محمدباقر قهرمانی

اقتباس هنر مهم و تثبیت شده ای در فیلمسازی است . بزودی پس از تحول تکنیک ضبط و پخش تصاویر متحرک، داستانگویی جزو این پدیده جدید گردید و مجموعه تجارب ادبی – انسانی ، منبع اصلی الهام و اقباس برای نویسندگان فیلم شد. نگارش فیلمنامه های منطبق بر مطالبی که قبلاً چاپ شده است به عنوان یک بخش رسمی توسط آکادمی هنرها و علوم شناخته شده و جایزه دریافت میکند و اکثر فیلمهاس سال که جایزه اسکار دریافت کرده اند اقتباسی هستند. تاریخ سینما شاهد حتی اقتباسهای متعدد از یک منبع بوده است. بعضی از داستانها و نمایشنامه ها از سوی دیگر آثار بعضی از نویسندگان مناسبت بیشتری برای تبدیل شدن به فیلم یافته اند. فیلمسازی و ادبیات چنان تأثیرات متقابل گذاشته اند که اصالت هر کدام تحت الشعاع قرار گرفته است. این مقاله علاوه بر توضیحاتی که در مورد تأثیرات فیلم و ادبیات ارائه می دهد، مروری بر محدوده اقباسی در فیلم قبل از پیروزی انقلاب اسلامی در ایران دارد و بالاخص به مقوله قتباس در فیلمهای پس از انقلاب می پردازد. اطلاعات مربوط به اقتباس و فیلمها کلاسه بندی شده و تحلیل شده اند. کلیدواژگان: سینما ، ادبیات، اقتباس، فیلمنامه، فیلمسازی، فیلم