فیلتر های جستجو:
فیلتری انتخاب نشده است.
نمایش ۴۶۱ تا ۴۸۰ مورد از کل ۱٬۰۶۴ مورد.
نقالی (نام آوران عرصه نقالی، شاهنامه خوانی، پرده خوانی)
حوزه های تخصصی:
- حوزه‌های تخصصی هنر و معماری هنرهای زیبا هنرهای نمایشی تئاتر و نمایش ایران
- حوزه‌های تخصصی تاریخ ایران اسلامی حکومت های ایرانی- اسلامی پهلوی دوم فرهنگی
- حوزه‌های تخصصی ادبیات حوزه های ویژه شاهنامه پژوهی
- حوزه‌های تخصصی ادبیات انواع ادبی ادبیات روایی و داستانی گونه های معاصر نقالی
- حوزه‌های تخصصی هنر و معماری تاریخ هنر تاریخ هنر اسلامی امویان
رمان جریان سیال ذهن
حوزه های تخصصی:
جلوه های زیبایی شناختی باروک در رمان جدید(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
بسیاری از ویژگی های باروک در رمان معاصر متجلی است، به خصوص در رمان های نیمه دوم قرن بیستم. با توجه به این زیبایی شناسی جلوه های باروک نو، آیا می شود باروک را یک مکتب خاص پایان قرن شانزدهم و آغاز قرن هفدهم در فرانسه شمرد یا باید آن را گرایشی ادبی تلقی کرد که در دوره های مختلف در ادبیات جریان داشته و در قرن بیستم حضورش پر رنگ تر گشته است؟
تکلیف نسل شیوا چیست؟
مهر هفتم
مینی مالیسم - داستان کوتاه کوتاه یا داستان کارت پستال
حوزه های تخصصی:
توفیق الحکیم و سیر نمایشنامه نویسى او(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
در این مقال نخست به شرح حال زندگى توفیق الحکیم پرداخته، سپس انگیزهء علاقه ى او نسبت به نمایش و نمایش نامه نویسى را از نظرگذرانده و در این رهگذر به انواع نمایش هم دورهء او در مصر اشارت مى کنیم و آنگاه تحولات و ابتکارات فکرى او را در نمایش نامهء عربى به ویژه نمایش نامهء مصرى مورد پژوهش قرار مى دهیم و در ادامه ى گفتار، سیر نمایش نامه نویسى وى را به مراحلى چند دسته بندى نموده و آثار او را بر مى شمریم.
«سگ ولگرد» هدایت
نقد رمان آمستردام
حوزه های تخصصی:
برده های زن در نمایشنامه های جنگ های تروای اوریپید(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
در نمایشنامه های زنهای تروا، هکوب، و آندرمدیا که موسوم به نمایشنامه های جنگ تروا هستند اوریپید رنجهای زنان برده را به تصویر می کشد. با این زنها که قربانی جنگی مردانه هستند با خشونت و بی رحمی رفتار می شود. این که اوریپید تنها زنها را به عنوان برده انتخاب می کند می تواند از جنبه اجتماعی مورد بررسی قرار گیرد. در یونان باستان بین زنها و برده ها شباهتهای زیادی وجود داشت زیرا هر دو گروه فاقد هویت اجتماعی بودند. در دمکراسی آتن برخلاف مردها، زنها و برده ها حق رای دادن و شرکت در فعالیتهای اجتماعی را نداشتند و انسان کامل محسوب نمی شدند. اوریپید این زنها را قهرمانان مغرور نمایشنامه هایش قرار می دهد و به آنها بیان و حق اعتراض و توانایی زیر سؤال بردن نظامی را می دهد که مردها را بر آنها مسلط می کند. به این ترتیب ، اوریپید تلویحاً از نظام موجود انتقاد می کند و خواننده/ بیننده را به تعمق در مورد مفاهیم متضاد برده/ آزاده و زن / مرد وامی دارد