محبوبه عسکری باقرآبادی

بازآفرینی شغلی مفهوم ساختارشکنانه ای است که دیدگاه سنتی دانش منابع انسانی را درخصوص طراحی شغل درنوردیده که در آن کارکنان نقش فعالی در نحوه و دگرگون سازی شغل خود دارند . هدف پژوهش حاضر، طراحی الگوی ساختاری تفسیری بازآفرینی شغلی می باشد. پس از شناسایی پیشایندهای بازآفرینی شغلی و گنجاندن آن ها در پرسش نامه ی نیمه بسته، پرسش نامه میان 18 نفر از رؤسای واحدها و کارشناسان خبره شرکت ملی نفت استان کرمان توزیع شد که با استفاده از نمونه گیری های مفهومی و گلوله برفی شناسایی شدند. نتایج داده ها، از طریق نرم افزار متلب 9 و میک مک 2 مورد بررسی قرار گرفت. در نهایت، 16متغیر در 8 سطح، شامل جهت گیری کارآفرینانه، خودکارآمدی و مهارت اجتماعی، اشتیاق شغلی، استقلال شغلی، امنیت شغلی و هویت سازمانی، جایگاه شغل و حمایت سازمانی ادراک شده، سرمایه روان شناختی، رهبری تحول آفرین، رهبری خدمتگزار، رهبری کارمندمدار، رهبری توانمندساز، رهبری دو سو توان، شخصیت پویا، به عنوان پیشایندهای بازآفرینی شغلی شناسایی شد.

نوسانات محیطی و تغییرات پرتلاطم روزافزون، اهمیت توانمندی کارکنان در مواجهه با شرایط مختلف و محیط های نامطمئن را مضاعف نموده است. دیدگاه های پیشین درخصوص عملکرد کارکنان، جای خود را به عملکرد انطباقی کارکنان برای مواجهه با محیط های نامطمئن و پویا بخشیده است. هرچند مطالعات متعددی درخصوص عوامل مؤثر بر عملکرد انطباقی کارکنان صورت پذیرفته است، اما هدف این پژوهش، ارائه یک تحلیل جامع از پیشایندهای عملکرد انطباقی کارکنان است. این پژوهش ازنظر رویکرد، یک پژوهش کیفی بوده و از روش پژوهش فراترکیب استفاده کرده است. داده ها از 34 پژوهش پیرامون عملکرد انطباقی کارکنان که در دوره زمانی 1999 تا 2017 منتشر شده بودند، گردآوری شده است. به عنوان یافته های پژوهش، ضمن طبقه بندی تعاریف مربوط به عملکرد انطباقی، پیشایندهای آن درقالب 58 کد، 15 مضمون سازنده و 4 مضمون فراگیر شامل عوامل فردی، عوامل سازمانی، عوامل شغلی و عوامل گروهی شناسایی و طبقه بندی شدند. ازلحاظ عملی نتایج این پژوهش با شناسایی پیشایندهای فردی، شغلی، گروهی و سازمانی مؤثر بر عملکرد انطباقی به مدیران سازمان ها کمک می کند تا در شناخت اقدامات اثربخش هنگام مواجهه با تغییرات و موقعیت های نامطمئن، بهتر عمل کنند.

رهبری توانمندساز سبکی از رهبری است که در آن ، رهبران می توانند توزیع و اعمال قدرت را همراه با زیردستان به منظور توسعه استقلال وخودکنترلی آنها تنظیم و هماهنگ کنند . رهبران توانمندساز افراد را برمی انگیزانند تا ذهنیت های منفعل را درهم شکسته، مسئولیت پذیری خود را افزایش دهند و در قبال پیامدهای کاری توان پاسخگویی بیشتری داشته باشند . هدف این پژوهش، طراحی مدل ساختاری تفسیری پیشایندهای رهبری توانمندساز در سازمان های ورزشی است. در این پژوهش پس از مطالعه ادبیات پژوهش و شناسایی پیشایندهای رهبری توانمندساز و گنجاندن آنها در پرسشنامه نیمه بسته ای مبتنی بر طیف لیکرت، پرسشنامه میان 18 نفر از مدیران و خبرگان سازمان های ورزشی استان کرمان توزیع گردید که با استفاده از نمونه گیری های مفهوم و گلوله برفی شناسایی شدند. طبق نتایج به دست آمده از تحلیل داده های سنجه اخیر، درمجموع 12متغیر در5سطح، سطح اول(اعتماد رهبر به کارکنان ، رابطه رهبر عضو ، خودکارآمدی ، ریسک پذیری و عزت نفس) ، سطح دوم ( جو سازمانی)، سطح سوم ( ساختارسازمانی ، فاصله قدرت و اجتناب از عدم اطمینان) ، سطح چهارم (شخصیت رهبر و تمایل به کنترل) و سطح پنجم ( جنسیت ) به عنوان پیشایندهای رهبری توانمندساز شناسایی شدند.