معصومه امینی

زمینه و هدف: اختلال نافرمانی مقابله ای با الگویی از خشم/ تحریک پذیری، رفتار لجبازی/ نافرمانی یا رفتار انتقام جویانه مشخص می شود که در طول تعامل با حداقل یک فرد به غیر از خواهر و برادر نشان داده می شود؛ لذا هدف از پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی درمان شناختی رفتاری کودک محور ( CCBT) و مداخله دلبستگی محور مادر-کودک بر علائم اختلال نافرمانی مقابله ای. روش پژوهش: طرح پژوهش حاضر از نظر هدف از نوع کاربردی و شیوه انجام آن شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل و دوره پیگیری دو ماهه بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه کودکان 10 تا 12 ساله مراجعه کننده به یک مرکز مشاوره در منطقه 8 تهران در سال 1401 بود که به شیوه نمونه گیری در دسترس تعداد 30 نفر انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (هر کدام 10 نفر) و یک گروه کنترل (10 نفر) گمارده شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه علائم مرضی کودک ( CSI-4) پروتکل درمان شناختی رفتاری کودک-محور بر اساس برنامه گربه ناسازگار Kendall & Hedtke (2006) و پروتکل درمان مبتنی بر دلبستگی برگرفته شده از Purnell ( 2004 ) و King & Newham ( 2008 ) بود. یافته ها: یافته ها حاکی از آن است که هر دو درمان بر اختلال نافرمانی مقابله ای مؤثر بود. اثربخشی هر دو نیز در مرحله پیگیری طبق آزمون تعقیبی بنفرونی پایدار بود. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده ها نشان می دهد میان اثربخشی آن ها تفاوت معنادار وجود ندارد و هر دو به یک میزان اثربخش هستند (05/0> p ). نتیجه گیری: می توان نتیجه گرفت که درمان مبتنی بر دلبستگی کودک-مادر و درمان شناختی رفتاری کودک محور در درمان اختلال نافرمانی مقابله ای کودکان مؤثر بود. لذا پیشنهاد می شود متخصصین در درمان از این دو رویکرد بهره ببرند.

هدف: نوشتار حاضر در پی نشان دادن میزان اهتمام دانشگاهیان به پژوهشهای میان رشتگی و فرارشتگی به عنوان الگویی نوین برای دستیابی به راه حلی فراگیر و گره گشا در معضلات حل ناشده ملی و فراملی و نیز مقایسه دانشگاهها و رشته های گوناگون در دست کم ۸۰ سال اخیر بوده است. روش: پژوهش پیش رو از نوع تحلیلی- استنادی است. یافته ها و نتایج: با وجود توجه دنیای علم به مباحث میان رشتگی، این مقوله- به ویژه در حوزه معارف اسلامی و علوم سلامت- در بین دانشگاهیان این سرزمین به عنوان مهم ترین متولیان امر دانش و پژوهش جاگیر نشده است و این کم توجهی در دانشگاهیان غیر دولتی ملموس تر است. طبق آمار موجود، توجه دانش آموختگان الهیات و معارف اسلامی به مسئله سلامت روان در قیاس با دانش آموختگان علوم سلامت بیشتر بوده است که می توان دریافت بحث روان یا نفس(با قدری تساهل) بیشترین محل کار را در پژوهشهای میان رشته ای علوم دین و سلامت دارد. کم توجهی دانشگاهیان علوم سلامت به مسئله «روان» مطابق آمار موجود نیز جای درنگ دارد؛ به ویژه که امروزه ثابت شده حتی ریشه بسیاری از بیماری های جسمی در کم توجهی به مسئله سلامت روان است.

هدف: پژوهش حاضر با هدف شناسایی عوامل مؤثر بر مدیریت امنیت اطلاعات کتابخانه ها و مراکز اطلاع رسانی دانشگاه علوم پزشکی همدان انجام گرفت. روش : این مطالعه با رویکرد کمی و روش پیمایشی تحلیلی صورت گرفته است. جامعه آماری این پژوهش تمام مدیران و کتابداران کتابخانه های دانشگاه علوم پزشکی همدان در سال 1397 بودند. در این پژوهش از پرسشنامه محقق ساخته بهره گرفته شد. سنجش روایی محتوایی پرسشنامه با محاسبه ضریب نسبت روایی (CVR) و شاخص روایی محتوایی (CVI)انجام گردید. جهت سنجش پایایی کلی پرسشنامه از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد. نرمال بودن متغیرهای مورد مطالعه توسط آزمون کولموگروف- اسمیرنوف تک نمونه ای بررسی شد. همچنین برای بررسی فرضیه ها و رتبه بندی از آزمون تی تک نمونه ای و آزمون فریدمن استفاده شد. یافته ها: بر اساس نتایج مطالعه، سازه اجرایی با میانگین 46/4 در رتبه اول و با بیشترین اثرگذاری در سیستم مدیریت امنیت اطلاعات و سازه نیروی انسانی با میانگین 56/3 در رتبه هفتم و با کمترین اثرگذاری شناسایی شد. برای ارتقاء سطح امنیت اطلاعات ضروری است که مدیران ارشد با مشخص نمودن اهداف امنیتی مرتبط با سازمان، ایجاد مدیریتی جامع و یکپارچه، تلاش برای رعایت قوانین و استانداردهای امنیتی، در دست داشتن منابع و بودجه کافی و ایجاد انگیزه در بین کتابداران و اطلاع رسانان، بستر مناسبی را فراهم آورند تا ارائه خدمات مطلوب تر گردد و همچنین بتوانند گامی مؤثر در جهت افزایش تولیدات علمی دانشگاهی داشته باشند. اصالت اثر: این مقاله حاصل یک پژوهش کاربردی بوده و پیش از این در هیچ مجله دیگری به چاپ نرسیده است.

با مطرح شدن نظریه شهر آموزش دهنده، در دهه اول قرن بیست ویکم که بسیار مورد استقبال عموم صاحب نظران قرار گرفت و در سال 2004 میلادی به عنوان یک کنوانسیون بین المللی مطرح شد، این فرصت پیش آمد تا از امکانات موجود در شهر نیز برای آموزش شهروندان استفاده شود. در حقیقت، شهر آموزش دهنده، شهری است با هویت خاص خود، که می تواند بخشی از هویت یک ملت را تشکیل دهد. از این رو هدف اصلی این تحقیق، بررسی کردن ابعاد کلی و خصوصیات شهرهای آموزش دهنده در سراسر دنیاست تا بتوان با الهام از معیارها و اصول مطرح شده، معیارها و اصولی برای تبدیل شهر تهران به شهر آموزش دهنده تدوین کرد. سوالات اصلی پژوهش عبارتند از: چگونه آموزش را می توان با شیوه های غیرمستقیم به مخاطبان و افرادی که در یک فضای شهری حاضر می شوند، انتقال داد؟ و اصول طراحی که برای ایجاد شهر های آموزش دهنده لازم هستند، کدامند؟ روش تحقیق مورد نظر به کار رفته در این پژوهش روش تحلیل محتواست، که در آن تجربه های صورت گرفته در کشورهای مختلف در حوزه طراحی و تدوین محیط های آموزش دهنده، مورد تجزیه و تحلیل قرار می گیرد و با استفاده از تکنیک های توصیفی- تحلیلی نتایج را استخراج نموده، و با بهره گیری از تکنیک های مطالعه تطبیقی برای شرایط و نیازهای جامعه ایرانی باز طراحی می شود.