جواد مرادی

هدف پژوهش حاضر بررسی ارتباط بین جریان نقد آزاد و بازده سهام با در نظر گرفتن کوته بینی مدیران است؛ بدین منظور، دو فرضیه اصلی طراحی شد و این فرضیه ها با انتخاب 96 شرکت از بین شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی بازه زمانی شش ساله (1384 تا 1389) و با استفاده از اطلاعات بازده سه سال آتی (تا سال 1392) آزمون شدند. نتایج نشان می دهد جریان های نقدی آزاد با بازده سهام در کوتاه مدت و بلندمدت رابطه منفی و معناداری برقرار می کند. همچنین حساسیت بازدهی نسبت به جریان های نقدی آزاد در شرکت های کوته بین بیشتر است و با افزایش جریان نقد آزاد، کاهش بیشتری در بازدهی این شرکت ها مشاهده می شود. بنابراین کوته بینی مدیران و جریان های نقدی آزاد، رفتارهای فرصت طلبانه مدیران را افزایش می دهد و این رفتارهای فرصت طلبانه بر عملکرد شرکت تأثیر منفی می گذارد.

در این مقاله، رابطه بین خصیصه های سود و مدل های قیمت گذاری سهام و کیفیت سود شرکت-های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران مورد بررسی قرار گرفته است. خصیصه های سود مورد مطالعه در این تحقیق شامل پایداری سود، قابلیت پیش بینی سود و پدیدۀ هموارسازی سود است. حجم جامعه آماری 430 شرکت عضو بورس اوراق بهادار تهران می باشد که با توجه به محدودیت های تحقیق، تعداد 98 شرکت در طی دوره زمانی 1378 تا 1387 انتخاب شده است. نتایج حاصل از این تحقیق نشان می دهد که طی دوره مورد مطالعه، بین مدل های قیمت گذاری، کیفیت سود و خصیصه های سود (پایداری سود و قابلیت پیش بینی سود) رابطه مثبت و معنادار و بین هموارسازی سود، کیفیت سود و مدل های قیمت گذاری رابطه منفی و معناداری وجود دارد. همچنین در این تحقیق مدل هایی جهت پیش بینی و تعیین ارزش ذاتی سهام شرکت های پذیرفته شده در بورس اورق بهادار تهران تعیین شده است. 

این پژوهش به بررسی شواهد تجربی مدیریت کوته بین و ارتباط آن با فعالیت های بازاریابی و تحقیق و توسعه می پردازد و بازده کوتاه مدت و بلندمدت شرکت های با مدیریت کوته بین (شرکت هایی که هزینه بازاریابی و تحقیق و توسعه را با هدف افزایش سود کاهش داده اند) را ارزیابی می کند. این پژوهش با هدف بررسی توان بازار سرمایه در ارزیابی فعالیت های بازاریابی و تحقیق و توسعه مرتبط با کوته بینی مدیران انجام گرفته است. روش پژوهش از نوع همبستگی است و برای آزمون فرضیه ها، از نمونه ای شامل 78 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران، طی سال های 1385 تا 1389 استفاده شده و برای محاسبه بازده آتی، بازده شرکت ها تا سال 1390 ملاک بوده است. نتایج پژوهش حاکی از آن است که کوته بینی مدیریت، اگرچه در کوتاه مدت بازدهی مثبتی خواهد داشت، اما در بلندمدت بر بازده سهام شرکت اثر منفی می گذارد. همچنین مقایسه آثار کوته بینی مدیران و مدیریت سود بر بازده سهام حاکی از آن است که مدیریت کوته بین نسبت به مدیریت سود، پیامدهای منفی بیشتری برای شرکت دربردارد.

در این مطالعه، ارتباط میان کیفیت سود و سیاست تقسیم سود نقدی در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران مورد بررسی قرار گرفته است. هدف اصلی از انجام این تحقیق، پاسخ به این سؤال است که آیا می توان با توجه به کیفیت سود، سیاست تقسیم سود نقدی را مورد ارزیابی قرار داد. بدین منظور، تعداد 97 شرکت طی دوره زمانی 1386-1380 بررسی شده است. جهت آزمون ارتباط میان کیفیت سود و مبلغ سود نقدی، از رگرسیون چند متغیره و برای آزمون ارتباط میان کیفیت سود و پرداخت مبالغ سود نقدی بیشتر و همچنین ارتباط میان کیفیت سود و احتمال افزایش سود نقدی، از رگرسیون لاجیت استفاده شده و کیفیت سود از طریق دو متغیر جایگزین (نزدیکی سود به جریان های نقدی عملیاتی و تغییر در اقلام تعهدی اختیاری) اندازه گیری شده است. نتایج تحقیق نشان می دهد در صورت سنجش کیفیت سود بر مبنای تغییر در اقلام تعهدی اختیاری، ارتباط معکوس و معنادار ضعیفی میان کیفیت سود و پرداخت مبالغ بیشتر سود نقدی وجود دارد. همچنین در صورتی که کیفیت سود بر مبنای نزدیکی سود به جریان های نقدی عملیاتی سنجیده شود، ارتباط مثبت و معنادار نسبتاً قوی میان کیفیت سود و احتمال افزایش سود نقدی مشاهده می شود. نتیجه به-دست آمده حاکی از آن است که تغییر در کیفیت سود شرکت، حاوی اطلاعاتی در خصوص احتمال تغییر در سود نقدی است و مدیران شرکت های بورس اوراق بهادار تهران، به جریان های نقدی شرکت و عکس العمل بازار توجه خاص دارند و به ثبات عملکردی در رفتار سرمایه گذاران معتقدند.

شیوع ویروس کووید 19 در دسامبر 2019 از کشور چین به زودی تمام جوانب زندگی بشر در تمام کشورهای جهان را تحت تأثیر قرار داد. از جمله پیامدهای همه گیری کرونا تغییر در الگوی رفتاری مبتنی بر همکاری و همبستگی بین المللی است که طی چند دهه گذشته در نتیجه جهانی شدن لیبرال گسترش پیدا کرده است. هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر شیوع ویروس کووید 19 بر الگوی تعاملی-رفتاری بازیگران نظام بین الملل بر مبنای نظریه واقع گرایی است. بر این مبنا این پرسش مطرح می شود که شیوع ویروس کووید 19 چه تأثیری بر الگوی رفتاری بازیگران نظام بین الملل داشته است؟ فرضیه این است که علی رغم سیاست های اعلانی دولت ها مبنی بر همبستگی جهانی و اتخاذ سیاست همکاری جویانه در مقابل بحران جهانی کرونا، بازیگران قدرتمند در عرصه نظام بین الملل در عمل از الگوی رفتاری رقابتی- تعارضی پیروی کرده و منافع ملی خود را بر مصالح جهانی مقدم دانسته اند. یافته های پژوهش نشان می دهد که بعد از گسترش ویروس کرونا، مطابق با مبانی و اصول نظریه واقع گرایی، دولتها به منظور مقابله با همه گیری کووید 19 به خودیاری، ملی گرایی، رقابت و ستیزش برای دستیابی به منابع و بی توجهی به نهادهای بین المللی روی آوردند. پژوهش حاضر با روش توصیفی-تحلیلی به انجام رسیده است.