ناصر باقری

 پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر درمان یکپارچه فراتشخیصی بر بهبود مشکلات رفتاری درونی سازی شده، تنظیم هیجان و همدلی کودکان دچار اختلالات اضطرابی انجام شد. پژوهش حاضر یک طرح آزمایشی تک موردی از نوع طرح خط پایه چندگانه با 3 آزمودنی متفاوت (8، 9 و 10 سال) بود که طی 15 جلسه درمانی و دو دوره پیگیری 2ماهه اجرا شد. داده ها با استفاده از روش های ترسیم دیداری، شاخص تغییر پایا و درصد بهبودی تجزیه وتحلیل شدند. ابزارهای استفاده شده شامل سیاهه رفتاری کودک (فرم والدین)، چک لیست تنظیم هیجان و پرسشنامه همدلی گریفیث بود. نتایج درمان یکپارچه فراتشخیصی نشان داد هر سه کودک مبتلا به اختلالات اضطرابی، در طی درمان و پس از درمان، کاهش درخورِ ملاحظه ای در نمرات سیاهه رفتاری کودک، تنظیم هیجان و همدلی نشان دادند و دستاوردهای درمانی در دو دوره 2ماهه پیگیری حفظ شد. یافته ها حاکی از اثربخشی درمان یکپارچه فراتشخیصی در نمرات زیرمقیاس های مشکلات رفتاری درونی سازی شده در سیاهه رفتاری کودک، زیرمقیاس های تنظیم هیجان و زیرمقیاس های همدلی، در کودکان دچار اختلالات اضطرابی بود. طبق یافته های این پژوهش می توان نتیجه گیری کرد که درمان یکپارچه فراتشخیصی در بهبود مشکلات رفتاری درونی سازی شده، تنظیم هیجان و توانایی همدلی کودکان دچار اختلالات اضطرابی اثربخش است و براین اساس استفاده از این روش به متخصصان این حوزه درمانی توصیه می شود.