهار مرحله را در نظر گرفته ایم و معتقدیم که تئاتر کشورمان از این چهار مرحله گذر کرده و به افق های جدیدی دست یافته است. مرحله اول را از «برانگیختگی تا نوشکفتگی» عنوان بندی کردم که مرحله آغازین و طلیعه آشنایی ایرانیان با تئاتر جدید است. مرحله دوم را « از ناآزمودگی تا آزمودگی» نام نهادم که قصدم ناآزمودگی فنی و تکنیکی در نمایش جدید و بخصوص در نمایشنامه نویسی است که رفته رفته به آزمودگی می رسد. این دوره، دوره پر تلاطم مشروطه را در برمی گیرد که خود نیز نوعی ناآزمودگی سیاسی بود و ایرانیان در این زمینه سنتی نداشتند تا اینکه بتدریج به آزمودگی سیاسی دست یافتند. مرحله سوم را «از پذیرندگی تا پروردگی» نامیدم، چون صحنه نمایش ایران در این زمان بیشتر شگردها و فنون نمایش غرب را می پذیرد و به پرورش آنها در آثار و اجرای خود می پردازد. دوره ای است که پر از کوشندگی و در عین حال تجربه. این مرحله راه را برای مرحله چهارم یعنی « از پختگی، فرهیختگی» می گشاید و این مقوله مفصلی است و بحث در آن به مقاله دیگری احاله دادم. کلیدواژگان: درام ، مولیر،تئاتر، اپرت نویسی، هنرپیشگی، نظامنامه، نمایش های عمومی، درام منظوم، گروههای نمایشی