سودابه مهدی زاده

اهداف: وجود انواع متفاوت آموزش الکترونیک این سئوال را مطرح می کند که کدامیک در آموزش نوین موثرتر است. هدف از انجام این مطالعه مقایسه سطح یادگیری پرستاران به دو روش نرم افزار چندرسانه ای و تحت وب در آموزش مراقبت های پرستاری عوامل شیمیایی در یکی از مراکز درمانی نیروهای مسلح شهر تهران بود. روش ها: این مطالعه نیمه تجربی و دوگروهی در سال 1391 در پرستاران شاغل در یکی از بیمارستان های نیروهای مسلح شهر تهران انجام شد و 66 پرستار به روش مبتنی بر هدف انتخاب و دو گروه تحت وب و نرم افزار چندرسانه ای تقسیم شدند. محتوای آموزش، پرسش نامه ارزیابی سطح آموزش با 35 سئوال چهارگزینه ای و 8 ایستگاه آزمون بالینی عینی ساختارمند برای سنجش حیطه عملکردی دو گروه آموزش توسط محقق تدوین شد. یک گروه با لوح فشرده آموزشی و گروه دیگر تحت وب طی دو هفته آموزش دیدند . بعد از جمع آوری، داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS 16 و آزمون های T زوجی و T مستقل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: اختلاف میانگین پیش آزمون بین دو گروه معنی دار نبود. نمره پس آزمون 1 در هر دو گروه افزایش معنی داری نسبت به پیش آزمون داشت ولی در پس آزمون 2 اُفت اندکی در هر دو گروه مشاهده شد. تفاوت میانگین امتیاز بین دو گروه در ایستگاه های 1، 2 و 4 غیرمعنی دار ولی در ایستگاه های 3، 5، 6، 7 و 8 معنی دار بود. نتیجه گیری: آموزش به دو روش تحت وب و بسته های نرم افزاری چندرسانه ای تقریباً به طور یکسان بر سطح یادگیری پرستاران تاثیر می گذارند.

مقدمه: به­طور کلی، گروه تجمع دو نفر یا بیشتر است که کنش و واکنش دارند، از قوانین خاصی پیروی می­کنند، به نیازهای یکدیگر علاقمندند و از طریق تفاهم و وحدت عمل درصدند به اهداف مشترک نایل آیند. حل مساله توسط گروه تحت تاثیر عواملی مانند تعداد اعضای گروه، انسجام گروه، اختلاف موقعیت، شخصیت افراد و محیط فیزیکی قرار می­گیرد. در گروه­های کوچک تعداد اعضاء محدود است؛ به­طوری­که هر عضو با دیگر اعضاء، ارتباطی رودررو و بدون واسطه داشته و هر کدام از اعضاء نقش خاصی در گروه دارند و نقش­ها از هم متمایز است. در گروه­های کوچک میزان مشارکت و صحبت صریح به مراتب بیشتر از گروه­های بزرگتر است. همچنین همکاری گروهی و احساس دوستی بین اعضاء بیشتر است و تفکر انتقادی در افراد تقویت می­شود. در روش آموزش در گروه­های کوچک، فراگیران از نگرش­ها، احساسات، عقاید و دلایل رفتار دیگران آگاه می­شوند و پس از آن نگرش­های خود و دیگران را نقد و بررسی می­کنند و سپس به تغییر و تطبیق نگرش­های خود در مسیر تحلیل و ارزشیابی نگرش خود می­پردازند. نتیجه­گیری: یکی از مهم­ترین دلایل استفاده از گروه­های کوچک، افزایش مهارت­های فراگیران و شکل دادن به نگرش آنها است که این، به­خصوص باعث توسعه مهارت­های بالینی در کلینیک­ها و مراکز بهداشتی درمانی می­شود.

"مقدمه: تحقیق حاضر با هدف تعیین تأثیر آموزش بر اساس چارچوب مدل ""پرسید- پروسید"" بر آگاهی، نگرش و رفتار بیماران مصروع انجام گرفت. روش: در این پژوهش نیمه­تجربی، 64 بیمار مبتلا به صرع بزرگ بر اساس معیارهای ورود به مطالعه و به­صورت تصادفی به دو گروه آزمون و شاهد تقسیم شدند. مداخله آموزشی بر اساس الگوی ""پرسید- پروسید"" به­عنوان چارچوب برنامه­ریزی برای آموزش بیماران در گروه آزمون صورت گرفت. ابزار گردآوری اطلاعات پرسش­نامه محقق­ساخته شامل سئوالاتی در زمینه مشخصات جمعیتی- بهداشتی بیماران و شاخص­های الگوی ""پرسید- پروسید"" بود. اطلاعات از طریق تکمیل پرسش­نامه طی مصاحبه ساختاریافته با نمونه­های منتخب در دو نوبت قبل از مداخله آموزشی و دو ماه بعد از آن جمع­آوری شد. یافته­ها : پس از مداخله، در گروه آزمون نسبت به گروه شاهد میانگین نمرات عوامل مستعدکننده شامل آگاهی و نگرش و نیز نمرات عوامل تقویت‌کننده و نمرات رفتارها افزایش معنی­داری داشت (05/0>p)، اما بین میانگین نمرات عوامل قادرکننده در گروه آزمون و شاهد بعد از مداخله تفاوت معنی­داری وجود نداشت (05/0p). در گروه شاهد نیز میانگین نمرات شاخص­های آگاهی، نگرش و عوامل قادرکننده قبل و بعد از مداخله تفاوت معنی­داری داشت. نتیجه­گیری: آموزش بر اساس چارچوب مدل ""پرسید- پروسید"" در افزایش آگاهی، نگرش، عوامل تقویت­کننده و نیز رفتارهای مقابله­ای مثبت در بیماران مصروع مؤثر است."