درخت حوزه‌های تخصصی

از منظر امام علی(ع) هر کدام از اعضای جامعه عضوی از پیکرة امت اسلامی اند که دارای ارتباط عمیق و صمیمی و دارای حقوقی متقابل نسبت به یکدیگرند. تربیت اجتماعی نیز در پی آن است تا بین مسلمانان همبستگی و اتحاد به وجود آید، افراد نسبت به امور جامعه اهتمام بورزند، با انصاف و عدالت خواهی حقوق دیگران را رعایت نمایند، در انجام امور اجتماعی همکاری و تعاون داشته باشند و به برقراری روابط مهرآمیز و معاشرت با دیگران بپردازند. به همین سبب، در این نوشتار مفهوم، اهداف، اصول و روش های تربیت اجتماعی از منظر نهج البلاغه مورد بررسی قرار می گیرد.

شخصیت های برجسته ای در میان علمای شیعه وجود دارند که تاثیر بسزایی در احیا و انتقال علوم اهل بیت پیامبر (صلی اله علیه و آله) به نسل های بعدی داشته اند؛ از این میان شیخ صدوق از ویژگی های خاصی برخوردار است. حدود سیصد تصنیف به صدوق نسبت داده شده است که متاسفانه امروزه بیش از بیست و چند عنوان از این آثار در دسترس ما نیست. یکی از برجسته ترین آثار ایشان، «معانی الاخبار» است که در آن، احادیثی که در تفسیر معانی حروف و الفاظ است، آورده است. اهمیت کتاب «معانی الاخبار» بدان جهت است که آن، به منزله قاموسی در فهم معانی الفاظ و لطایف اخبار معصومین (علیهم السلام) می باشد. شیخ صدوق در نگارش این کتاب از برخی روش های ویژه استفاده کرده است که از آن جمله می توان به: اذعان صدوق به سوال کردن از معانی برخی احادیث از استادانش، بیان مکان و زمان استماع حدیث، استناد به اقوال لغویین، استدلالات کلامی، ازاله تشکیک از برخی خطب نهج البلاغه و ... اشاره کرد.

شرح‌ ابن‌¬میثم‌ بحرانی‌ بر نهج‌البلاغه از ویژگی¬هایی برخوردار است که آن را از سایر شروح ممتاز می¬سازد‌. همچون: جامعیت‌ شارح‌ آن در علوم عقلی و نقلی و در اختیار داشتن‌ نسخة‌ سیدرضی‌ و تقریر برهانی‌ نهج‌البلاغه و تحقیقات‌ عرفانی و تقریر علمی‌ حکمت‌های‌ اخلاقی و استفاده از علوم‌ عصری‌ و داوری‌ بین ‌شرح‌ قطب‌ راوندی‌ و ابن‌ ابی‌¬الحدید و موجود بودن‌ نسخه‌های‌ دستخط‌ مؤلف. انتقاداتی‌ نیز بر این‌ شرح‌ وارد است‌ که‌ از جملة‌ آنها اعتماد کردن‌ شارح‌ بر علوم ‌عصری‌ مانند نظریة‌ بطلمیوس‌ است.