علیرضا شیرازی تهرانی

زمینه: ذهن ​گاهی؛ هوشیاری غیرقضاوتی، غیرقابل توصیف و مبتنی ​بر زمان حال نسبت ​به تجربه است که در یک​ لحظه ویژه در محدوده توجه یک ​فرد قراردارد. این روش، در کاهش تنیدگی و افزایش سلامتی روانی، نتایج مثبتی داشته​ است. هدف از این پژوهش، بررسی اثربخشی آموزش ذهن آگاهی بر سلامت عمومی مادران کودکان کم توان ذهنی بود. روش: روش پژوهش، آزمایشی با طرح پیش آزمون، پس آزمون با گروه گواه بود که با ابزار اندازه گیری پرسش نامه سلامت عمومی انجام ​گرفت. جامعه آماری شامل تمامی مادران دانش آموزان کم توان ذهنی مدارس استثنایی شهر اصفهان بودند که نمونه آماری به​ صورت تصادفی خوشه ای و با استفاده از روش غربالگری انتخاب​ شدند، به این صورت که پس از پرکردن پرسش نامه سلامت عمومی 30نفر که بالاترین نمره را در پرسش نامه کسب​ کرده ​بودند به 2گروه آزمایش و گواه، به​ شیوه تصادفی تقسیم​ شدند. مادران گروه آزمایش 8جلسه 2ساعته برنامه آموزش ذهن آگاهی را دریافت​ کردند. یافته ها : نتایج تحلیل واریانس آمیخته همراه با اندازه گیری مکرر نشان​ داد که آموزش ذهن آگاهی در ارتقای سلامت عمومی مادران در سطح (01/0≥P)معنادار بوده​است. نتیجه گیری: با توجه به اثربخشی درمان در افزایش سلامت عمومی مادران کودکان کم توان ذهنی،این روش درمانی می​ تواند برای مراجعانی که به​ منظور دریافت درمان اثربخش به مراکز مشاوره مراجعه​ می ​کنند، گزینه مناسبی باشد

والدین کودکان مبتلا به بیش فعالی- نارسایی توجه با چالش های بسیاری مواجهندکه آنها را در معرض سطوح بالای استرس و پیامد های منفی روانی قرار می دهد. مشارکت والدین در برنامه های درمانی می تواند این آشفتگی ها را کاهش دهد .لذا پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر آموزش  برنامه ی کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی بر بهزیستی روانشناختی مادران کودکان مبتلا به اختلال بیشفعالی- نارسایی توجه  انجام شد. روش:پژوهش حاضر، نیمه آزمایشی و طرح به کار رفته در این پژوهش، طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه بود. نمونه مورد مطالعه شامل 30 نفر از مادران کودکان مبتلا به بیشفعالی- نارسایی توجه بودند که از طریق نمونه گیری در دسترس و با استفاده از مقیاس غربال گری csi-4از بین پرونده های موجود در هسته مشاوره اصفهان گزینش شده و به صورت تصادفی در گروه آزمایشی و گواه قرار گرفتند. ابزار اندازه گیری در این پژوهش ، مقیاس عاطفه مثبت و منفی و مقیاس رضایت از زندگی بود. مادران گروه آزمایش 8 جلسه دو ساعته برنامه آموزش ذهن آگاهی را دریافت کردند یافته ها:نتا یج تحلیل کواریانس نشان داد آموزش ذهن آگاهی در ارتقاء بهزیستی روانشناختی مادران کودکان بیشفعالی- نارسایی توجه در سطح(01/ <0 P)معنادار بوده است. نتیجه گیری:بنابراین با توجه به اثر بخشی این  درمان در افزایش بهزیستی روان شناختی  مادران کودکان بیشفعالی- نارسایی توجه ، این روش درمانی می تواند برای مراجعانی که به منظور دریافت درمان اثر بخش به مراکز مشاوره مراجعه می کنند، گزینه مناسبی باشد.

این پژوهش به بررسی اثربخشی آموزش مدیریت رفتاری والدین، بر سلامت عمومی مادران دارای کودکان بیش فعال می پردازد. نوع تحقیق، نیمه تجربی همراه با پیش آزمون، پس آزمون و مرحله پیگیری با گروه کنترل است. نمونه مورد پژوهش شامل 30 نفر از مادران کودکان بیش فعال نقص توجه می باشد که با استفاده از مقیاس غربال گری CSI-4 و مص احب ه ب الین ی روان پ زشک از بی ن پرونده های موجود، در هسته مشاوره اصفهان گزینش شدند. و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. ابزار اندازه گیری در این پژوهش، پرسش نامه سلامت عمومی بود. مادران گروه آزمایش 9 جلسه دو ساعته برنامه آموزش مدیریت رفتاری را دریافت نمودند. نتایج اندازه گیری های مکرر نشان داد که آموزش مدیریت رفتاری در ارتقاء سلامت عمومی مادران در سطح (0/05> P) معنادار بوده است.

هدف پژوهش حاضر بررسی روابط بین خودکارآمدی، ارزش گذاری تکالیف، جهت گیری هدف، خودتنظیمی فراشناختی و راهبردهای یادگیری با عملکرد تحصیلی در دانشجویان بود.جمعیت نمونه با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای تعداد 200 نفر از دانشجویان مورد سنجش قرار گرفتند.نتایج آماری الگوی مسیر نشان داد که خودکارآمدی نیرومندترین پیش بینی کننده عملکرد تحصیلی بود که به شکل مثبتی اهداف پیشرفت و به شکل منفی اهداف اجتنابی را پیش بینی کرد. همچنین اهداف تبحری ، خودتنظیمی فراشناختی و راهبردهای یادگیری بر عملکرد تحصیلی ، تأثیرمعنی داری نداشت

پژوهش حاضر به منظور تعیین اثربخشی آموزش بازسازی شناختی در اصلاح سبک های اسنادی دانش آموزان دبیرستانی انجام شده است. روشِ این مطالعه نیمه آزمایشیْ طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل بوده است. جامعه آماریْ کلیه دانش آموزان مقطع متوسطه در شهر اصفهان بودند که نمونه ها به صورت تصادفی، خوشه ای و مرحله ای انتخاب شدند و حجم نمونه سی تن از دانش آموزانی بودند که سبک اسنادی منفی غربال گری داشتند و به صورت تصادفی در دو گروه پانزده نفریِ آزمایشی و کنترل جایگزین شدند. در طی هشت جلسه نوددقیقه ای به گروه آزمایشی، آموزش بازسازی شناختی دادند و آن ها را با پرسشنامه سبک اسنادی آزمودند و ارزیابی کردند. آن گاه داده های آماری را با استفاده از روش تحلیل کواریانس تجزیه و تحلیل کردند. یافته های حاصل از پژوهش نشان داد تفاوت معناداری میان میانگین گروه کنترل و آزمایش وجود دارد (0005/0p<) و میزان اندازه اثر آن 47درصد از کل واریانس را تبیین کرد. بنابراین، نگارندگان این مقاله به این نتیجه رسیدند که آموزش بازسازی شناختیْ باعث افزایش اسنادهای مثبت و کاهش اسنادهای منفی شده است.

پژوهش حاضر به منظور بررسی تأثیر آموزش مهارت های تنظیم هیجانی بر کاهش اضطراب امتحاندانش آموزان انجام گرفت. روش پژوهش، آزمایشی، با طرح پیش آزمون – پس آزمون و گروه کنترل است. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان مقطع متوسطه در شهرستان تیران و کرون بودند که انتخاب نمونه ها به صورت تصادفی خوشه ای مرحله ای انجام شد. حجم نمونه 40 نفر از دانش آموزان دارای اضطراب امتحان بودند که به صورت تصادفی در دو گره 20 نفری آزمایشی و کنترل جایگزین شدند. گروه آزمایشی در طی 8 جلسه 30/1 ساعتی در معرض آموزش مهارت های تنظیم هیجانی قرار گرفتند. در این پژوهش از پرسشنامه اضطراب فیلیپس و مصاحبه بالینی اسپیلبرگر استفاده شد. و داده های آماری با استفاده از روش تحلیل کواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته های حاصل از پژوهش نشان داد که تفاوت معناداری بین میانگین گروه کنترل و آزمایش وجود دارد (0005/0p<). و میزان اندازه اثر آن 57 درصد از کل واریانس اضطراب امتحان را تبیین کرد. بنابراین نتایج، حاکی از آن است که آموزش مهارت های تنظیم هیجانی باعث کاهش اضطراب امتحان شده است. این نتایج تلویحات مهمی در زمینه آموزش مهارت های تنظیم هیجانی در پیشگیری از اضطراب امتحان دارد.