تربیت حرفه ای به عنوان یکی از گستره های مهم تربیتی در نظام تعلیم و تربیت ما با آموزشهای شغلی مشاغل یکی گرفته می شود و این هم بیشتر به دلیل تأثیر پذیری ما از نظام آموزش و پرورش غرب است. این دیدگاه با نظر به معارف دینی، می تواند جامع و درخور باشد؛ لذا در این نوشته سعی می شود تا با مبنا قرار دادن آموزه های دینی از بعد انسانشناختی به باز تعریف تربیت حرفه ای پرداخته شود؛ از این رو با این رویکرد و با روش تحلیل محتوا با برجسته کردن نظریه عاملیت در اندیشه اسلامی و با تکیه بر مبادی معرفت شناختی این نظریه، برخی از آیات و روایات مربوط به این موضوع به سه دسته کلی تقسیم، و هر کدام از این سه بخش نیز به فروعاتی تقسیم شده است. این سه دسته عبارت است از: 1 ـ آن دسته از معارف که در پی ترغیب به شغل و حرفه به طور کلی است. 2 ـ آن دسته از معارف که در پی به دست دادن معیارهای کمی و کیفی در مورد حد وحدود حرفه و شغل است. 3 ـ معارفی که در پی تام و تمام کردن عمل حرفه ای است.